🔸محمدرضا کائینی تاریخ پژوه و کارشناس تاریخ معاصر در صفحه خود نوشت: 🔹منقول است که رضاخان در پی تعمیر باغ ملی و از سر جاه طلبی ذاتی، بر سر در آن، مجسمه ای نیم تنه اما دو رو از خود نصب کرد! این مجسمه در واقع از دو قسمت تشکیل شده بود.نیمی را واردین به باغ می دیدند و نیمی را خارجین.تندیس را از آن روی بدین هیات پرداخته بودند که هیچیک از عابرین از دو سو، از حظ زیارت سردار سپه محروم نمانند! وی روزی از مدرس پرسید: حضرت آقا مجسمه ورودی را ملاحظه فرمودید؟ مخاطب که در حاضر جوابی و طنازی ضرب المثل بود، گفت: " بله، مجسمه شما را دیدم، درست مثل صاحبش دو رو دارد! ". وقایع نگاران آورده اند که رضاخان در پی این پاسخ، تا پایان مجلس به خود می پیچید و دیگر دم نزد! 🔹سوگمندانه باید اذعان کرد که آن تندیس، امروزه تمثیل خیلی از #سیاسیون و بلانسبت نخبه گان فرهنگی و هنری ماست.جماعتی-اعم از سیاست پیشه گان آزاد و محصور و نیز #سلیبریتیسم منحط این روزگار-که در انتخابات نود و شش برای بنفش بازی، تنبان بر سر نهاده بودند، امروز به یکباره نالانِ پدیده ای شده اند که خود آن را ساخته اند! آنان که امروز پیج هایی اینستایی را سیاه کرده اند، هیچ از خود پرسیده اند که به قول قدما: "این زبان بسته را چه کسی به روی پشت بام بُرد؟" 🔹و کلام آخر و به عنوان آدرسی دقیق تر، سلبریتیسم این دوران، عصاره روشنفکری پیشرو و مترقی ماست! اگر در پی آن هستید چهره عریان تر آن را ببینید، به سر و ریخت نافُرم این جماعت نگاهی بیندازید! ♨️ پ ن: .امروز سالروز قتل آن بزرگوار در کاشمر است. 🆔 @rasanewsagency 🆔 @schoolofEconomics