‌ ﴾﷽﴿   طرح ضیافت 1. واژه «مُحْصَناتُ» در آیه 24 نساء جمع «محصنه» یعنی زنان محکم و غیر قابل نفوذ در برابر بیگانگان؛ مانند زنان شوهردار که به خاطر وجود شوهر، دیگر کسی نمی‌تواند به حریم آنان نزدیک شود (آیه 24)؛ و یا مانند زنان آزاد غیر کنیز که کسی بدون اجازة آنان نمی‌تواند به حریمشان نزدیک شود (ابتدای آیه 25) و زنان عفیف که به سبب ایمان و عفت قوی که مانع ورود نامحرمان به حریم خود هستند (میانه آیه 25). 2. بر اساس آیه 31 نساء(إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‏) گناهان دو قسم‌اند: کبیره و صغیره، هر گناهی که دارای تبعات بزرگ باشد که به مرتکب آن وعده آتش جهنم داده باشد، گناه کبیره است و در غیر این صورت گناه صغیره خواهد بود. اما همین گناه صغیره می‌تواند به خاطر تکرار، کوچک شمردن، انجام آن از روی نافرمانی، اظهار شادمانی از انجام آن و مصون دانستن خود از کیفر به سبب تأخیر عقوبت الهی، به گناه کبیره تبدیل شود. پس با توجه به این نکته‌ها نمی‌توان گفت آیه 31 انسان‌ها را به انجام گناهان صغیره می‌کشاند. 3. در آیه 34 نساء(الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساء «قَوّام» به كسى گفته مى‏شود كه تدبير و اصلاح ديگرى را بر عهده داردشرط سرپرستى و مديريّت، توان تأمين و اداره زندگى است و خداوند این توان و برتری را در مرد آفریده چنانکه زن از عواطف و احساسات در تربیت فرزند از مرد برتر است. 4. در آیه 34 در توصیف زنان صالح گفته شده است: «حافِظاتٌ لِلْغَيْبِ» یعنی زنانی که در غیاب شوهرشان، عفت خود و اموال شوهر خود را حفظ می‌کنند. 5. «شَيْطانٍ» گاهی به معنای ابلیس رانده‌شده از بهشت است و گاه نیز به معنای انسان یا جن طغیانگر نافرمان می‌آید که در آیه 38 نساء هردو معنا احتمال می‌رود. 6. «صَعيد» در آیه 43 به معناى سطح زمین است؛ اعم از اینکه خاك باشد یا سنگى كه خاك بر روى آن نیست و اگر تیمم‌كننده دست خود را بر سطح زمین بزند و صورت و دست‌ها را مسح كند، طهارت برایش حاصل مىشود. 7. مسلمانان هنگام سخن گفتن با پیامبر ص به آن حضرت می‌گفتند: «راعنا» یعنى مهلت بده تا کلامت را بفهمیم. این واژه در زبان یهود به معنای شرور ما بود و یهود به همین قصد پیامبر را خطاب می‌کردند: "راعنا" یعنی ای شرور ما، خداوند به مسلمانان دستور داد تا بگویند انظرنا، یعنی به ما مهلت بده. 8. واژه «نَقير» در آیه 53 نساء به نقطه بسیار کوچک فرورفته در هستة خرما می‌گویند که گویی پرنده‌ای منقار خود را به آنجا زده است و کنایه از چیز بسیار کوچک و سبک است. 9. «امانات» در آیه 58 جمع امانت است و به چیزی گفته می‌شود که انسان درباره آن «امین» دانسته شده است؛ حال چه گفتار یا کردار باشد یا در امور مادی یا معنوی باشد. 10. طبق روایات بسیار، منظور از «اولوالامر» در آیه 59 امامان معصوم است؛ دلیل عقلی آن، امر خداوند به اطاعت مطلق از تمامی اقوال و اعمال آنان است.   ✍ استاد: اسدی نسب #نکات_جزء_پنجم #با_شهدا_گم_نمی_شویم @Sedaye_Enghelab