یکی از زیبایی‌هایی که توی این ایام کمتر دیده شد مهمونی دوکیلومتری در خیابان آیت الله کاشانی شهرکرد بود. مهمونی که برای اولین بار برگزار شد و یه اتفاق کم‌نظیر و شاید بشه گفت بی بدیل توی کشور بود. شهرکرد حدود ۱۹۰ هزار نفر جمعیت داره (طبق سرشماری ۱۳۹۵) و کارشناسان جمعیت شرکت کننده در مهمونی خیابانی غدیر رو بین ۱۰۰-۱۲۰ هزار نفر تخمین می‌زنند . یعنی چیزی حدود ۶۳ درصد جمعیت شهر... این فقط یه بخش ماجراست و میشه حجم و تعداد افرادی که در برگزاری این ابر اتفاق دخیل بودند رو هم جز اعداد و ارقام عجیب و قریب این رویداد دونست. با یه حساب سرانگشتی برپایی حداقل ۲۰۰ موکب در این مسیر دو کیلومتری از حیث حجم افراد اجرا کننده خودش عدد قابل توجهیه و از طرفی دیگه تعداد افرادی که در تأمین هزینه‌های این جشن مشارکت داشتند هم به خودی خود یه رکورد مهمه به طوری که گفته میشه اکثر هزینه های این #ابر_رویداد توسط خود مردم تأمین شد . برای بهتر فهمیدن این عدد دقت کنید که فقط برای تأمین مبلغ ۳۹۴ میلیون تومانی که ما جمع آوری کردیم حدود ۷۰۰۰ نفر درش مشارکت داشتند. با این حساب حجم اثرگذاری و نفوذ این اتفاق رو باید چیزی درحدود یک و نیم برابر شرکت کنندگان یعنی ۱۸۰-۱۹۰ هزارنفر دونست. یعنی چیزی در حدود کل جمعیت شهر!! از بچه های کف میدون شنیدم مشارکت همه سلیقه ها و رویکردهای مذهبی و سیاسی کنارهم توی برگزاری این اتفاق در تاریخ شکل گیری شهرکرد بی نظیر بوده که خودش یه دست آورد دیگه است. البته متأسفانه دیدم در این چند روز حجم تخریب و انتقادات زیادی بیشتر از سمت برخی حزب‌اللهی ها به این رویداد و اتفاقات از این دست شد خیلی زیاد شده که به نظرم گشتن دنبال زیر بغل ماره. مثلا اومدن محاسبات پیچیده‌ای انجام دادن که این دو کیلومتر مساحتش چقدره و چند نفر درش جا میشه و ... تا اثبات کنند که حداکثر جمعیت ۳۰-۴۰ هزار نفربوده ولی متاسفانه عمداً یا جهلاً دقت ندارند که یه نفر برای یه مهمونی ۹ ساعته بیشتر از ۲-۳ ساعت وقت نمیذاره و حداقل ۳-۴ بار در طول برنامه بافت جمعیت این جشن تغییر کرده. یا مثلا به مسائلی مثل عدم برپایی نماز جمات چندهزار نفری توی جشن یا حضور افراد کم‌حجاب یا شل حجاب یا حتی بی حجاب گیر میدن که وای اسلام از دست رفت. یا بعضی ها هم گیردادن که چرا با برگزاری چنین جشنی باعث مسدود شدن خیابان و ایجاد ترافیک شدید و مردم رو به دین و مناسک مذهبی بدبین میکنید. این افراد اصلا از بعد اجتماعی و سیاسی به این رویداد بزرگ و مسأله غدیر نگاه نمی‌کنن و فقط یادگرفتن ایرادات رو ببینند و حجم نفوذ و عمق اثربخشی این ابر رویدادهای اجتماعی _مذهبی در ایجاد همبستگی و همدلی و وفاق ملی رو نمی تونند درک‌کنند. بنظرم این افراد اگه توی عراق بودند هم با برگزاری پیاده روی اربعین هم با همین استدلال‌ها مخالفت می‌کردند... باید توجه کرد که این برنامه مثل هر اتفاق دیگه ای خالی از انتقاد و ایراد نیست و باید تلاش کرد از آسیب‌های اون کاست. اما آنچه که مهمه اینه که وجود این ایرادات نباید باعث بشه اصل این رویداد مورد حجمه قرار بگیره یا غلط خونده بشه. ان شاالله روزی برسه که هر سال شاهد تکرار این هم‌گرایی و شکوه مذهبی به دفعات و مناسبت‌های مختلف باشیم. عضو شوید👇 کانال سید سراج الدین جزائری