ما و انتخابات پیش ِ رو ؛ #آیت #مظفری به نام خدا با در پیش بودن #انتخابات مجلس شورای اسلامی و #خبرگان رهبری در اسفند ١٤٠٢، و با وجود برخی مشکلات معیشتی، اقتصادی و معضلات اجتماعی و فرهنگی و مانند آن، عده‌ای شرکت در انتخابات را بی‌فایده می بینند. پرسش اساسی آنها این است؛ با توجه به شرایط نابسامان موجود چه ضرورتی برای مشارکت در انتخابات وجود دارد؟! به نظر می رسد؛ شرکت در انتخابات به دلایل زیر، ضروری است. ١. برای حفاظت از نهاد مردم‌سالاری دینی. توضیح اینکه نظام‌های سیاسی را می‌توان به سه دسته‌ی تک‌سالار ، گروه‌سالار و مردم‌سالار تقسیم کرد. اولی همان حاکمیت فردی یا (دیکتاتوری) است و دومی حاکمیت گروهی از سرمایه‌داران و اشراف و مانند آن (اُلیگارشی ) است و سومی حاکمیت اکثریت یا جمهور مردم (مردم‌سالاری ) است. با توجه به مردود بودن نظام‌های دیکتاتوری و الیگارشی و ضرورت استمرار مردم سالاری (در کشور ما، مردم سالاری دینی )، پاسداری، حفاظت و مراقبت از چنین نهادی، بویژه در کشور عزیزمان ایران که انتخابات، دستاورد انقلابی عظیم و حاصل سرنگونی نظام دیکتاتوری شاهنشاهی است، ضرورتی دوچندان دارد. روشن است که یکی از مهم‌ترین راه‌های تحقق و تداوم مردم‌سالاری دینی، شرکت در انتخابات است و در این مسیر وجود برخی مشکلات و معضلات هرچند بزرگ، نباید ما را از اصل ِمشارکت سیاسی دلسرد کند و مانع حضور در پای صندوق‌های رای شود. ٢. انتخاباتِ سالم و رقابتی از مهم‌ترین راه‌حل‌های معقول برای تحول و حل مشکلات و معضلات است. البته نارضایتی مردم از اوضاع و احوال معیشتی، اقتصادی و مانند آن امری است حق و غیرقابل‌انکار. اما باید پرسید راه حل معقول آن چیست؟ توضیح اینکه برای رفع مشکلات و معضلات یادشده، ممکن است سه نوع برخورد با پدیده انتخابات صورت گیرد: اول، برخورد انکاری و خشونت‌آمیز؛ دوم، برخورد سرد، منفعل و بی‌توجهی؛ و سوم، برخورد گرم و مشارکت فعال در انتخابات. تردیدی نیست که برخورد خشن و احساسی، هزینه‌های سنگینی به دنبال دارد و نه تنها نتیجه نمی‌دهد، بلکه حاصل زحمات گذشتگان را هم برباد می‌دهد و برخورد انفعالی و عدم مشارکت نیز، آب ریختن به آسیاب کسانی است که حضور مردم در سیاست را مزاحمِ امیال ِ نامشروع خود می‌دانند و آن را برنمی‌تابند و در پی آن‌اند تا چراغ مردم‌سالاری دینی را خاموش کنند و همان دیکتاتوریِ فردی و یا گروه‌سالار خود را داشته باشند. بنابراین راه حلِ منطقی برای حل مشکلات و معضلات، شرکت در انتخابات و گزینش چهره های شایسته و شایسته سالاری است. می‌پذیریم که برخی از انتخاب‌های ما در گذشته، نادرست بوده و بسیاری از گرفتاری‌های فعلی حاصلِ همان انتخاب‌های نادرست است. ضمن اینکه باید بپذیریم ما در ادوار گذشته درحال تمرینِ مردم‌سالاری برای گزینش شایستگان بوده‌ایم و اشتباه در این مسیر، امری طبیعی است. باید بدانیم که اشکال در «عدم دقت ما در انتخاب افراد» بوده است و نه در اصلِ انتخابات، و بنابراین، راه حل در قهر با انتخابات و یا برخورد سرد و منفعلانه با صندوق رای نیست. ٣. شرکت در انتخابات با توجه به بحران‌ها و تهدیدات منطقه‌ای، خطر گسترش جنگ در خاورمیانه و غرب آسیا ، جنگ‌های جاری و نسل‌کشی وحشیانه‌ی صهیونیست‌ها، آمریکا و دولت‌های اروپایی از مردم غزه و فلسطین و نیز جنگ روسیه و اوکراین، تحولات یمن و خطرِ شروع جنگ جهانی سوم و خطراتی که تمامیت ارضی ایران را تهدید می‌کند نیز امری ضروری است. یکی از راه‌های عبورِ به‌سلامت از این بحران‌ها و تهدیدات، مشارکت فعال در عرصه انتخابات است. به قول مولانا؛ تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز