🔰 حرف روز 💢 ارز، امید و فردای پیش‌رو چند روز اخیر بازار صحنه تاخت و تاز قیمت‌ها ناشی از رشد افسار گسیخته نرخ دلار بود. این جهش نشان می‌دهد نه سیاست‌های بانک مرکزی همچون بازار مبادله ارزی ، نه نرخ نیمایی، حذف ارز ترجیحی و... تاکنون توانسته بر بازار آزاد ارز کارگر شود و نه مدیریت کوتاه‌مدت صالحی‌آبادی توانست مانعی برای کنترل این دونده تند پای باشد. حالا در دور جدیدی از تغییرات مدیریتی در دولت ، ظاهرا قرار است با نشستن فرزین بر صندلی ریاست بانک مرکزی، آن‌طور که خودش گفته، دلار این غول با شاخ و دم اقتصاد ایران به درون چراغ جادو‌ بازگردد‌. با اینکه چرایی افزایش قیمت دلار و یا چگونگی کاهش قیمت آن مسئله بسیار مهمی است اما مهم‌تر، رابطه بین دو متغیر قیمت دلار و احساس امیدواری در جامعه است؛ چرا که به درست و یا غلط ناف امید جامعه به نرخ این کاغذ آبی رنگ پیوند خورده است به طوری که با هر تکانه و بالا و پایین شدنی امید جامعه را تحت تأثیر مستقیم خود‌ قرار می‌دهد. نتایج تحقیقاتی که در مورد رابطه بین شاخصه‌های اقتصادی و امید به زندگی در ۱۳۶ کشور جهان انجام شده است نشان می‌دهد میان شاخصه‌های کلان اقتصادی و امید به زندگی در یک کشور ارتباط مستقیمی وجود دارد و از میان شاخصه‌های اقتصادی متغیر تورم و نرخ بیکاری بیشترین تأثیر را بر کاهش امید به زندگی در جوامع دارد. البته منظور از امید به زندگی در این نوشتار، فقط بالا رفتن طول عمر افراد نیست بلکه منظور امیدواری به بهبودی شرایط زیست فردایی جامعه است. بر این اساس هرگونه تغییر و تحول در حوزه‌های مدیریت پولی و بانکی در صورتی می‌تواند امیدآفرین باشد که به کاهش نرخ دلار و تورم منتهی گردد‌ وگرنه تغییرات نمادین و بلا اثر چیزی جز نا امیدی بیشتر را در پی نخواهد داشت. به نظر می‌رسد در شرایطی که در جامعه به حد کافی برای ناامیدی بهانه وجود دارد بزرگ‌ترین هنر دولت سیزدهم می‌تواند امیدآفرینی از طریق بهبود شرایط اقتصادی باشد. البته این امیدآفرینی به هیچ‌وجه از جنس «امید آرزویی» نیست، بلکه از جنس «امید عملکردی» است‌، به واقع مردم بیش از آنکه به سبک و سیاق مدیریتی، عناوین مسئولیتی و گفته‌های مدیران توجه کنند به عملکرد و نتایج کار آنان نگریسته و بر همین اساس دولت انقلابی را به قضاوت خواهند نشست. ✍️ #حسین_حسینی‌نژاد @nmotahari7