#در_محضر_قرآن: #کلیدها_دست_اوست... بلد نیستم وقتی به در بسته ای میخورم، يادم بیاید این قفل حتما كلید دارد و کلیدش حتما دست «یکی» هست. یاد گرفته ام تا پشت یک در گیر می کنم، هزار تا کلید بی ربط را امتحان کنم و در باز نشود و خسته بشوم و درمانده بنشینم پشت در و قفل را نگاه کنم. یکی هست که همه ی کلیدها دست اوست. کلیدهای عالم غیب، عالمی که فقط با دو دو تا چهارتای ما نمیشود درهاش را باز کرد. کلیدهایی که جایشان را به جز او کسی نمیداند؛ «و عنده مفاتیح الغیب لا يعلمها إلا هو...» گاهی در آن میانه، بعد از آنکه همه ی کلیدها را، امتحان کردی و در باز نشد، وقتی که خسته شدی، از پشت در نشستن درمانده شدی، از درهای بسته، از گره های کور، از قفلهای بازنشدنی وسط مغرب و عشا، دو دستت را به آسمان بلند کن و بگو تا درهایش را برایت باز کند. بگو تا راههایش را نشانت بدهد. بخوان «و» را به اسمش که «فاتح» است، و «مفاتیح» و «مقاليد» عالم در دست اوست؛ «اللهمَ إني أسئَلُكَ بِمَفاتِحِ الغيبِ الَتي لا يَعلَمُها إلا انت...»  بسم الله الرحمن الرحيم لَهُ مَقالیدُ السَماواتِ وَ الأرضِ یَبسُطُ الرزقَ لِمَن يَشاءُ و يُقَدِر اِنَهُ بِکُلِ شَئٍ عَليمٌ.شوری 12 به کانال شهید مدافع حرم محمد حسن قاسمی بپیوندید. @ShahidMohammadHasanGhasemi