#شب_زیارتی_ارباب یا سید الغریب به حرمت حبیب دلتنگم عجیب حسین حسین حسین.... 🔅السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ #شب_جمعه ♨️پیشنهاد دانلود ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @ShahidToorajii ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯

♨️فضيلت #زیارت_عاشورا و بركات آن 🔹مرحوم شيخ جواد بن شيخ مشكور عرب كه يكي از اجلّه علما و فقهاي نجف اشرف بوده، در شب 26 صفر 1336 هـ.ق در نجف اشرف، ملك الموت را در خواب مي‌بيند. پس از سلام از او مي‌پرسد از كجا مي‌آيي؟ عزرائيل مي‌فرمايد: از شيراز. روح ميرزا ابراهيم محلاتي را قبض كردم. شيخ عرض مي‌كند: روح ميرزا ابراهيم، در عالم برزخ چه حالي دارد؟ مي‌فرمايد: خيلي خوب، در بهترين باغ‌هاي عالم برزخ است و خداوند هزار فرشته را براي خدمت‌گزاري او معيّن كرده [است]. 🔹دوباره مي‌پرسد:‌ چه عملي انجام داده كه به اين مقام رسيده است؟ آيا به خاطر مقام علمي و تدريس و تربيت شاگرد بوده است يا به خاطر نماز جماعت و رساندن احكام به مردم؟ فرمود: نه، اين مقام به علت مداومت بر خواندن زيارت عاشورا بود. چون محلاتي در سي سال آخر عمرش زيارت عاشورا را ترك نكرد و هر روزي كه به سبب بيماري يا امري ديگر نمي‌توانست زيارت عاشورا بخواند نايب مي‌گرفته است. 🔹شيخ از خواب بيدار مي‌شود. فرداي آن روز تلگراف فوت محلاتي به نجف اشرف مخابره مي‌شود و درستي خواب شيخ مشكور آشكار مي‌گردد. 👌زيارت عاشوراي #امام_حسين علیه السلام برطرف كننده مشكلات و عذاب‌هاي برزخي است. 📚72 داستان از شفاعت امام حسين علیه السلام ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @ShahidToorajii ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯

نامه یک شهید به همراه فیش واریزی ۴۰۰۰ ریال پول به حساب دولت در زمان جنگ با عراق شهید امیری مقدم: حلال کنید... امروز پای خاکریز، دو تا از گلوله‌های آرپی‌جی به هدف نخورد، حقوق این ماهم حلال نیست، ببخشید. ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @ShahidToorajii ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯

🌴شب زیارتی امام حسین(ع) 🍃پریشونم .... 🍃یه جوری‌هایی من شبیه مجنونم 🎙 #حسین_ستوده 🌷 #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله 🌙 #شب_جمعه ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮ @ShahidToorajii ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯

🌷شهید مهدی زین الدین: هرگاه #شب_جمعه شهدا را یاد کنید آنها شما را نزد اباعبدالله (ع) یاد می کنند🥀 یادکنیم شهدا را با ذکر‌ صلوات و فاتحه ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮    @ShahidToorajii ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯

برگردنگاه‌کن پارت104 کارش درست نیست. اینو بدون اگر رفتی بهش ماجرای زن داشتنش رو گفتی و اون برگشت گفت ما در حال طلاق گرفتنیم و زنم به من توجه نمیکنه و یا به زنم علاقه ندارم و به زور خانوادم برام گرفتمش و اصلا زنم انتخاب من نبوده و امثال این حرفها باور نمیکنیا...خامش نمیشیا. چون با توام دقیقا همین کار رو میکنه. الان اونقدر از این مردا هستن که خیلی راحت... حرفش را بریدم. –من از اون موقع باهاش حرف نزدم. اصلا کاری باهاش ندارم. فکری کرد و گفت: –باشه تو برو خونه من برم خریدا رو انجام بدم بیام. التماس آمیز نگاهش کردم. سرش را تکان داد. نترس کاری به اون ندارم. بعد غرغر کنان رفت. –آخه بگو دختر تو چیت کمه، آدم قحطه، خوشت میاد استرس داشته باشی... بعد از این که از پیچ کوچه پیچید و از نگاهم دور شد. خودم را به سر کوچه رساندم. دیوار خانه‌ایی که جلویش ایستاده بودم به اندازه‌ی ایستادن یک آدم فرو رفتگی داشت که بالایش چراغ سر در حیاط تعبیه شده بود. خودم را در آن فرو رفتگی جا دادم. کمی صبر کردم و بعد سرکی به خیابان کشیدم. رستا آرام درست در جهت جایی که امیرزاده ایستاده بود راهش را می‌رفت. چند دقیقه صبر کردم و دوباره سرک کشیدم. نزدیک امیرزاده رسیده بود و همانطور که حرکت میکرد نگاه از او بر نمی‌داشت. امیرزاده حتی سرش را بلند نکرد نگاهش کند. در دلم قربان صدقه‌اش رفتم. آخر تو که اینقدر سربه زیری مگر می‌شود دنبال زن دوم و این حرفها باشی. رستا به فاصله‌ی تقریبا یک متری از او رسید و ایستاد. گوشهایم سوت کشیدند، نکند حرفی به او بزند. رستا هیچ وقت دروغ نمی‌گفت یعنی زیر حرفش زده. رستا ایستاده بود، باد چادرش را به بازی گرفت. ولی امیرزاده در حال خودش بود. رستا چادرش را در دستش جمع کرد و چیزی گفت که امیرزاده سرش را به طرفش چرخاند و همانطور که سرش پایین بود به حرفهای رستا گوش می‌کرد. حول کرده بودم گوشی‌ام را از جیب پالتوام درآوردم تا به رستا زنگ بزنم و مانعش شوم، همینطور که شماره‌اش را می‌گرفتم نگاهشان هم می‌کردم که دیدم امیرزاده دستش را به طرف ایستگاه مترو دراز کرد و چیزی به رستا گفت. رستا هم به راهش ادامه داد و گوشی‌اش را از کیفش درآورد و جوابم را داد: – تو داری منو می‌پایی؟ مگه نگفتم برو خونه؟ استرس در صدایم موج میزد. –چی بهش گفتی؟ –هیچی بابا، همینجوری یه آدرس الکی ازش پرسیدم. گفتم می‌دونه ایستگاه مترو کجاست. نفس راحتی کشیدم. –واسه چی؟ –خواستم ببینم چطور آدمیه؟ ذوق زده گفتم. –دیدی چه پسر خوبیه؟ جدی و سرد گفت: –با یه آدرس پرسیدن دیدم؟ هر چی هست یا نیست مبارک صاحبش باشه. توام برو خونه اونجا یخ کردی. بعد هم تماس را قطع کرد. دلم نمی‌آمد به خانه برگردم. پاهایم آنجا قفل شده بود. بیست دقیقه‌ایی همانطور ایستادم. گاه و بیگاه هم از کوچه، هم از خیابان ماشین رد میشد و من مدام سرک می‌کشیدم ببینم ماشین اوست که راه افتاده یا نه. می‌دیدم گاهی راه می‌رود، گاهی یک جا می‌ایستاد و بعضی اوقات هم به زمین خیره میشد، یک بار هم به ماشینش تکیه داد و به درختها نگاه کرد. نویسنده:لیلافتحی‌پور ╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮    @ShahidToorajii ╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯