#حال_مقال 🔍شيعه بودن؛ امتياز منفي دولت جدید ✍مرتضي بذرافشان من «محمد جواد ظريف» رئيس دولت جديد، ذوقی نه در راستاي وظايف برگرفته از قانون اساسى، معيارهاي غیرکشکی ام را براي انتخاب وزرا به شرح ذيل اعلام مي دارم: _از روز اول به برادر عزيزتر از جانم، دكتر «پزشکیان» برای اعلام حمایتم، اتمام حجت كردم که در سایه بماند عالی و برد برد است. _حالا که ششدانگ دولت بنام دولت سوم فلانی که بهتر است نامش را نبرم، زده شده، بنابر تقسیم کار راهبردی، یکی در سایه به هیات برای نوحه خوانی و سینه زنی برود و دیگری برای وزرا تصمیم های خیلی قشنگ بگیرد. _در ترکیب شورای راهبردی، جائی برای فتنه گر، جاسوس و طرفدار همجنس گرا، نیست؛ لیست منتسب به بنده، کار چماق بدستان و به قول «آذری جهرمی» طرفداران طالبان است. _همه مذاهب رسمی در ایران، دارای امتیاز ویژه برای تصدی وزارت اند غیر از شیعه که رسمیت آن در دولت ما به اثبات نرسیده است. _این مصاحبه ی من، دقیقا در غروب عاشورای حسینی؛ باز دلیل است بر اعتماد به نفس و جرات و جسارت این حقیر خود نافروخته و تایید گفته هایم در بند قبلی. _مرد بودن، بنابر منشور اعلامی، امتیازی ندارد؛ لذا مردان در صورت انتخاب، رفتار زنانه باید در پیش بگیرند؛ حداقل ابرو بگیرند؛ آنهم در راستای شعار زیبای زن زندگی آزادی. _در طی دو روز گذشته، خوشبختانه دختران ۳٠ ساله یهودی و مسیحی زیادی با امتیازات بالا به من برای قبول وزارت زنگ زده اند که کارشناسان ما در حال بررسی اند. _عده ای تنگ نظر و حسود، این تفکرات روشنفکرانه مرا به تفکرات آغازین بهائیت در مخالفت با شیعه، شبیه سازی کرده اند؛ البته آینده معلوم می شود. _من قبلا گفته بودم اصلاح طلبان، در انحصارطلبی دست مخالفان را از پشت بسته اند؛ با این گشاده رویی اخیر، اتهام فوق از آنها برداشته خواهد شد. _عده ای می گویند: این اظهارات من سیاسی است نه اعتقادی ولی از کوزه همان تراود که در اوست.

#حال_مقال 🔍حاشیه های از یاد رفته! ✍مرتضی بذرافشان مصاحبه مطبوعاتی ام بخوبی انجام شد؛ خداروشکر جز چند مورد به شرح ذیل حاشیه ای نداشت: _به جای روسیه گفتم: شوروی؛ در پاسخ تذکر مجری گفتم: هرچه شما بگوئید؛ همه خندیدند. فراموش کردم بپرسم علت خنده شان چیست؟ هوش من یا حاضر جوابی ام؟. _ادعای خانم خبرنگار راجع به گشت ارشاد را با قهقهه به نشانه تائید پذیرفتم؛ ولی فراموش کردم باید تحقیق کنم و آیه ان جاء کم فاسق بنباء فتبینوا بخوانم. _راجع به دادن مسئولیت به بازیگران زن زندگی گفتم: همه ممکن است اشتباه کنند ولی هرچه فکر کردم آیه توبوا الی الله یادم نیامد؛ کاش «جلیلی» بود؛ یاد آوری می کرد. _گفتم: همه خود را حق می پندارند؛ کل حزب بما لدیهم فرحون؛ آیه اطیعوالله و اطیعوالرسول و اولی الامرمنکم دیر یادم آمد. _گفتم: وفاق یعنی همه کنار هم مسئولیت بگیرند؛ البته با پذیرش خطا؛ آش کشک خاله همین جاست؛ من به اشتباه و ضدیت خطاکاران با نظام اقرار و بار گناهشان را بر دوش کشیدم؛ آیه ولاتزرو وازره وزر اخری توی ماشین یادم آمد. _مژده آزادی «کروبی» را دادم؛ راجع به یکی دیگر گفتم: آسیاب به نوبت؛ همه دست زدند؛ بعد یادم آمد «کروبی» از چند سال پیش هر جا دوست داشته رفته؛ آن دیگری هم ایضا. _گفتم: آمریکا، برادری اش را نشان دهد، ما هم قول شرف می دهیم انقلابمان را صادر نکنیم؛ همه دست زدند؛ بعد از جلسه یادم آمد کار از این حرفها گذشته و دشمن برادر نمیشه. _گفتم: زادگاه من با «بارزانی» یکی ست و همنام هستیم؛ بعد یادم آمد یک «مسعود» دیگری هم قبلا بوده که از خاک عراق با ما جنگیده؛ الان ازش خبری ندارم. _خلاصه اینکه همه حاضران در جلسه گفتند: خراب نکردم؛ از مرتب دست زدنشان نمایان بود و ما هم حسابی خوشحال؛ یادم آمد در واقع از حال مقال باید بپرسم. _بعد از چند هفته تاخیر و بدون هیچ تمرین قبلی، اولین مصاحبه ام قشنگ از آب درآمد؛ این را مجری کاریکاتوریست زن زندگی آقای «هادی حیدری» در گوشم گفت؛ یادم آمد متملقان نفوذی مگسانند دور شیرینی. 🥷🥷🥷🥷🥷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷