#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زینب، گرچه بدلایلی خود در كربلا نبود، اما دو پسرش را همراه زینب فرستاد و هر دو فدای امام شدند. بعدها خود جعفر از این واقعه چنین یاد می كرد: «هر چند خودم نتوانستم با دستانم حقّ مواسات درباره حسین، انجام دهم، ولی دو فرزندم مواسات كردند. آن دو در ركاب برادرم و پسرعمویم كشته شدند، در حالی كه نسبت به او مواسات و در كنار او صبر و مقاومت كردند.» [وقعة الطّف، ص 274]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات در كوفه وقتی امام سجاد علیه السلام سخنان پرشوری علیه ستم ابن زیاد فرمود، عبیدالله بن زیاد دستور داد تا او را بكشند. در این جا هم عمه اش زینب كبری جان خود را سپر بلا كرد و جلّاد را به خدا سوگند داد كه: «اگر می خواهی او را بكشی، اوّل مرا به قتل برسان!» [همان، ص 263]. از این نمونه های تاریخی در بحث از «ایثار» هم می توان دید. سراسر صحنه های این حماسه، پراز این گونه ایثار ها و مواسات هاست. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی مواسات اوج مواسات در واقعه کربلا را حضرت اباالفضل علیه السلام از خود نشان داد، هم با لب تشنه وارد فرات شد و بی آنكه آب بنوشد، بیرون آمد، هم برای سیراب كردن كودكان امام و تشنگان حرم به شریعه فرات رفت و در همین راه هم به شهادت رسید و برادری بود كه فدایی برادر خود بود. از این خصلت برجسته و جوانمردانه، در زیارتنامه های او نیز یاد شده است: «فَلَنِعَمِ الاْخُ الْمواسی» [مفاتیح الجنان، زیارت حضرت عباس علیه السلام، ص 436] ، «اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْعَبْدُ الصّالحُ وَ الصِّدّیقُ الْمُواسی، أَشْهَدُ اَنَّكَ آمنتَ باللّهِ وَ نصرْتَ ابنَ رَسولِ اللّهِ وَ دَعوْتَ اِلی سبیلِ اللّهِ وَ واسیتَ بنفسِكَ»، [همان، زیارت امام حسین در عید فطر قربان، ص 448] كه هم تعبیر «برادر مواسی»، هم «صدیق مواسی» درباره او به كار رفته و هم شهادت به ایمان، نصرت، دعوت به راه خدا و مواسات با جان درباره آن حضرت مطرح است. این روح تعاون و غمخواری و اخوّت راستین، پیام همه شهدای عاشوراست، و همین خصلت، سبب می شود كه پیروان این مكتب، با همه مسلمانان جهان، از هر نژاد و ملیّت و زبان، احساس برادری كنند و در غم ها و گرفتاری هایشان همدردی نشان دهند و در صورت توان به یاری آنان بشتابند تا مسلمانان مبارز در جبهه نبرد با استكبار و صهیونیسم و قدرت های وابسته به كفر جهانی، احساس تنهایی نكنند. مواسات دینی، تضمینی بر دلگرمی مجاهدان راه خداست، تا در سنگر جهاد علیه كفر و ستم، تنها نمانند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا وفا، پایبندی به عهد و پیمانی است كه با كسی می بندیم و نشانه صداقت و ایمان انسان و مردانگی و فتوّت اوست. وفا، هم نسبت به پیمان هایی است كه با خدا می بندیم، هم آنچه با دوستان قول و قرار می گذاریم، هم عهدی كه با دشمن می بندیم، هم تعهّدی كه به صورت نذر بر عهده خویش می گذاریم، هم پیمان و بیعتی كه با امام و ولیّ امر می بندیم. وفای به عهد در همه این موارد، واجب است و نقض عهد و زیر پا گذاشتن پیمان و بی وفایی نسبت به بیعت و قرار دوستی و حقوق برادری نشان ضعف ایمان و از بدترین خصلتهاست. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا خداوند وفای به عهد را لازم شمرده است و از عهد، بازخواست خواهد كرد: «اَوْفوا بالْعهدِ اِنَّ الْعهدَ كانَ مَسْؤُولاً» [اسراء، آیه 34]. در آیات قرآن، به ستایش خداوندی از كسانی كه صادق الوعد و وفادار بودند مثل حضرت اسماعیل، و به نكوهش الهی از اشخاص و اقوامی كه نقض عهد و پیمان شكنی كردند، برمی خوریم. حضرت علی علیه السلام هم وفا را جزء گرامی ترین خصلت ها شمرده است: «اَشْرَفُ الْخلائِقِ الْوَفاءُ» [میزان الحكمه، ج 10 ص 602] و در سخنی دیگر، وفای به عهد را از نشانه های ایمان دانسته است: «مِنْ دَلائِلِ الْایمانِ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ». [همان، ص 603]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا وقتی به صحنه عاشورا می نگریم، در یك طرف مظاهر برجسته ای از وفا را می بینیم، در سوی دیگر نمونه های زشتی از عهدشكنی و بی وفایی و نقض پیمان و بیعت و زیر پاگذاشتنِ تعهّدات. حتی از نقاط ضعفی كه امام حسین علیه السلام برای معاویه برمی شمرد آن است كه وی به هیچ یك از تعهّداتی كه نسبت به امام حسن مجتبی و سید الشهدا علیه السلام داشته است، وفا نكرد. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 278]. از نقاط ضعف مهمّ كوفیان نیز بی وفایی بود، چه بیعتی كه با مسلم بن عقیل كردند و قول یاری دادند و تنهایش گذاشتند، چه نامه هایی كه به امام حسین علیه السلام نوشته، وعده نصرت و یاری دادند، ولی در وقت لازم، نه تنها به یاری امام برنخاستند، بلكه در صف دشمنان او قرار گرفتند و آن نامه ها و عهدها و امضاهای خود را زیر پا گذاشتند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا امام حسین علیه السلام در منزل بیضه، در سخنی كه با لشكریان حرّ داشت، ضمن یادآوری نامه نگاری ها و بیعتی كه برای حمایت و یاری بسته بودند، می فرماید: «اگر اهل وفا به پیمان نیستید و عهد خویش را شكسته اید و بیعت مرا از گردن خود كنار نهاده اید، به جانم سوگند، این روش از شما كوفیان چندان ناشناخته و شگفت نیست، با پدرم، با برادرم و با پسرعمویم مسلم بن عقیل نیز همین كار را كردید...» [همان، ص 361 به نقل از تاریخ طبری و كامل ابن اثیر]. در روز عاشورا نیز در خطابه ای پرشور و انتقاد آمیز، از بیعت و بیعت شكنی، از عهد و بی وفایی آنان یاد می كند و بر آن همه سست رأیی و نامردی و زیر پا نهادن تعهّدات، ملامتشان می كند. [بحارالانوار، ج 45 ص 8، مناقب ابن شهرآشوب، ج 4ص 110 و منابع بسیار دیگر]. در مقابل این غدر و بی وفایی، خود امام حسین علیه السلام اهل وفا بود، یارانش تا پای جان وفاداری نشان دادند و به بیعت و تعهّد نصرتی كه با امام خویش بسته بودند، پایدار ماندند. مقام صدق وفای آن حضرت و یاران شهیدش، در روایات و زیارتنامه ها نیز مطرح شده است. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا شب عاشورا، سیدالشهدا وقتی با اصحاب خود صحبت می كند، وفای آنان را می ستاید: «فَاِنّی لا اَعْلَمُ اَصْحابَ اَوْفی وَ لا خَیْراً مِنْ اَصْحابی...؛ من باوفاتر و بهتر از اصحابم، اصحابی را نمی شناسم.» [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 395]. روز عاشورا، وقتی بر بالین مسلم بن عوسجه می آید، این آیه را می خواند: «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرْ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً؛ مردانی كه بر عهد خویش با خدا صادق بودند، برخی شان به عهد وفا كرده و جان باختند، برخی هم منتظرند و عهد و پیمان را هیچ دگرگون نساخته اند.» [احزاب، آیه 23]. وقتی حبیب بن مظاهر كنار مسلم آمد، به او بشارت بهشت داد. مسلم بن عوسجه در همان حال و در دم آخر به حبیب توصیه كرد كه: «سفارش می كنم كه از این مرد (اشاره به امام حسین) دست برنداری و در راه او كشته شوی...» و جان باخت. [مقتل خوارزمی، ج 2 ص 15، لهوف، ص 46]. آیه فوق را امام حسین علیه السلام بارها در این سفر، به یاد یارانی كه در وفای به پیمان شهید شدند تلاوت می كرد و وفاداری آنان را می ستود. وقتی هنگام آمدن به طرف كربلا، خبر شهادتِ قیس بن مسهّر را هم شنید، این آیه را خواند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا عباس بن علی و برادرانش، وفا نشان دادند و امان نامه دشمن را نپذیرفتند و در ركاب امام، به شهادت رسیدند. یاران امام، با آنكه امام بیعت خویش را از آنان برداشت، ولی به مقتضای وفا، در صحنه ماندند و عهد نشكستند. شهدای كربلا جانبازی در ركاب آن حضرت را وفای به عهد می دانستند و امضای خون بر پیمان خویش می زدند. عمرو بن قرظه، روز عاشورا خود را در برابر شمشیرها و تیرهای دشمن قرار می داد تا به امام آسیبی نرسد. آن قدر جراحت برداشت كه بی تاب شد. رو به امام حسین علیه السلام كرد و پرسید: ای پسر پیامبر! آیا وفا كردم؟ فرمود: آری، تو در بهشت پیش رویِ منی و زودتر به بهشت می روی، سلام مرا به پیامبر برسان. [اعیان الشیعه، ج 1 ص 605]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا در زیارت امام حسین علیه السلام خطاب به آن حضرت می گوییم: «اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِهِ حَتّی أتاكَ الْیَقینُ؛ شهادت می دهم كه تو به عهد خدا وفا كردی و تا رسیدن به یقین (و شهادت) در راه او جهاد كردی.» [مفاتیح الجنان، زیارت اربعین، ص 468] و نیز می گوییم: «اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَیْتَ وَ اَوْفَیْتَ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ» [مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امام حسین، ص 423]. كه اشاره به ابلاغ پیام و انجام نصیحت و وفای كامل و جهاد در راه خدا دارد. در زیارت حضرت مسلم بن عقیل می خوانیم: «وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللّهِ» [همان، زیارت مسلم بن عقیل، ص 402] كه اشاره به عهد با خداست و جان باختن در راه یاری حجت خدا. و در زیارت عباس بن علی می گوییم: «اَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلیمِ وَ التَّصْدیقِ وَ الْوَفاءِ وَ النَّصیحَةِ لِخَلَفِ النَّبِیّ...» [همان، زیارت حضرت عباس، ص 434] كه گواهی به اطاعت و تسلیم و تصدیق و وفا و خیرخواهی حضرت اباالفضل نسبت به فرزند پیامبر است و در همین زیارت، از خدا پاداش كامل تر كسانی را كه به بیعت خویش وفا كرده و دعوت امام را پذیرفته و در اطاعت ولیّ امر بوده اند، برای حضرت عباس مسألت می كنیم. این فداكاری های خونین و همراه با شهادت، همان عهدی بود كه شب عاشورا با حجّت خدا بستند و خطاب به امام حسین علیه السلام گفتند: به خدا سوگند هرگز از تو جدا نمی شویم، جانمان فدای جانت! با حنجرها و حلقوم ها و دستها و چهره های خونین خویش از تو حمایت می كنیم، هرگاه كشته شدیم، به عهد خویش و آنچه بر عهده ماست، وفا كرده ایم: «... فَاِذا نَحْنُ قُتِلْنا، كُنّا وَفَیْنا وَ قَضَیْنا ما عَلینا» [وقعة الطّف، ص 199]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی وفا پیام وفا، از عاشورا به وارثان این راه رسیده است، به عهدی كه با خدا و خون شهیدان می بندند و بیعتی كه با رهبری و مقام ولایت دارند، تا آخر عمر، وفادار می مانند و سختی های راه و جاذبه های دنیوی و سستی های همراهان، عاشوراییان را هرگز از تداوم راه باز نمی دارد. هر پیشوا و رهبری هم نیازمند یارانی باوفاست تا به اتكاء حمایت و صدق و وفایشان یك حركت انقلابی و مبارزاتی را رهبری كند و به اهداف موردنظر برساند. 🆔 @ShamimeOfoq

آزادگی دو شهید از طایفه غفار، به نامهای عبدالله و عبدالرحمان، فرزندان عروه، در رجزی كه در روز عاشورا می خواندند، مردم را به دفاع از «فرزندان آزادگان» می خواندند. و با این عنوان، از آل پیامبر یاد می كردند: «یا قوم ذودوا عَن بنیِ الأحرار... » [وقعة الطّف، ص 234]. مصداق بارز دیگری از این حرّیت و آزادگی، حرّ بن یزید ریاحی بود. آزادگی او سبب شد كه به خاطر دنیا و ریاست آن، خود را جهنمی نكند. و بهشت را در سایه شهادت خریدار شود. توبه كرد و از سپاه ابن زیاد جدا شد. به حسین علیه السلام پیوست و صبح عاشورا در نبردی دلاورانه به شهادت رسید. وقتی حرّ نزد امام حسین علیه السلام آمد، یكی از اصحاب حضرت، با اشعاری مقام آزادی و حرّیت او را ستود: «لَنِعْمَ الحُرُّ حُرُّ بَنی رِیاحٍ وَ حُرُّ عِنْدَ مُخْتَلَفِ الرِّماحِ» [ارشاد، شیخ مفید، چاپ كنگره جهانی شیخ مفید، ج 2، ص 100]. چون به شهادت رسید، سیدالشهدا علیه السلام بر بالین او حضور یافت و او را حرّ و آزاده خطاب كرد و فرمود: «همانگونه كه مادرت نام تو را حرّ گذاشته است، آزاده و سعادتمندی، در دنیا و آخرت؛ اَنْتَ حُرٌّ كَما سَمَّتْكَ اُمُّكَ، وَ اَنْتَ حرٌّ فِی الدُّنْیا وَ اَنتَ حُرٌّ فِی الاّْخَرة» [بحارالانوار، ج 45، ص 14، وقعة الطّف،ص 215]. #بصیرت_عاشورایی #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_اخلاقی #پیامهای_اخلاقی_عاشورا #جواد_محدثی ┏━━•••✾•🌾🌼🌾•✾••┈•━━┓ 🆔 @ShamimeOfoq ┗━━•••✾•🌾🌼🌾•✾••┈•━━┛