eitaa logo
شمیم افق
1.1هزار دنبال‌کننده
20.8هزار عکس
7.5هزار ویدیو
2.5هزار فایل
﷽ ارتباط با ما @mahdiar_14
مشاهده در ایتا
دانلود
احیای شعائر دین حیات بخشیدن به نماز و زكات و امر به معروف و نهی از منكر، بُعد دیگری از احیاگری قیام عاشوراست. هم در سخنان امام حسین علیه السلام مطرح است، هم در زیارتنامه آن حضرت و شهیدان دیگر، تعابیری چون اقامه نماز، ایتاء زكات، امر به معروف و نهی از منكر، اطاعتِ خدا، جهاد فی سبیل الله، دعوت به سبیل الله، نصرتِ فرزند پیامبر، ایمان به خدا و... دیده می شود. این فراز معروف در زیارت امام حسین علیه السلام گویای این حقیقت است: «اَشهدُ اَنَّكَ قدْ اَقمْتَ الصَّلاةَ و آتَیتَ الزَّكاةَ وَ اَمَرْتَ بِالْمَعْروُفِ وَ نَهَیتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوتِه وَ جاهَدْتَ فی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ» مشابه این جمله، در زیارت حضرت مسلم بن عقیل، زیارت وارث، زیارت عاشورا، و زیارتنامه های دیگر هم آمده است. 🆔 @ShamimeOfoq
احیای شعائر دین تكریم و تعظیم شعائر الهی، مایه حیات دین است. آنچه در سایه قیام حسینی به دست آمد، تفكیك صف كسانی بود كه با جوهر دین و حقیقت نماز و قرآن مأنوس بودند، از آنان كه با پرداختن به شكل ظاهری این برنامه ها، باطن و حقیقت دین را زیر پا گذاشته بودند. نماز راستین آن است كه پیوندی عاشقانه میان بنده و خدا ایجاد كند و نمازگزار را در صراط دین قرار دهد. در سپاه كوفه و مجموعه خلافت اموی هم گر چه بظاهر نماز و تلاوت قرآن و رفتن به حج و امثال اینها بود، ولی در عین حال، غرق در فساد و گناه و عیاشی بودند و دستانشان به خون پاكان آلوده بود. این نشان می داد كه نماز و حج و عبادت و تلاوتشان فاقد روح و حقیقت است. حسین بن علی علیه السلام بود كه به این شعائر و سنن دینی روح و حیات بخشید و حق آنها را ادا كرد. اینكه در زیارت او می خوانیم «تَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِه» یعنی آنكه دیگران هم تلاوت قرآن می كردند، ولی از حقیقت قرآن فاصله داشتند. تلاوت واقعی قرآن، تلاش برای احیای تعالیم آن در متن جامعه است، كه امام حسین علیه السلام به آن پرداخت و دستاورد نهضت عاشورا بود. 🆔 @ShamimeOfoq
احیای شعائر دین در سایه طرح صحیح دین و قرآن از زبان عاشورائیان، آن باطل های آراسته و فریب های رنگ آمیزی شده به دین هم رنگ باخت. امام خمینی رحمه الله می فرماید: «سیدالشهدا چون دید اینها دارند مكتب اسلام را آلوده می كنند، با اسم خلافت اسلام، خلافكاری می كنند و ظلم می كنند و این منعكس می شود در دنیا كه خلیفه رسول الله است كه دارد این كارها را می كند، حضرت سیدالشهداء علیه السلام تكلیف برای خودشان دانستند كه بروند و كشته هم بشوند و محو كنند آثار معاویه و پسرش را.» [صحیفه نور، ج 8، ص 12]. نیز از سخنان اوست: «شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام مكتب را زنده كرد، خودش شهید، مكتب اسلام زنده شد و رژیم طاغوتی معاویه و پسرش را دفن كرد.» [همان]. و در اینكه نهضت كربلا احیاگر دین بود، می فرماید: «سیدالشهدا علیه السلام به داد اسلام رسید، سیدالشهدا علیه السلام اسلام را نجات داد.» [همان، ص 69]. 🆔 @ShamimeOfoq
نماز نهضت حسینی برای احیاء دین در همه مظاهر و جلوه هایش از جمله «نماز» بود. بُعد معنوی و عبادی زندگی، برترین بعد حیات است و نماز، بارزترین نشانه حیات معنوی مسلمانان است. با توجّه به اثرات سازنده و تربیتی و بازدارنده این ارتباط با خدا از مفاسد و منكرات، در اسلام اهمیت ویژه ای دارد. امام حسین علیه السلام در نهضت عاشورا اهتمام بسیاری به نماز می داد. مهلت شب عاشورا را آن حضرت و یارانش به نماز و تضرّع به درگاه خداوند گذراندند و از تكیه گاه خدایی برای نبرد عاشورا، مدد گرفتند. عشق به نماز و نیایش و تلاوت قرآن و استغفار و دعا در دل امام آن چنان بود كه به برادرش عباس گفت: «از این گروه بخواه تا نبرد را به فردا بیندازند و امشب به تأخیر افتد، باشد كه به نماز و دعا و استغفار بپردازیم. خدا می داند كه من پیوسته علاقه به نماز و تلاوت آیات الهی داشته ام؛ لَعلَّنا نُصَلّی لِرَبِّنَا اللَّیلَةَ وَ نَدْعوُهُ ونَسْتَغْفِرُهُ فَهُوَ یعْلَمُ اَنّی كُنْتُ اُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَ تَلاوَةَ كِتابِهِ وَ كَثْرَةَ الدُّعاءِ وَالاْسْتِغْفارَ.»[ ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 91]. 🆔 @ShamimeOfoq
نماز به نقل تواریخ، شب عاشورا از خیمه اصحاب امام حسین علیه السلام، آوای مناجات و زمزمه دعا و تلاوت به گوش می رسید. روز عاشورا پس از نماز صبح، با یاران سخن گفت و آماده نبرد شدند. ظهر عاشورا وقتی ابوثمامه صائدی وقت نماز را به یاد او آورد، حضرت فرمود: «نماز را به یاد آوردی! خداوند تو را از نمازگزاران و ذاكران قرار دهد.» آری اینك اوّل وقت نماز است. سپس فرمود: «از اینان بخواهید تا دست از جنگ بردارند تا نماز بگزاریم.» [اعیان الشیعه، ج 1، ص 606]. سعید بن عبدالله حنفی نیز هنگام نماز امام، جلوی او ایستاد و همه تیرهای دشمن را كه به سوی امام می آمد به جان خرید تا آنجا كه نماز امام پایان یافت و او غرق در خون شد و اوّلین شهید نماز در جبهه كربلا شد. [وقعة الطّف، ص 232]. 🆔 @ShamimeOfoq
نماز عشق به نماز، در پیروان راستین اباعبداللّه الحسین علیه السلام بود. عبدالله بن عفیف ازدی كه در كوفه می زیست و در مسجد كوفه آن اعتراض تند را علیه ابن زیاد، نسبت به كشتن امام حسین علیه السلام كرد و در نهایت هم در راه این دفاع، به شهادت رسید، به نقل مورّخان پیوسته در مسجد بزرگ كوفه بود و تا شب نماز می خواند. [همان، ص 266]. 🆔 @ShamimeOfoq
نماز اگر امام حسین علیه السلام را احیاگر فرهنگ نماز راستین بدانیم آنگونه كه در زیارتنامه های آن حضرت آمده است سخنی بجاست. امام، هم خودش عبادتی مخلصانه داشت و هم شعائر دین را اقامه می كرد. در زیارت او می خوانیم: «اَشهدُ اَنَّكَ قدْ اَقمتَ الصَّلاةَ و آتیتَ الزَّكاةَ... وَ عبدْتهُ مخلِصاً حتی اَتاكَ الْیقینُ» [التهذیب، ج 6، ص 67]. در زیارت مسلم بن عقیل نیز این تعبیر دیده می شود. [مفاتیح الجنان، ص 401] همچنین در بسیاری از زیارت های سیدالشهدا علیه السلام به این نكته برمی خوریم. این جایگاه والای نماز را در نهضت عاشورا و حماسه آفرینان آن نشان می دهد. پیام عاشورا، پیام اقامه نماز و تربیت نسلی نماز خوان و خدادوست و اهل تهجّد و عرفان است. عزاداران حسینی نیز باید اقامه نماز را در درجه نخست اهتمام خویش قرار دهند تا تبعیت و پیروی خویش را از مولایشان نشان دهند. امام خمینی رحمه الله در تأكید بر همین مسأله، از عاشورای حسینی این گونه یاد می كند: «سیدالشهدا علیه السلام در همان ظهر عاشورا كه جنگ بود و آن جنگ بزرگ بود و همه در معرض خطر بودند، وقتی یكی از اصحاب گفت كه ظهر شده است، فرمود كه یاد من آوردید نماز را و خدا تو را از نمازگزاران حساب كند و ایستاد در همان جا نماز خواند. نگفت كه ما می خواهیم جنگ بكنیم، خیر، جنگ را برای نماز كردند.» [صحیفه نور، ج 12، ص 148]. 🆔 @ShamimeOfoq
هجرت آنچه مانع حركت انقلابی و مبارزاتی انسان می شود، تعلّق و دلبستگی به خانه، زن و فرزند، زندگی و زادگاه، وضع موجود و ... است. افراد هدفدار به خاطر ایمان و اهدافشان رنج خانه به دوشی و دوری از وطن و اقوام را بر جان می خرند، یا برای دست یافتن به اهداف، سرزمین ها، محیط ها و زمینه های مناسب تری را جستجو می كنند. این است كه «هجرت تحمیلی» و «هجرت اختیاری» در زندگی انسان های متعهّد و باهمّت، نقش مهمّی دارد. پیامبران، برای رساندن پیام خدا، مهاجرت می كردند. عیسای مسیح، به خاطر هجرت های فراوانش، مسیح «كثیر السیاحه» لقب گرفته است. در بسیاری از نهضت ها نیز ردّپای هجرت دیده می شود. قرآن كریم از «مهاجران» به عظمت یاد می كند. در تاریخ اسلام نیز مهاجرانِ به حبشه و مهاجران به یثرب، موقعیت و احترام داشتند و هجرت، یك ارزش مكتبی به حساب می آمد و در تاریخ مسلمین، مبداء تاریخ قرار گرفت. 🆔 @ShamimeOfoq
هجرت در نهضت عاشورا، امام حسین علیه السلام برای مقابله با حكومت جور، برای امر به معروف و نهی از منكر و در راه احیای دین دست به هجرت زد و مدینه را به قصد مكه، و مكّه را به سمت كوفه پشت سر نهاد. هجرت آن حضرت نیز در حیات مجدّد اسلام سهم ویژه ای داشت. سیدالشهدا علیه السلام هنگام خروج از مدینه و وداع قبر رسول خدا آیه ای از قرآن را تلاوت می كرد كه به هجرتِ حضرت موسی علیه السلام و گریز از ستم فرعونی مربوط می شد. [قصص، آیه 22] «فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ». [ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 35]. دل كندن از مدینه، برای امام بسیار دشوار بود، اما در راه هدف قابل تحمّل بود. وقتی به مكّه رسید، پس از چند ماه اقامت، هم برای خنثی كردن توطئه یزید برای ترور او در كنار خانه خدا، هم برای اجابت دعوتنامه های شیعیان كوفه، به هجرتی دیگر پرداخت و راه كوفه را در پیش گرفت. هجرتی به سوی شهادت، كه آگاهانه بود و برای فداكاری در راه تكلیفی كه خون و جان می طلبید. از شهادت طلبان عاشق خدا نیز دعوت كرد كه در این هجرت همراه او شوند. 🆔 @ShamimeOfoq
هجرت خطبه حضرت در آستانه خروج از مكّه به سوی عراق، كه با «خُطَّ الْمَوْتُ عَلی وُلْدِ آدَمَ...» شروع می شود، در بردارنده این فراخوانی به هجرت است: «منْ كانَ باذِلاً فینا مُهْجَتَهُ، مُوَطِّناً عَلی لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیرْحَلْ مَعَنا فَاِنّی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَاللّهُ» [بحارالانوار، ج 44، ص 367]. در این دعوت، دو مشخّصه برای این كوچندگان مطرح فرمود كه تحقّق این دو شرط، زمینه ساز این هجرت مقدّس است: آمادگی برای بذل خون، آمادگی برای دیدارِ خدا. هر كه این دو صفت را دارد، با من كوچ كند، كه من سحرگاه كوچ می كنم. همراهان او نیز در راستای ادای تكلیف و نصرت امام، هجرت به مكّه و كوفه كردند. آنان هم كه از مكه همراه او شدند، یا وقتی حركت او را به سوی كوفه شنیدند، به هر قیمت خود را به او رساندند و دست از خانه و زندگی و وطن كشیدند و به كربلا آمدند، همه درس آموخته «هجرت» بودند. 🆔 @ShamimeOfoq
هجرت پس از شهادت امام حسین علیه السلام، یكی از تعالیم دین برای زنده نگهداشتن فرهنگ شهادت وعاشورا، «زیارت كربلا» بود كه امامان علیه السلام توصیه اكید داشتند. بویژه برای آنان كه از راه های دورتر، آهنگ تربت سیدالشهدا علیه السلام كنند، ثواب بسیار دارد. در دوره های خفقان اموی و عباسی، این هجرت برای زیارت، نقش مهمتری داشت و خیلی ها تن به پیامدهای آن می دادند و زائر كربلا می شدند. برخی هم از بیم جان، از آن چشم می پوشیدند. از این رو در یكی از زیارتنامه ها، زائر، خود را وارد بر ساحتِ آن حضرت و منزلت خواه نزد خدا می داند و خواستار ثبات قدم در راه هجرت به سوی مزار امام و مرام او می شود: «... وَ ثُباتَ الْقَدَمِ فِی الْهِجْرَةِ اِلَیكَ» [مفاتیح الجنان، زیارت اول از زیارات مطلقه امام حسین علیه السلام، ص 423]. 🆔 @ShamimeOfoq
هجرت هجرت، پیام عاشوراست، چه برای دفاع از دین و بسط مكتب، چه در راه مبارزه با ستم و یاری مظلومان در هر جای عالم، چه برای فرار از محیط های فاسد برای در امان ماندن از آلودگی ها. پختگی یك انسان در دامان هجرت است و شكل گیری تمدّن ها نیز رهاورد هجرت های سرنوشت ساز است. در طول سال های دفاع مقدّس نیز، رزمندگان اسلام به فرمان امام امّت، برای ادای تكلیف دست از خانه و تعلّقات زندگی می كشیدند و به سوی جبهه ها هجرت می كردند، آنگونه كه خود امام راحل رحمه الله با هجرتِ تحمیلی از ایران به تركیه، سپس به نجف و از نجف به پاریس، و هجرتی مجدّد برای بازگشت به میهن اسلامی ایران، درس آموز مهاجران در راه خدا شد. 🆔 @ShamimeOfoq