- رفیقِ با معرفت یعنی این ...

اگه حقِ انتخاب داشتم ... به خدا میگفتم منو پرتاب کنه به هشتاد سالگیم ، بشینم کنجِ خونه ، به پشتیِ قرمز تکیه بدم و از سماورِ کنار دیوار استکان های چایی رو پر کنم و ببرم برای نوه‌هام . نمیدونم ! انگار دورانِ پیری قشنگ ترین دورانِ زندگی هر آدمیِ . چون فارق از هرگونه تلاشی برای آینده ، میتونی بشینی و به ثمره زندگی‌ت نگاه کنی ‌. میدونم خیلی از آدمها حسرتِ دوران جوانی از دست رفتشون رو میخورن - اما من همیشه وقتی شروع میکنم‌ به خوندن کتاب ، دوست دارم زودتر به فصل آخر برسم . اما هیچوقت دوست ندارم که خوندن اون کتاب تموم بشه .. یا من موجود عجیبی ام یا دوران پیری زیادی قشنگه . ✍🏻|| #شهسوار

دقیقا نمی‌دانم چند سالَت بود .. برایِ کدام ماه وَ کدام روز بودی؟ نمیدانم شب‌ها پیش از خواب به چه می‌اندیشیدی ؟ حسرتِ کدامِ کارِ نکرده یا کدام راهِ نرفته را میخوردی ؟ اصلا نمی‌دانم چه شد که با حبیب ازدواج کردی ؟ نمیدانم چرا ..؟ من حتی با تو خاطره‌ی دو نفره‌ هم ندارم :) حتی از تو عکس یادگاری هم ثبت نکرده ام تا هنگامِ دلتنگی تماشایت کنم . . پیرهنی از تو در پستوی اتاقم پنهان نکرده ام تا روی صورتم بکشم ، بِبُویَم و وجودت را احساس کنم . من .. فرزندِ فرزندِ فرزند تو ام و تو مادرِ مادرِ مادرم ! نسبتمان دور ... قلبهایمان نزدیک . نه از تو خاطره‌ی واضحی در ذهن دارم و نه قابِ قابل تاملی برای شرح در ذهنِ خسته ام تداعی می‌شود. در این لحظه من هیچ چیز نمی‌دانم .. فقط این را می‌دانم که دوستت دارم . یعنی ... چطور بگویم ؟؟ دوستت داشتم . میبینی ؟ زمانِ حال ، خالی از وجود توست . در همان روزها ماندگار شدی و قدم در فصل های دیگرِ زندگانی نگذاشتی - من بازهم به خانه‌ی تو خواهم آمد .. اما تو نخواهی بود تا با دست های حنا کرده ات ، نوازشم کنی و خوش آمد بگویی . من بازهم به خانه ات خواهم آمد .. من بازهم به خانه ات خواهم آمد . اما تو را ، دیگر نخواهم دید :))) دیگر چشم‌های عسلیِ چروکیده‌ی کسی ، انتظارِ آمدنمان را در آن خانه نمی‌کشد . دیگر سماور آن خانه برایِ مان قُل قُل نمیجوشد‌. تو به من بگو با غمِ نبودَنت چگونه کنار بیایم ؟ درد را به کدام بالین روانه کنم ؟ کاش دوباره کنجِ همان خانه ی قدیمی که آقاجان برایتان ساخته بود ، میدیدمتان . کاش دوباره میتوانستم ببینمتان. کاش هنوز هم میدیدمتان .. خدا رحمت کند گیسو سفیدِ رنجورِ سفرکرده‌ی عزیزِ ما را. پائیزِهمان‌قرنی‌که‌قرار‌است بدونِ‌شما‌به‌پایان‌برسد . #شهسوار

ستتلاشی‌مسافات‌البعد وسنلتقی یوماًما . . . ! فاصله ها محو خواهند شد و یک روز همدیگر را خواهیم دید . - صاحبنا(:🌿!'

منطق الطیر ترین مغلطه ی مُطلقِ من ، منطقت منتقمِ منطقه‌ی عشق من است - حُسِینِ‌مَن‌‌ع

روحِ خسته مشتاقِ خوانشِ حقایقِ مکتوب شده است ! این مساله رو بعد از یک هفته کسالت ، متوجه شدم ... حقیقتا هیچ چیز در عالمِ محدودِ دنیا ، جز لمسِ کاغذ های خوش عطرِ کتاب های حق‌گو لذت بخش نیست ! .. و بماند اینکه هر انسانی خود کتابی ست - گاه خوانده شده و گاه ناخوانده در کتابخانه‌ی دنیا باقی مانده است ! تو را کَسی خوانده است !؟ #شهسوار

- سیدمصطفی‌خمینی -