‌ اصلا لزومی نداره که آدم درمورد کاری که داره می‌کنه، اهدافش و موفقیت‌هاش برای دیگران توضیح بده و بخواد که اونهارو مطلع کنه. اتفاقا رشد در سکوت اتفاق میوفته.. تا حالا دیدید وقتی که یه بذر کاشته میشه لحظه به لحظه ی رشد کردنش رو به همه اعلام کنه؟ نه! شب میخوابی صبح بیدار میشی میبینی عه! جوونه زده و سر از خاک درآورده. . ‌

تو اگر مرا برانی، درِ دیگری نکوبم که به‌‌غیر آستانت همه جا پر از زیان است #السلام‌علیک‌یا‌فاطمه‌المعصومه‌س

‌ هرآنچه دیده بیند و گوش بشنود، قلم می‌نویسد. مگر آنکه آدمی بخواهد تخیل کند و جهانی تازه در ذهنش ترسیم نماید تا بتواند کنجی بنشیند و بنویسد.. و اِلا اگر به گفته ها و شنیده ها و دیده ها بسنده کنیم باید برای همیشه قلم را ببوسیم و کنار بگذاریم. که گاهی جهان ِبیرون از ذهن تکراری میشود و خسته کننده؛ ولیکن دنیایِ خیالی همواره در حال تغییر و تحول و گشفتی‌ است . ‌‌ #به‌قلم‌خودم

‌ از واقعیاتِ اطرافِ خود اگر بخواهم روایت کنم، بی خبرم از امواجِ جهان و انگار جزیره‌ای دور افتاده در انتهای اقیانوسِ دنیا هستم که نه او کسی را می‌بینید و نه کسی او را . روایتِ روزهایم شبیهِ کتاب داستانی‌ست که تمام صفحاتش یک ماجرای واحد را روایت می‌کند‌‌. بی آنکه کلمه ای پیش یا پس داشته باشد. صبح هایم شب می‌شوند و شبهایم صبح. درس میخوانم، کتاب می‌خوانم، گاهی پشت چرخ می‌نشینم و با بیکلام های - یونس عبدولف - لباس هایی خلق میکنم. آدم ها را میبینم، مینویسم و تمام. اما اگر بخواهم روایت کنم از خیالِ بلند پروازم که تشبیهش کرده ام به پروانه ای زیبا و کوچک، خیالم می‌شود یک کتابخانه‌ای به بزرگیِ تمام طولِ زمین و پر از ماجرا و اتفاقاتِ عجیبِ خارق العاده که آدمیزاد دوست دارد روایت کند یا بشنود یا ببیند. یعنی یک طورهایی حیاتی که من در ذهن پرورانده‌ام بسیار گسترده تر و جالب تر از حیات خارج از ذهن است. که نه فقط من بلکه تمام نویسندگان جهان ناچارند برای نوشتن و دوام آوردن در این حرفه‌، با جهان بزرگ تری که خودشان ساخته‌اند رابطه ای قلبی ایجاد کنند. #به‌قلم‌خودم گستره تخیل آدمی همچون جهانی است که در آن زندگی می کنیم. دنیای نویسندگی را نه پایانی هست و نه انتهایی. لکیامیم

‌ #معرفی_کتاب همیشه که نباید برویم سراغ کتاب‌های چند صد صفحه‌ای .. گاهی کتابی به نازکیِ چند برگِ درخت، می‌تواند به قدر چندین هزار صفحه مطالعه برای آدمی درس و نکته داشته باشد. درست شبیه به همین کتابِ عزیز که در دل خود مسائل مهمی را جای داده و سوالات و شبهات بسیاری را برای من بر طرف کرده است. به طوری که حالا در مقابل برخی ابهامات جامعه می‌توانم سینه سپر کنم و با استدلال و عقلانیت پاسخی درست بدهم‌.. بخرید- بخونید- کیف کنید.

‌ مردان به داشتن عقل نیرومندتر و ضعف عواطف، برتر از زنانند، و زنان به داشتن احساسات و عواطف بیشتر از عقل، برتر از مردانند. کتاب زن در قرآن | صفحه ۴۳ علامه سید محمد حسین طباطبایی ‌

‌ آری! زن مستقل و متکی بر خویش است. اراده و عمل او که تا ظهور اسلام به اراده مرد گره خورده بود، از اراده و عمل مرد جدا شد، و از تحت ولایت و قیومیت مرد در آمد، و به مقامی رسید ک دنیای قبل از اسلام با همه قدمت خود و در همه دوران هایش، چنین مقامی به زن نداده بود؛ مقامی که در هیچ گوشه‌ از صفحه تاریخ گذشته، چنین مقامی برای زن نخواهید یافت. کتاب زن در قرآن | صفحه ۲۹ علامه سید محمد حسین طباطبایی ‌

- زن در قرآن -

کلام تلخ ولی صادقانه را بپذیر بهانه است؟ چه بهتر! بهانه را بپذیر

‌ کتابی که دو روزی می‌شود همدم من شده، نشانی دارد در دلش. و آن اثرِ وجودِ طلاب و روحانیت در جبهه‌ی های جنگ است. حضوری موثر که کمتر روایت شده. اما مهم و ارزشمند است. ‌

همدم و همراه این روزها :)

‌ فردا بعد از مدتها، اجرا دارم. به مناسبت سالگرد شهادت آیت الله رئیسی :) با هر خط متنی که تمرین میکنم یه بغض سنگین و عجیبی رو قورت میدم‌. انگار تازه این خبر به گوشم خورده ... باورم نمیشه. ‌