قسمتی از خاطراتِ امشب که خیلی به دلم نشست : زیرا که غم ، چنان گیاهِ رونده است . که اگر دانه‌اش در کنج وجودت مدفون شود ؛ سبز می‌شود . قد می‌کشد و بعد می‌پیچید و می‌پیچد و تمامِ هستی‌ات را احاطه می‌کند . حالا من این‌گونه اندوهگینم . ‌ #گمنام

کتابی که این‌روزها محو جملاتش هستم .

‌ این روزها افکار و خیالات ، به هیچ مساله‌ای فرصت جولان نمی‌دهند تنها به یک چیز می‌اندیشند ! ... فلسطین . تاریخ در هر صفحه از تقویمِ روزگار در حالِ تکرار است . حسینی‌ها همانند و یزیدی‌ها همان . گویا این باد متوقف شده و کتابِ تاریخ روی صفحه‌ی جنگِ صفین مانده است و ورق نمی‌خورد ! سپاهِ دشمن قرآن را بر روی نیزه زده و خیالاتی در سر دارد . آه از آن روزی که جنگِ روانی ، افکار را تسلیم خویش کند . همان روز شکست حتمی‌ست . خواستم بگویم مبادا در این جنگِ نابرابر ، مظلومیت کودکانِ بی‌پناه و زنانِ ایستاده‌ی غزه را فراموش کنیم . . ✍🏻 #گمنام #فلسطین | #مسجد_الاقصی ‌

،

‌ بخوابیم ، بخوابیم . . . اونقدر بخوابیم که وقتی بیدار شدیم چیز زیادی یادمون نیاد، بعد دوباره برای اولین بار غرور و تعصب بخونیم، بابالنگ‌دراز ببینیم، سعدی و حافظ حفظ کنیم، نون پنیر گوجه‌ی عصرونه بخوریم و فکر کنیم چقدر از آدم پولدارا خوشبخت‌تریم، باز موقع بیرون رفتن تیپ بزنیم و ادای توجه نکردن به اطراف دربیاریم، دلمون بلرزه و باور کنیم یکی از همون قصه قشنگای فیلما الکی الکی برامون اتفاق افتاده، قهر کنیم و مطمئن باشیم میان سراغمون و نمیذارن بیشتر از این غصه بخوریم، هی نگاه کنیم و خیال کنیم، هی خیال کنیم و باور کنیم، هی باور کنیم و منتظر باشیم، و اونوقت، وقتی که به اندازه‌ی کافی منتظر موندیم، دوباره بخوابیم 🌱. ‌

‌ اندوهِ برخی تصاویر شرح ندارد ! آنکه دلی داشته باشد برای تپیدن و اندیشه‌ای برای فکرکردن و زبانی‌برای سخن‌ گفتن‌،می‌فهمد آنچه‌را که‌باید بفهمد . #مسجد_الاقصی | #فلسطین

‌‌ خیال میکنم آدمها تنها آموخته‌اند که خوب حرف بزنند . نه آنها که شاعرند شاعرانگی بلدند و نه آنها که درسِ دین می‌گویند همه‌شان دین‌دارند . راستی امروز چرا لب به سخن گشودیم در حالی شبیه حرفهایمان نبودیم !؟ ... پ.ن : واقعا فکرم درگیر شده !

بکش جفای رقیبان مدام و جور حسود که سهل باشد اگر یار مهربان داری ! #حضرت_حافظ | #همسرداری

‌ با جرعت می‌تونم بگم امروز یکی از زیباترین و مفید‌ترین روزهایی بود که تو حوزه سپری کردم . ‌

چرا بی دینی شده مایه‌ی فخر و مباهات !؟