سرم ای ماه به دامان نوازش بگذار تا در آغوش تو سوز غزلی ساز کنم #هوشنگ_ابتهاج | #سایه @sher_shams

نشسته ام به در نگاه می کنم دریچه آه می کشد تو از کدام راه می رسی؟ خیال دیدنت چه دلپذیر بود جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد... #هوشنگ_ابتهاج #سایه @Sher_shams

از پا در آمدیم و نیامد بدست، یار پشت امید، بر سر این آرزو شکست #هوشنگ_ابتهاج @sher_shams ⛵️

پدر جان در دل ِ تنگت چه ابری بود که من چندان که می گریم هنوزش هیچ پایان نیست چه صبری داشتی ، اما از آن دندان که بر هم می فشردی همچنان خون ِ دلم جاری ست غمت با من درین شب های ابری زنده ماند ، اما نمی دانم امیدم در دل ِ تنگ ِ که خواهد زیست ؟ #هوشنگ_ابتهاج #سایه @Sher_shams

از پا در آمدیم و نیامد بدست، یار پشت امید، بر سر این آرزو شکست #هوشنگ_ابتهاج @sher_shams ⛵️

خانه دل‌تنگ غروبی خفه بود مثل امروز که تنگ است دلم پدرم گفت چراغ و شب از شب پر شد من به خود گفتم یک روز گذشت مادرم آه کشید زود برخواهد گشت ابری آهسته به چشمم لغزید و سپس خوابم برد که گمان داشت که هست این همه درد‌ در کمینِ دلِ آن کودکِ خُرد؟ ‌ آری آن روز چو می‌رفت کسی داشتم آمدنش را باور من نمی‌دانستم معنی هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر؟ ‌ آه ای واژه شوم خو نکرده ست دلم با تو هنوز من پس از این‌همه سال چشم دارم در راه که بیایند عزیزانم، آه.    #هوشنگ_ابتهاج @sher_shams⛵️

بهار من بود آنگه که یار می آید...! =)🌱 - #هوشنگ_ابتهاج @sher_shams

بهارا ، زنده مانی ، زندگی بخش به فروردین ما فرخندگی بخش هنوز اینجا جوانی دلنشین است هنوز اینجا نفسها آتشین است مبین کاین شاخة بشکسته خشک است چو فردا بنگری ، پر بید مشک است مگو کاین سرزمینی شوره زار است چو فردا در رسد ، رشک بهار است اگر خود عمر باشد ، سر برآریم دل و جان در هوای هم گماریم میان خون و آتش ره گشاییم ازین موج و ازین طوفان برآییم دگربارت چو بینم ، شاد بینم سرت سبز و دلت آباد بینم به نوروز دگر ، هنگام دیدار به آیین دگر آیی پدیدار #هوشنگ_ابتهاج #سایه @Sher_shams

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من آسمان تو چه رنگ است امروز؟ آفتابی‌ست هوا؟ یا گرفته است هنوز ؟ من در این گوشه که از دنیا بیرون است آسمانی به سرم نیست از بهاران خبرم نیست آنچه می‌بینم دیوار است آه این سخت سیاه آنچنان نزدیک است که چو بر می‌کشم از سینه نفس نفسم را بر می‌گرداند ره چنان بسته که پرواز نگه در همین یک قدمی می‌ماند کورسویی ز چراغی رنجور قصه‌پرداز شب ظلمانیست نفسم می‌گیرد که هوا هم اینجا زندانی‌ست هر چه با من اینجاست رنگ رخ باخته است آفتابی هرگز گوشه چشمی هم بر فراموشی این دخمه نینداخته است اندر این گوشه خاموش فراموش شده کز دم سردش هر شمعی خاموش شده یاد رنگینی در خاطر من گریه می‌انگیزد ارغوانم آنجاست ارغوانم تنهاست ارغوانم دارد می‌گرید چون دل من که چنین خون ‌آلود هر دم از دیده فرو می‌ریزد ارغوان این چه رازیست که هر بار بهار با عزای دل ما می‌آید؟ که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است وین چنین بر جگر سوختگان داغ بر داغ می‌افزاید؟ ارغوان پنجه خونین زمین دامن صبح بگیر وز سواران خرامنده خورشید بپرس کی بر این دره‌ی غم می‌گذرند؟ ارغوان خوشه خون بامدادان که کبوترها بر لب پنجره‌ی باز سحر غلغله می‌آغازند جان گل رنگ مرا بر سر دست بگیر به تماشاگه پرواز ببر آه بشتاب که هم پروازان نگران غم هم پروازند ارغوان بیرق گلگون بهار تو برافراشته باش شعر خونبار منی یاد رنگین رفیقانم را بر زبان داشته باش تو بخوان نغمه ناخوانده‌ی من ارغوان شاخه همخون جدا مانده من #هوشنگ_ابتهاج | #سایه @sher_shams

───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── #موسیقی 🎼 شعر ارغوان از : #هوشنگ_ابتهاج | #سایه خواننده: #علیرضا_قربانی 『@sher_shams 』

توضیحاتِ استاد #هوشنگ_ابتهاج | #سایه درمورد درخت ارغوان🌱 و خوانش ایشان =) 『@sher_shams 』

زنده است آن که عشق می‌ورزد دل و جانش به عشق می‌ارزد... _#هوشنگ_ابتهاج #صباح_الخیر @sher_shams