گمان می کنم هر آدمی باید پشت پنجره ی اتاقش یک گلدان گل شمعدانی داشته باشد که هر بار گلهایش خشک می شود و دوباره گل می دهد، یادش بیفتد که روزهای درد هم به پایان می رسند باید یک شعر داشته باشد که تمام روزها به آواز بخواندش یک شعر شیرین برای روزهای کلافگی اش باید شب ها از روی تختش بتواند ماه را ببیند بتواند ستاره ها را بشمارد، تا وقتی سپیده دمید نگاهش با نگاه خورشید گره بخورد پلک هایش را باز کند و یادش بیاید چراغ جهان بخاطر او روشن شده است... #سیدعلی_صالحی @Shere_naab

ای کاش یکی بیاید که وقت رفتن نرود...🙂 #سیدعلی_صالحی

يادت به خير شادمانی بی‌سبب...!🥲 #سيدعلى_صالحى🌱

‌ نیامدن هزار بهانه می خواست و آمدن یکی دلتنگت بودم.... #سيدعلى_صالحى

بهار به بهار در معبرِ اردیبهشت سراغت را از بنفشه‌ هایِ وحشی گرفتم و میان شکوفه‌هایِ نارنج در جستجویت بودم در پاییز یافتمت تنها شکوفه جهان که در پاییز روییدی... #سیدعلی_صالحی