بہ جان هر چہ شقايق كہ بي تو مردابم
در اين حصار پر از غم نميبرد خوابم
بيا كہ عقربہ ها را توان چرخش نيست
بيا كہ ورد زبانم بہ غير خواهش نيست
قسم بہ تك تك اين لحظہ هاي پايانى
ز چشم مرثيہ خوانم غزل نمى خوانى
كجاى قصہ نهانى ؟ بيا كہ بيمارم
بہ دست پنجرہ تا كي نگاہ بسپارم؟
بيا كہ چلہ نشيني در اين شب سردم
ببين كہ شعلہ غم را چگونہ ميگردم؟
روا نشد كہ بہ كامم شراب غم ريزى
نماندہ از منِ دلخستہ بعد تو چيزى
چہ بيقرار و غريبانہ قلب تو پر زد
بدون تو بہ پشيزي جهان نمي ارزد
#معین_ڪرمانشاهی