روزی سه نفربا هم خربزه می خوردند و فقیری طرف دیگری آنها را نظاره می نمود، برای آنکه هیچ کدام دلشان نمیامد از سهم خود به آن فقیر بدهند، یکی گفت:
روایت است از چیز هایی که بخشش آن کراهت دارد یکی انار است و دیگری خربزه.
دومی گفت: همچنین روایت است که خربزه را باید آنقدر خورد که خورنده را جواب کند.
سومی گفت: و نیز روایت است که هر کس سر از روی خربزه بلند نکند به وزن همان خربزه به گوشتش اضافه می شود.
وقتی خربزه تمام شد، باز نتوانستند از پوستش دل کنده برای فقیر بگذارند. باز ذکر روایت شروع شد.
یکی گفت: دندان زدن پوست خربزه دندان را سفید و اشتها را زیاد می کند.
دومی گفت: پوست خربزه چشم را درشت و رنگ پوست را براق می کند.
سومی گفت: دندان زدن پوستِ خربزه تکبر را کم و آدمی را به خدا نزدیک می نماید. و آنقدر دندان زدند و لیف کشیدند تا پوست خربزه را به نازکی کاغذی رساندند
فقیر که همچنان آنان را می نگریست گفت: من رفتم، که اگر دقیقه ای دیگر در اینجا بمانم و به شما ها بنگرم می ترسم با روایات شما، پوست خربزه مقامش به جایی برسد که لازم باشد مردم آن را بجای ورق قرآن در بغل بگذارند و تخمه اش را تسبیح کرده، با آن ذکر یا قدّوس بگویند.
عبید زاکانی
از روزی که شناختمت
همزمان، هم می خندم
و هم گریه می کنم
نیمی از عشقت روشنایی
و نیم دیگرش تاریکی ست
یک بام و دو هواست
شاید برای همین است
که همچنان دوستت دارم
#غاده_السمان
#حدیث_دل🎈
انسان تمام خوبیها
را با یک بدی
فراموش میکند
و خدا تمام بدیها را
با یک خوبی
فراموش میکند
یاد بگیریم که گاهی
مثل خدا باشیم
آری ...
عشق در پشت سيمای درخشانش
يک غولِ ديگركُش نهفته دارد !
" هيچكس مباد برای تو ، الّا من
ناگفته ی زن به مردی كه می ستايد ،
چنين است ...
" هيچ كس ، به جز من ...
#محمود_دولت_آبادی
29.2K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تمنای دل
دلم در نبودت تمنا می کرد
دم به دم ترا فریاد می کرد
ترا چه عاشقانه صدا می کرد
عشق را یکدم آوا می کرد
در نگاهی رخ ترا ترسیم می کرد
لحظه به لحظه ترا نوا می کرد
با دیدن رخ رعنای گلت
سرای دلم را بینا می کرد
آرامش دل
دیوانه ی توأم
بر پهنای دلم می نشینی
چه با صفا و مصما می نشینی
با مهر و عشق و زیبایی می نشینی
چون عشق فروزان بر دلم می نشینی
در حیرت تو ان همه زیبایی تو
به به چه با طراوت به دلم می نشینی
عطر وجودت شامه ام را پر کرده
ای جانم چه خوشبو به دلم می نشینی
سراینده دلم شمارشگر همه زیبایی توست
ای جان که با طراوت به دلم می نشینی
آرامش دل