باسلام. 🕋🕋🌨🌨🌨🌨🌨 دلسروده. نادر هوا وارشو وا زنه چه خاره امشو برکت یزدون بی شماره 🕋🕋🕋🕋 سیزده رجب ولادت امیرالمومنین و شب و روز پدر مبارکباد...صلوات..خادم الحسین توحیدی کریمی

غزل شمارهٔ ۳۷ بیا که قصرِ اَمَل سخت سست بنیادست بیار باده که بنیادِ عمر بر بادست غلامِ همتِ آنم که زیرِ چرخِ کبود ز هر چه رنگِ تعلق پذیرد آزادست چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب سروشِ عالَمِ غیبم چه مژده‌ها دادست که ای بلندنظر شاهبازِ سِدره نشین نشیمن تو نه این کُنجِ محنت آبادست تو را ز کنگرهٔ عرش می‌زنند صفیر ندانمت که در این دامگه چه افتادست نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر که این حدیث، ز پیرِ طریقتم یادست غمِ جهان مخور و پندِ من مَبَر از یاد که این لطیفهٔ عشقم ز رهروی یادست رضا به داده بده وز جبین گره بگشای که بر من و تو دَرِ اختیار نگشادست مجو درستیِ عهد از جهانِ سست نهاد که این عجوز، عروس هزاردامادست نشان عهد و وفا نیست در تبسمِ گل بنال بلبل بی دل که جای فریادست حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ؟ قبولِ خاطر و لطفِ سخن خدادادست #شرح_انگیزشی #غزلیات_حافظ #وحید_ضیایی

یا امیرالمومنین ای آنکه از غلامی تو افتخارها بی رونق از حضور تو فصل بهارها ابرو به قصد جمعیت ما مکش که هست باسر بپای تیر تو شوق شکار ها آقا فقط تلاوت یک لَیلَةُ المبيت برد آبروی جمعیت دل ندارها هُم راکِعون که قصه ی انگشتر تو بود شد جاودانه در گذر روزگارها شان نزول آیه تویی از چه داده اند بعد از نزول آیه حسودان هزارها روز از دروغ شب نشود گرچه گشته است جعل روایت از لب بی اعتبارها در آیه مباهله نفس پیمبری بردند جای پای تو پا رستگارها #حسین_مرادی

#خاطره #علی -خوب یادم هست ! روزی که به این دنیا آمدم... صوتِ اذان که مُزیّن شده بود به نام مُعظَّم‌ش.. شد اولین نوای شنیدنیِ گوش‌هایم.. -خوب یادم هست ! زمین خوردم و ... می‌خواستم رویِ پا بایستم ... مادرم زمزمه کرد : « یاعلی مدد است! » از همان روزها تا امروز که دنیا همه‌ی تلاشش را کرده زمینَ‌م بزند.. نامش شده همه‌یِ تکیه‌گاهم.. -خوب یادم هست !.. بر سرِ هر سُفره‌ای پدرم می‌گفت: «نان به برکت نام علی‌ست..» حتی سرمشقِ اولین خطی که نوشتم را هم خودش تغییر داد: «بابا (از صدقه‌سرِ علی) آب داد» «بابا (از صدقه‌سرِ علی) نان آورد» از همان روزها ما بر سر هر خوان که بنشستیم علی رزّاق بود ! -خوب یادم هست! سروکارم که به عِشق افتاد .. استاد می‌گفت و من مشقِ عشق می‌نوشتم : [ "عشق" سه حرف دارد و نام بلند مرتبه‌ی او هم سه حرف: #علي ] همین عاشقی راستش .. شُد مطلعِ شب‌های مستیِ ما .. از همان شب‌ها .. صدای پیرمرد روضه‌خوان .. مانده در گوشم که در غم و شادی زمزمه‌اش بود : " علیُّ و یاعلیُّ و یاعلیُّ و یاعلیُّ.. " ما هم کیف‌مان کوك می‌شد و.. زیرلب می‌گفتیم: «نازم به دهانی که به شادی و به غصّه یك عُمر علی گُفت و مرا مَست نگه‌داشت ! » -خوب یادم هست! نجف که رسیدم .. قلبم را با همه‌ی شکستگی‌هایش امانت گرفت و بغلم کرد .. ربُّ الاربابِ بی‌پناهی‌َم شد و .. پدرانه پناهم داد ... -خوب یادم هست اما.. حالا که پیرمردِ روضه‌خوان نیست .. استادِ عاشقی‌م رفته .. خودم هم نجف نیستم و .. حال و احوالم هم مثلِ آن روزها نیست.. -کاش یادش باشد.. آن دم آخری من تنهاتر از همیشه‌یِ همیشه‌َم.. بی‌قرار آغوش‌ِ امنِ پدرانه‌ش هستم .. کاش بیاید.. محکم بغلم کند ... لبخند بزند و بگوید : «انا علی الذی کُنتَ تُحِبُهُ علی که سنگ‌ش را به سینه می‌زدی، من هستم.! » #به_قلم_غریب پ.ن؛ کسَ‌م علی‌ست در آن بی‌کسی که می‌گویند به عزّت و شرفِ لا اله الّا الله !

🌺 #میلاد_امام_علی(ع) 💐منی که از تولدم 💐تو کشوری بزرگ شدم 🎙 #محمود_کریمی 👏 #سرود 👌فوق زیبا 🌷

#امیرالمومنین_ع_مدح گر دم ز ولایش نزنم می‌میرم گر پر به هوایش نزنم می‌میرم در هر نفسی علی علی می‌گویم یک لحظه صدایش نزنم می‌میرم ✍ #سیدمجتبی_شجاع

💗 #روز_پدر مبارک باد💗 در روز پدر، به کعبه سر باید زد بـر بام نجـف، دوباره پَر باید زد در حسرت بوسه بر ضریـح مولا صد بوسه به دستان پدر باید زد ✍ #محمد_مبشری

برای بردن نامش ادب کردم صفاتش برشمردم منتخب کردم از آنجا که به اشکش نخل بالا رفت به شوق روی او، میل رطب کردم نشستم بر سر چاه غدیر خم دلم را از ولایت لب به لب کردم صدا کردم به معراج قنوت، «او» را علی را از علی گویا طلب کردم علی گفتم علی گفتم علی گفتم خودم را وقف بر این مستحب کردم دلم شد جنة الاعلی به لطف او دو چشم خویش را وقتی رجب کردم علی را در میان کوچه ها دیدم برای غربتش، هر بار تب کردم دلم آرام شد با این تبرّی ها چهل نامرد را وقتیکه سَب کردم تبری چون تولی عین دینداریست به هر که با تو دشمن شد غضب کردم نگفتم یاعلی هر دم؛ پشیمانم ...! که روزم را چنین بیهوده شب کردم اگرچه گفتم از زهرا و با این کار کمی خود را به مولا منتسب کردم کمیلش هر شبِ جمعه دلیلی شد که یا رب یا ربش را حرز لب کردم علی، نهج البلاغه ست و به لطف او هزاران بار یاد از مرگ و رب کردم جهان از چشم من افتاد و افتادم نگاهی که به مجموع خُطب کردم علی بود و علی بود و علی... تنها هر اندازه که قلبم را وجب کردم اگر او فاتح ایرانِ جانم هست عجم را هدیه بر شاه عرب کردم محمد_عابدی

تو مِثل خدا تکی و بی مِثل و مَثل باشد نه از او بدیل و نه از تو بَدل . هر آنچه در اوست جز خدائی در تست مخلوقِ اجّل خالقِ عزّ و وجَل . او اول و آخر است ، آنسان که توئی هم آخر عشق و هم امام اول . همراه خدا بعد ابد هم هستی آنگونه که بوده ای ز ماقبل ازل . مضمون همیشه تازه و بکر توئی در هر سخن انجمن و قول و غزل . غیر از تو که بوده است علی در دنیا هم بیت خدا زادگهش هم مقتل . سردار سر افراز همه میدانها از جنگ اُحد گرفته تا جنگ جَمل . شأن تو که خود اجل بر عالم بود زهرا که رسید رفت ما فوق اجل . غیراز تو و زهرا ثمر وصلت کیست یک سلسه کوه نمک از جنس عسل . ذرات وجود ، در وجودت مبهوت ادراک به درک شان تو مستاصل . افلاک تورا غلام و تو بیل بدوش سلطان و بدوش نان ایتام محل . هم خون بدل از مردم هم دین و دیار هم نور دل دیگر و ادیان و ملل . هم بر سر زانو سر طفلان یتیم هم بر سر زانو سر و زانو به بغل . هم بسته ره چاره ی تو یک مشکل هم چاره ی هرچه مشکل لاینحل . گفتند مسفران تاریخ تو را اعجوبه ی کائنات در علم و عمل . در شأن تو یاعلی فقط میگویم تو مثل خدا تکی و بی مثل و مثل حیدر توکلی