نوبهاراست بیا تا طرب از سر گیریم سال نو بار غم کهنه زِ دل برگیریم چون ربیع و رمضان هر دو به یک بار آیند روزه گیریم ولی در مه دیگر گیریم گر به دریوزه یکی کوزه ی مِی دست دهد بار این روزه سی روزه زِ سر برگیریم صوفیان گر همه پیرامن منبر گیرند گر به دست افتدمان دامن دلبر گیریم سبحه گر باید از آن زلف مسلسل سازیم مصحف ار شاید از آن خط معنبر گیریم باده ی روشن در ساحت گلشن نوشیم طره ی سنبل در پای صنوبر گیریم جنت باقی در چهره ی ساقی بینیم شربت کوثر از چشمه ی ساغر گیریم زهره در مجلس ما رقص کند چون به نشاط ساغری از کف آن ماه منور گیریم در چنین فصلی انصاف کجا رفته که ما ترک عیش و طرب و ساقی و ساغر گیریم ؟ #ابوالقاسم_قائم_مقام_فراهانی