من آمـد م ای خـدا درد خود دوا کنم / رخصت بده در زنم هی خدا خدا کنم ماه من شاه من مــهربان اله من / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من شـرمـنـده رحـمــت و نـعـمـت الهـیم / عصیان شده موجب آه و روسیاهیم گـشـته اشـکـم روان بر رخ سیاه من / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من گرچه ازاین بنده ات جزخطا ندیده ای / روی گناهان من پرده ها کشیده ای آبـرویـم نـبـر چـون تـویی پـنـــاه من / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من ذکـر زبـانـم بـود یـا عـلـی یـاعـظـیــــم / بـنـما هـدایـت مـرا بر صراط مستقیم عاصـیـم نادمـم اشـک مـن گـواه مــن / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من #مناجات_خوانی #استاد_کریمخانی

به یک نگاه تو تطهیر میشود دل من به یک کرشمه نمک گیر میشود دل من مرا بس است طواف ضریح تو هرگاه شكسته‌بستهٔ تقصیر میشود دل من قسم به صبح جمالت كه پشت پنجره‌ات دخیل نالهٔ شبگیر می‌شود دل من سرشک حاجت هر كس كه می‌چكد بر خاک كنار پنجره تصویر می‌شود دل من به چشم آینه‌های حرم كه می‌نگرم هزار مرتبه تكثیر می‌شود دل من به روی آبنماهای صحن نو چون موج به عشر و عاطفه درگیر میشود دل من به شوق آن كه به پابوس زائرت برسد به جای اشک سرازیر می‌شود دل من چگونه قصد زیارت کنم برای وداع مگر ز دیدن تو سیر میشود دل من #استاد_کریمخانی

به یک نگاه تو تطهیر میشود دل من به یک کرشمه نمک گیر میشود دل من مرا بس است طواف ضریح تو هرگاه شكسته‌بستهٔ تقصیر میشود دل من قسم به صبح جمالت كه پشت پنجره‌ات دخیل نالهٔ شبگیر می‌شود دل من سرشک حاجت هر كس كه می‌چكد بر خاک كنار پنجره تصویر می‌شود دل من به چشم آینه‌های حرم كه می‌نگرم هزار مرتبه تكثیر می‌شود دل من به روی آبنماهای صحن نو چون موج به عشر و عاطفه درگیر میشود دل من به شوق آن كه به پابوس زائرت برسد به جای اشک سرازیر می‌شود دل من چگونه قصد زیارت کنم برای وداع مگر ز دیدن تو سیر میشود دل من #استاد_کریمخانی