"ای از بر سدره شاهراهت وی قبّه عرش تكیه گاهت  ای طاق نهم رواق بالا بشكسته ز گوشه كلاهت   هم عقل دویده در ركابت هم شرع خزیده در پناهت  ای چرخ كبود کهنه دلقی در گردن پیر خانقاهت  مه طاسك گردن سمندت شب طرّه پرچم سیاهت   جبریل مقیم آستانت افلاك حریم بارگاهت   چرخ ار چه رفیع خاك پایت عقل ار چه بزرگ طفل راهت  خورده است خدا ز روی تعظیم سوگند به روی همچو ماهت  ایزد كه رقیب جان خرد كرد نام تو ردیف نام خود كرد  ای نام تو دستگیر آدم وی خلق تو پایمرد عالم   فرّاش درت كلیم عمران چاووش رهت مسیح مریم  از نام محمدّیت میمی حلقه شده این بلند طارم  تو در عدم و گرفته قدرت اقطاع وجود‌ زیر خاتم  در خدمتت انبیا مشرّف وز حرمتت آدمی مكرّم  از امر مبارك تو رفته است هم بر سر حرفت خود آدم  نا بوده به وقت خلوت تو نه عرش و نه جبرئیل محرم  نایافته عزّ التفاتی پیش تو زمین و آسمان هم   كونین نواله‌ای ز جودت افلاك طفیلی وجودت " #جمال_الدین_عبدالرزاق_اصفهانی #به_روایت #مهدی_امین_فروغی #کانال_شعر_علوی #قرارگاه_بسوی_ظهور @Sheroadab_alavi