غزل ۶۱۳ السلام ای مهربان ای که عشقت نعمت است قسمت ما از وجودت گر چه هجر و غیبت است گشته ای تنها امید و نقطه ی عطف جهان بی تو دنیا در نبرد و در حصار ظلمت است از جهالت پر شده فنجان فهم این جهان کو مسلمانی که فکر مردم و با غیرت است کیمیا شد آنکه جان را می دهد در راه حق دشمن فقر و رفیق عدل و داد و همت است کی شود جانی ببخشی بر جهان بینوا چشم ها هر جمعه سوی آسمان رحمت است شد عیان تصویر ظلم و شد خزان مستمر گر نیایی روزگارم روزگار ذلت است در قنوت هر شبم بنشسته نام اعظمت سینه ام از دوریت دریای آه و حسرت است ای گل نرگس بیا تا دشت ها زیبا شوند با تو دنیا عاری از پژمردگی و محنت است #حمید_عزیزیان #مهر۱۴۰۱ #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇 🌸⃟🌼🎼჻ᭂ࿐✰📚 #کانال_شعر_علوی #قرارگاه_بسوی_ظهور @Sheroadab_alavi