صبح یعنی پرواز ، قد کشیدن در باد ؛ چه کسی می گوید پشت این ثانیه ها تاریک است؟ گام اگر برداریم روشنی نزدیک است ... #سهراب_سپهری

اشک می‌بارم، بیا این ابر و باران را ببین دشتِ تر را دیده‌ای، دریای دامان را ببین تار و پودِ گلشن از آهنگِ من آتش گرفت سوز بنگر، ساز بنگر، پردۀ جان را ببین #سهراب_سپهری

روزها بدجنس شده‌ اند ااز شنبه‌ اش بگیر تا پنج‌ شنبه دلتنگی‌ ها را قایم می‌ کنند آن‌ وقت شب‌ ها در دل تاریکی یواشکی دست به دست می‌ کنند آن‌ ها را بیچاره جمعه ! صبح که بیدار می‌ شود می‌ بیند تمام خانه‌ اش تلنبار شده از دلتنگی بغض می‌ کند از همان اول صبح‌ اش #سهراب_سپهری #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇👇 ┏━━━🌷💌💐━━━┓ @Sheroadab_alavi ┗━━━💐💌🌷━━━┛

نرسیده به درخت، کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است #سهراب_سپهری

. پشت کاجستان؛ برف برف، یک دسته کلاغ جاده یعنی غربت باد، آواز، مسافر و کمی میل به خواب می نویسم؛ و دو دیوار و چندین گنجشک یک نفر دلتنگ است... #سهراب_سپهری

در دل من چیزی است مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح و چنان بی تابم که دلم میخواهد بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه دورها آوایی است که مرا میخواند #سهراب_سپهری

قاصدک شعر مرا از بر کن🌼🍃 برو آن گوشه ی باغ سمت آن نرگس مست و بخوان در گوشش🌼🍃 و بگو باور کـن... یک نفر یاد تـو را... دمی از دل نبـرد... 🌼🍃 #سهراب_سپهری🌼🍃 تقدیم به دوستان🌼🍃

زندگی نیست بجز نم نم باران بهار زندگی نیست بجز دیدن یار زندگی نیست بجز عشق بجز حرف محبت به کسی ورنه هر خار و خسی زندگی کرده بسی زندگی تجربه‌ی تلخ فراوان دارد دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه‌ی یک عمر بیابان دارد ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم!؟ #سهراب_سپهری

اى كـاش دلـم پنجـره اى ديگر داشت، اى كـاش دلـم فقط شقـايق مى كاشت، اى كـاش كسى مى آمد و غـم ها را از قلبِ اهـالىِ زمـين بر مى داشت ...🤍🌱 #سهراب_سپهرى

اى كـاش دلـم پنجـره اى ديگر داشت، اى كـاش دلـم فقط شقـايق مى كاشت، اى كـاش كسى مى آمد و غـم ها را از قلبِ اهـالىِ زمـين بر مى داشت ... #سهراب_سپهرى

•• . زندگی باید کرد! گاه با یک گل سرخ...گاه با یک دل تنگ گاه با سوسوی امیدی کمرنگ زندگی باید کرد! گاه با غزلی از احساس گاه با خوشه ای از عطر گل یاس زندگی باید کرد! گاه با ناب ترین شعر زمان گاه با ساده ترین قصه یک انسان زندگی باید کرد! گاه با سایه ابری سرگردان گاه با هاله‌ای از سوز پنهان گاه باید روئید...از پس آن باران گاه باید خندید...بر غمی بی پایان لحظه‌هایت بی‌غم . . . روزگـارت آرام🍃 #سهراب_سپهری . •••

گوش کن جاده صدا می‌زند از دور قدم‌های تو را چشم تو زینت تاریکی نیست پلک‌ها را بتکان کفش به پا کن ؛ و بیا .... #سهراب_سپهرى

‌ صبح یعنی پرواز "قد کشیدن در باد" چه کسی می گوید پشت این ثانیه ها تاریک است؟! گام اگر برداریم "روشنی" نزدیک است... #سهراب_سپهری #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇👇 ┏━━━🌷💌💐━━━┓ @Sheroadab_alavi ┗━━━💐💌🌷━━━┛

‌ زندگی نیست بجز نم نم باران بهار، زندگی نیست بجز دیدن یار، زندگی نیست بجز عشق، بجز حرف محبت به کسی ... ورنه هر خار و خسی، زندگی کرده بسی... زندگی تجربه‌ی تلخ فراوان دارد، دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه‌ی یک عمر بیابان دارد... ما چه کردیم و    چه خواهیم کرد       در این فرصت کم !؟ .. #سهراب_سپهری

زندگی بوی خوش نسترن است بوی یاسی است که گل کرده به دیوار نگاهِ من و تو زندگی خاطره است زندگی خنده یک شاپرک است بر گل ناز زندگی رقص دل انگیزخطوط لب توست زندگی شیرین است #سهراب_سپهری

من صدای وزش ماده را می‌شنوم و صدای کفش ایمان را در کوچه شوق و صدای باران را روی پلک تر عشق روی موسیقی غمناک بلوغ روی آواز انارستان‌ها #سهراب_سپهری #روز_جهانی_عصای_سفید_گرامی ┏━━━🌷💐━━━┓ @Sheroadab_alavi ┗━━━💌🌷━━━┛

صبح ها وقتی خورشید در می اید متولد بشویم هیجان ها را پرواز دهیم روی ادراک فضا، رنگ، صدا ،پنجره گل نم بزنیم آسمان را بنشناسیم میان دو هجای هستی ریه را از ابدیت پروخالی بکنیم بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم نام را باز ستانیم از ابر از چنار، از پشه ،از تابستان روی پای تر باران به بلندی محبت برویم در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم #سهراب_سپهری

کنار تو تنهاتر شده‌ام! از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است از من تا من، تو گسترده ای با تو برخوردم به راز پرستش پیوستم از تو به راه افتادم به جلوه ی رنج رسیدم و با این همه ای شفاف! و با این همه ای شگرف! مرا راهی از تو به در نیست زمین،  باران را صدا می زند من، تو را... #سهراب_سپهری

کنار تو تنهاتر شده‌ام! از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است از من تا من، تو گسترده ای با تو برخوردم به راز پرستش پیوستم از تو به راه افتادم به جلوه ی رنج رسیدم و با این همه ای شفاف! و با این همه ای شگرف! مرا راهی از تو به در نیست زمین،  باران را صدا می زند من، تو را... #سهراب_سپهری

صدا کن مرا صدای تو خوب است صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف در متنِ ادراک یک کوچه تنهاترم بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهاییِ من بزرگ است و تنهاییِ من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی‌کرد و خاصیت عشق این است ... #سهراب_سپهری

جهان آلوده خواب است فرو بسته‌است وحشت در به روی هر تپش، هر بانگ چنان که من به روی خویش در این خلوت که نقش دلپذیرش نیست و دیوارش فرو می‌خواندم در گوش: میان این همه انگار چه پنهان رنگ‌ها دارد فریب زیست! شب از وحشت گرانبار است. جهان آلوده خواب است و من در وهم خود بیدار: چه دیگر طرح می‌ریزد فریب زیست در این خلوت که حیرت نقش دیوار است؟ #سهراب_سپهری

صبح شد پنجره‌ها خندیدند شاخه‌ها رقصیدند همه‌جا بوی شکفتن جاری است فرصت بیداری است صبح یعنی آغاز صبح یعنی پرواز قد کشیدن در باد فکر رفتن باشیم چه کسی می‌گوید پشت این ثانیه‌ها تاریک است گام اگر برداریم روشنی نزدیک است #سهراب_سپهری

ظهر بود. ابتدای خدا بود. ریگ زار عفیف گوش می کرد، حرف های اساطیری آب را می شنید. آب مثل نگاهی به ابعاد ادراک. لکلک مثل یک اتفاق سفید بر لب برکه بود. حجم مرغوب خود را در تماشای تجرید می شست. چشم وارد فرصت آب می شد. طعم پاک اشارات روی ذوق نمک زار از یاد می رفت. باغ سبز تقرب تا کجای کویر صورت ناب یک خواب شیرین؟ ای شبیه مکث زیبا #سهراب_سپهری

کار مانیست شناسایی راز گل سرخ کار ما شاید این است  که در افسون گل سرخ شناور باشیم پشت دانایی اردو بزنیم  دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم  صبح ها وقتی خورشید در می آید متولد بشویم  هیجان ها را پرواز دهیم  روی ادراک  ‚ فضا ‚ رنگ صدا پنجره گل نم بزنیم آسمان را بنشانیم میان دو هجای هستی ریه را از ابدیت پر و خالی بکنیم بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم  نام را باز ستانیم از ابر از چنار از پشه از تابستان روی پای تر باران به بلندی محبت برویم #سهراب_سپهری