eitaa logo
کانال ܢܚ݅ܫܝ‌ ܫܠࡐ‌ܨ
983 دنبال‌کننده
15.1هزار عکس
3.7هزار ویدیو
40 فایل
ادمین @GAFKTH 💐شکر خدا که نام "علی" علیه السلام بر زبان ماست 💝ما شیعه ایم و عشق "علی" علیه السلام هم از آن ماست 💐از "یا علی" علیه السلام زبان و دهان خسته کی شود؟ 💝اصلا زبان برای همین در دهان ماست.
مشاهده در ایتا
دانلود
هزار دل شکند تا یکی درست کند فلک سلیقه‌ی شاگرد شیشه‌گر دارد..! 🌱
جان چه می دانست از دنیا چها خواهد کشید خاکبازی‌های طفلان را تماشا کرده بود 👇👇 ┏━━━🍃📗🌸🍃━━━┓   @Sheroadab_alavi ┗━━━🍃🌸📘🍃━━━┛
🌸ما و صبح از یک گریبان 🌱سر برون آورده ایم 🌸تازه رو دارد جهان را 🌱چـهره خـنـدان مـا 🌸سلام صبحتون شاد و پر امید 🌱امروزتون پر از خبرهای خوب ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
از خمار می گرانی می‌کند سر بر تنم تا سبک گردم، سبوی باده بر دوشم گذار!
تار و پود موج این دریا به‌هم پیوسته است می‌زند بر هم جهان را هر که یک دل بشکند 👇👇 ┏━━━🍃📗🌸🍃━━━┓   @Sheroadab_alavi ┗━━━🍃🌸📘🍃━━━┛
زود می‌گیرد به دندان ندامت پشت دست هرکه حرف نیکخواهان را نمی‌گیرد به گوش
مشو از شکر حق غافل که حق از خلق نعمت را نمی گیرد به کفر، اما به کفران باز می گیرد
شوخی مکن ای پير که هر موی سپيدی شمشير زبانی است ز بهر ادب تو
دلبستگی‌ست مادرِ هر ماتمی که هست می‌زاید از تعلّقِ ما هر غمی که هست... 🌱
ز بدخویی چرا بازیچهٔ شیطان شود آدم؟ ز خلق خوش توان تا مظهر لطف الهی شد
عزیزان جهان را خوار سازد پاکدامانی اسیر چاه و زندان ماه مصر از بی‌گناهی شد
به اندک روی گرمی پشت بر گل می‌کند شبنم چرا در آشنایی این‌قدر کس بی‌وفا باشد؟
عیار بدگهر از صحبت نیکان نیفزاید گره بر دل نچسبد گرچه پهلوی گهر باشد
ندارد در حریم قرب ره آیینه‌رویان را میان عشقبازان هر که آهش در جگر باشد 👇👇 ┏━━━🍃📗🌸🍃━━━┓   @Sheroadab_alavi ┗━━━🍃🌸📘🍃━━━┛
غزل شمارهٔ ۶۰۴۴ در حضور بلبلان خاموش می‌باید شدن همچو شاخ گل سراپا گوش می‌باید شدن تا به اندک فرصتی گنجینهٔ گوهر شوی چون صدف در بحر هستی گوش می‌باید شدن گر زبان آتشین چون شمع داری در دهن پیش صبح خوش‌نَفَس خاموش می‌باید شدن می‌کند کار نمک در باده اظهار شعور چون به مستان می‌رسی بیهوش می‌باید شدن مهر خاموشی به لب زن چون نداری معرفت بر سر خوان تهی سرپوش می‌باید شدن چشم اگر داری که خواب سیر در منزل کنی زیر هر بار گرانی دوش می‌باید شدن در بهار نوجوانی عشق‌ورزیدن خوش است آتشی تا هست صرف جوش می‌باید شدن گرچه نتوان گرد آن ماه تمام از شرم گشت هاله‌آسا جمله تن آغوش می‌باید شدن جاده‌های نیش صائب منتهی گردد به نوش در جهان قانع به نیش از نوش می‌باید شدن
نیست بیرون ز تو مقصود، تکاپو بگذار چند روزی سر خود بر سر زانو بگذار با حجاب تن خاکی نتوان واصل شد کوزهٔ خود بشکن، لب به لب جو بگذار لعل‌ویاقوت در این دادوستد سنگ کم است وصل یوسف طلبی جان به ترازو بگذار
نیست پروا تلخ‌کامان را ز تلخی‌های عشق آب دریا در مذاق ماهی دریا خوش است ܭߊ‌ࡅ߭ߊ‌ܠܙ_ܩߊ_ܝ‌ߊ_ܢ‌ܘ_ߊ‌ܢܚ݅ࡅ߳ܝ‌ߊ‌ܭ_ܢ‌ܭَܥ‌‌‌ߊ‌ܝ‌ࡅ࡙ܥ‌‌↶ ╭━━⊰❀•❀🦋🌤️📙❀•❀⊱━━╮ ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ @Sheroadab_alavi ‎ ╰━━⊰❀•❀⏳🌤️🕯❀•❀⊱━━╯
چگونه زان گل رعنا دو چشم بردارم؟ که هم بهار نگاه است و هم خزان نگاه
در حفظ آبرو ز گهر باش سخت‌تر کاین آب رفته باز نیاید به جوی خویش
هر که بر دارد مرا از خاک، اندازد به خاک میوهٔ خامم، به سنگ از شاخسار افتاده‌ام
طفل می‌گرید چو راه خانه را گم می‌کند چون نگریم من که صاحبخانه را گم کرده‌ام؟
کرده‌ام با خاکساری جمع اوج اعتبار خار دیوارم، وبال هیچ دامان نیستم
نغمه، آرام از من دیوانه می‌سازد جدا خواب را از دیده این افسانه می‌سازد جدا جذبه‌ی توفیق می‌خواهی، سبک کن خویش را کهربا کی کاه را از دانه می‌سازد جدا؟
دلربایانه دگر بر سر ناز آمده‌ای از دل من چه به جا مانده که باز آمده‌ای در بغل شیشه و در دست قدح، در بر چنگ چشم بد دور که بسیار بساز آمده‌ای بگذر از ناز و برون آی ز پیراهن شرم که عجب تنگ در آغوش نیاز آمده‌ای می بده، می بستان، دست بزن پای بکوب به خرابات نَه از بهر نماز آمده‌ای آنقدَر باش که من از سر جان برخیزم چون به غمخانه‌ام - ای بنده نواز - آمده‌ای چون نفسْ سوختگان می‌رسی ای باد صبا می‌توان یافت کزان زلف دراز آمده‌ای چون نگردد دل صائب ز تماشای تو آب؟ که به رخسارهٔ آیینه گداز آمده‌ای ܭߊ‌ࡅ߭ߊ‌ܠܙ_ܩߊ_ܝ‌ߊ_ܢ̣ܘ_ߊ‌ܢܚ݅ࡅ߳ܝ‌ߊ‌ܭ_ܢ̣ܭَܥ̇‌‌ߊ‌ܝ‌ࡅ࡙ܥ‌‌❣↶ ╭━━⊰•❀🦋🌤️📙❀•⊱━━╮ ‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌ @Sheroadab_alavi ‎ ╰━━⊰•❀⏳🌤️🕯❀•⊱━━╯
اگر از عرش افتد کس، امید زیستن دارد کسی کز طاق دل افتاد از جا برنمی‌خیزد