گوشه‌ی دنج خیالم در حرم گم می‌شوم درگهت می‌بوسم و غرق تبسم می‌شوم تا ببینم باغِ پُر نقشِ بهشتِ سقف را همچو بلبل بی اراده در ترنّم می‌شوم چشمها بارانی و پَر می زنم دور ِ حرم چون کبوتر زائرِ خورشید هشتم می‌شوم گرچه پُر باشد دلم ، اما چنان در محضرت از نشاط و شوق و گریه، بی تکلم می‌شوم در کنار زائران بی‌شمارت یا رضا(ع) قطره‌ای گم گشته در دریای مردم می‌شوم #فاطمه_دستجردی