یارب یارب ! به تو پناه آوردم چشمان ترو ،روی سیاه آوردم گفتم که تهی دست نیایم پیشت طاعات نداشتم « گناه » آوردم ! با دیده پر اشک ولی دست تهی آید به زیارت تو با روسیهی غرق گنهم به وسعت رحمت تو می ترسم که نکرده باشم گنهی یک لحظه فقط ز یاد حق غافل شد اعمال تمام روز او زایل شد از دود و دم زمانه روگردان بود حسرت که کشید روزه اش باطل شد #محمدرضا_سهرابی_نژاد #شعرخوانی