تقدیم به پیشگاه ارجمند جعفر ابن ابی طالب علیه السلام از ظلمت شب دری گشودی بر روی پرستوان دربند بی خواهش دل همیشه بودی بر حکم ولیِ خویش پابند چون باد صبا گره گشودی از رایحه و نسیم احمد در قلب مسیح خوش نشاندی آوازه ی مصحف محمد با همت بی دریغ تو شد آئین محمدی جهانگیر مانند چراغ پر فروغی تابید به دشت وهم شبگیر بال و پر مرتضی تو بودی احمد ز تو می گرفت آرام در فتنه ی شوم اگر تو بودی نامرد نمی گرفت آن جام قدر تو بلند چون نمازت در پیچ و خم قنوت هر دین تابنده بود همیشه نامت در پرتو جانفزای یاسین بازوی تو را چو بوسه ایی زد آن خنجر کینه ی تبهکار شد هدیه تو را دو بال پرواز تا پر بزنی همیشه طیّار ! در روز نشور داده دستت چون پرچم پر فروغ تسبیح هر کس که گرفت گوشه ی آن بی شک بکنی به لطف تلمیح ششم جمادی الاول سالروز شهادت سردار بزرگ اسلام جعفر ابن ابی طالب ##نیره_جهانشاهی_بم

سیه ابری چو زلف تار یلدا کشیده چادر خود را به هر جا خزان پر ریخته بر گلشن حُسن پریشان می کندگلزار طاها شکسته ساقه ی ترد گل یاس خمیده قامت سرو دل آرا نمی آید صدای شیون و درد دگر از کلبه ی احزان زهرا ز در حنانه بالا رفته تا عرش ز پشت در بود دودی هدیدا فدک تاج و نگین ملک شاهیست که غاصب می برد آن را به یغما شهید خط خونین ولایت که جان را می کند بر دوست اهدا نمی جویم مزار و بارگاهش مگر در قلب هر مشتاق شیدا علی بی فاطمه یک کوه ماتم و زهرا بی علی تنهای تنها #نیره_جهانشاهی_بم