#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت
رود سمت خانهی دریا قدم برداشته
دامن دشتِ پُر از آلاله، نَم برداشته
تا که بنویسد به روی پلک او "فَتحًا مُبین"
حضرت حق از پَرِ فطرس قلم برداشته
آهِ حسرت می کشد، هی پشتِ دستش میزند
چون که جبریل از لب او بوسه کم برداشته
چهرهی "قند" و "نمک" پوشیهاش افتاده است
دست حیدر پرده از تیغ دو دم برداشته
عکس لبخند ملیحش قابها را شاد کرد
از رخ آئینهها تصویر غم برداشته
بوی سیبی از پَر قنداقهی او پخش شد...
عالمی را ناگهان عطر حرم برداشته
آسِمان بار امانت را به پیغمبر سپرد
آفتابش را به دست ساقی کوثر سپرد
چشم ما اندازهی بال مگس نمناک شد
بعد از این نم بود که لوح دل ما پاک شد
کشتیات تا بادبان عاشقی را باز کرد
با سجودِ بادهای بی امان کولاک شد
مادر تو مادر آب است ای فرزندِ نور
مادر تو همسر بابای اهل خاک شد
مادر تو بانی خلق تمام عالَم است
مادرت شأن حدیث قدسی لولاک شد
گرچه شیعه مست انگور "ضریح" مرتضی است
چادر خاکیِ زهرا سایهی این تاک شد
حضرت صدیقهی کبری دلش میخواست..، پس
"یا حسین بن علی" ذکر لب افلاک شد
این حسینِ روی لبها از دعای فاطمه است
تا قیامت شیعه مدیون عطای فاطمه است
پنجمین خورشید روی پشت بام پنج تن
نیمهی شبها تویی ماه تمام پنج تن
تو نوای نای خاموش حَسن گردیدهای
از گلویت پخش میگردد پیام پنج تن
یا حسین و یا حسین و یا حسین و یا حسین...
ذکر شیرین تو شد تکیهکلام پنج تن
صبح و ظهر و عصر و شب..، هرلحظه از عرش خدا
میرسد تا کربلا عرض سلام پنج تن
ظاهراً ما را خدا خوانده غلام کوی تو
باطناً ما را خدا خوانده غلام پنج تن
عاشقی وقتی که پایانِ خوشی دارد، خوش است
پس تو باید میشدی حُسنِ ختام پنج تن
سیب را آدم به عشق روضهی تو چیده است
هفت شهر عشق را عطار در تو دیده است
کهکشان با صدهزار آئینه تزئین میشود
آسمان با آفتاب و ماه آذین میشود
ای که احکام شریعت در وجودت جمع شد
غالباً دین با بیانات تو تبیین میشود
در قیامت رَخت شاهی را به تن خواهد نمود
پشت درب خانهی تو هر که مسکین میشود
نان بچّهشیعهها از دستپخت فاطمه است
رزق ما از سفرهی بابات تأمین میشود
هرکسی قدر پَرِ ارزن برایت خرج کرد
از زبان حضرت صدیقه تحسین میشود
خواهرت در روضه تقسیم وظایف میکند
تحت امرش شغل نوکرهات تعیین میشود
یاد خُشکی لب تو سخت گریه میکنم
سینهام هرگاه از اندوه سنگین میشود
سرنوشت ما گره خورده است با اشک عزات
عاقبتخیری ما در روضه تضمین میشود
چای تلخ اربعینات را که مینوشد حسین
زندگی زائرت یک عُمر شیرین میشود
نوکرانِ تو به عشق اکبرت باباییاند
زائران اربعینی تو پائینپاییاند
سروِ بی همتا! به شوق تو چمن گردیدهایم
سنگفرش کویِ جَنات عَدَن گردیدهایم
شیر پاک مادران قطعاً موثر بوده که
از طفولیت برایت سینهزن گردیدهایم
ما جنون را در کلاس "هیئت" از بَر کردهایم
دانش آموزان عشق پنج تن گردیدهایم
در مُحرَّم، در شب قاسم، به همراه شما
دسته جمعی مست ذکر "یا حسن" گردیدهایم
ساربان انگشترت را برد و ما در روضهها
خون دل خوردیم تا دُرِّ یمن گردیدهایم
کربلا..، نه..، کاش بوریای ما امضا شود
کاش میگفتند ما هم بیکفن گردیدهایم
شمع محفل روضهی مشک علمدار شماست
تا سحر سرگرم فیض سوختن گردیدهایم
آفتاب، این "ماه" کارت را چه آسان میکند
"دردها را بیشتر عباس درمان می کند"
#بردیا_محمدی
@Shoaraye_aeinimadhankermanshah
#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت
بر مشام خاکیان بخشیده جان بوی حسین
شد گلستان کل عالم از گل روی حسین
ماه شعبان را رسول الله خوانده ماه خود
چون نمایان می شود در آن مه روی حسین
دست ِ خالی ، دست ِپر ، افلاکیان و خاکیان
هر که را دیدیم راهی می شود سوی حسین
جبرئیل از آسمان با سر می آید تا زمین
مست ِ مست ِ مست ِ مست از نام دلجوی حسین
آی دنیا ، این حسابش فرق دارد با همه
وای بر تو گر شود کم ، یک سر ِ موی حسین
می کند بر اهل باطل ، خواب را زین پس حرام
زور بازوی علی و زور بازوی حسین
دارد از کار جهان کم کم گره وا می شود
سرور آزادگان تشریف فرما می شود
کرده غوغا مهربانی ِ بدون منتی
هر چه طوفان بود را برده نسیم رحمتی
آمده باب نجات ِ کل دوران ها حسین
میکشد شیطان ز دل امشب چه آه حسرتی
آمده آن کس که دارد مهربانی های او
قدّ ِ سنّ ِ حضرت حوا و آدم قدمتی
هر که هستی ، هر چه هستی همره فطرس بیا
ای گنهکاران نباشد بهتر از این فرصتی
کوری چشم تمام ابتران رو سیاه
فاطمه آورده بهر دوش بابا زینتی
کفر آنهایی که می دانید بالا آمده
یا علی گویید بابای علی ها آمده
آیه والفجر در آغوش کوثر ، دیدنی است
دومین شیر ِ ولی الله ِ اکبر دیدنی است
آسمان جانم حسن ، جانم حسن دارد به لب
شوق دیدار ِ برادر با برادر دیدنی است
عرش و فرش امشب همه هستند سرتا پای چشم
بس که آقازاده ی زهرا و حیدر دیدنی است
اینکه روز اولش کرده شفاعت این چنین
دستگیری هاش در فردای محشر دیدنی است
آن که او را جور دیگر دوست می دارد خدا
لیلی ِ تا روز محشر بی برابر دیدنی است
شیر مردی که شود در کل عالم غیرتش
رمز ماندگاری ِ دین پیمبر، دیدنی است
آی اسلام ِ محمد ، بیمه هستی با حسین
ماندگاری ِ تو را با خون زَنَد امضا حسین
در زمین و آسمان یکتاست، ای جانم حسین
مهربانی های او غوغاست ، ای جانم حسین
می خرد دَرهم ، سوا کردن نباشد عادتش
بس که مثل مادرش زهراست ، ای جانم حسین
هر که با او در بیفتد را خدا خوارش کند
پرچم ارباب ما بالاست ای جانم حسین
هر چه بد کردیم ما ، او خوب بود ، او خوب بود
بیشتر از ما به فکر ماست ای جانم حسین
شک ندارم قاتلش را هم شفاعت می کند
آی مردم او دلش دریاست ، ای جانم حسین
داد سر اما به ذلت زندگی را سر نکرد
بچه شیر حضرت مولاست ای جانم حسین
ما رایت ِ زینب کبری به عالم یاد داد
زندگی با او فقط زیباست ، ای جانم حسین
آبرو خواهی اگر هم در زمین ، هم آسمان
با حسین بن علی بن ابیطالب بمان
خانه کعبه به زیر منت ِ کرببلاست
عزت اسلام هم از عزت کرببلاست
هر که گوید روزگار معجزه گردیده سر
بی خبر از کیمیای تربت کرببلاست
اربعین به اربعین عالم همه در حیرت از
سفره داری های اعلی حضرت کرببلاست
هر که در این زندگی یک جور دارد حسرتی
شکر حق که در دل ما حسرت کرببلاست
ما اگر که ای خدا روزی بهشتی هم شویم
بینمان حتی در آنجا صحبت کرببلاست
السلام ای شهر رویایی ما ، ای کربلا
آه از حال خوشت ، ای کربلا ای کربلا
ای تمام اعتقادم ، دوستت دارم حسین
حضرت باب المرادم ، دوستت دارم حسین
هم در این عالم ، هم آن عالم ، تو تنها می رسی
وقت تنهایی به دادم ، دوستت دارم حسین
روسیاه و کوچک و بی دست و پا هستم ولی
پای تو من ایستادم، دوستت دارم حسین
هر چه هستم ، هر چه آمد بر سرم در روزگار
دل به غیر تو ندادم، دوستت دارم حسین
زیر خنجر ، غرق خون ، لب تشنه ، زخمی ، آه آه
باز هم بودی به یادم دوستت دارم حسین
رفت عمر و جان ندادم از غمت واویلتا
جان عباست ببخش این سخت جانی ِ مرا
#محمدحسین_رحیمیان
@Shoaraye_aeinimadhankermanshah
#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت
امشب شب نزول تمام ملائک است
باور کنید بخت، به کام ملائک است
هم کوثر ولایت و هم بادۀ بهشت
پیوسته بحربحر به جام ملائک است
بارد برات عفو الهی ز آسمان
صبح قیامت است، قیام ملائک است
بر هر ملک که مینگرد از چهارسو
چشمش به ماه روی امام ملائک است
امشب ز صدهزار شب قدر، بهتر است
قنداقۀ حسین به دست پیمبر است
ملک وسیع حق، یم عفو عنایت است
لبریز، آسمان ز فروغ ولایت است
هر سورهای که مینگرم صورت حسین
هر آیه در ولادت او یک ولایت است
نور حسین، ارض و سما را به بر گرفت
این نور، همچو نور خدا بینهایت است
دوران تیرگی و ضلالت به سر رسید
امشب شب طلوع چراغ هدایت است
این شمع جمع محفل اولاد آدم است
این کشتی نجات غریقان عالم است
پیغمبران همه شده محو نظارهاش
صف بستهاند دور و بر گاهوارهاش
این است آن سپهر ولایت که وقت صبح
خورشید و ماه گشته به دور ستارهاش
خلق زمین و اهل سماوات، تا ابد
مرهون لطف و مرحمت بیشمارهاش
بالله عجیب نیست که در روز رستخیز
دوزخ بهشت گردد با یک اشارهاش
در روز حشر با کَرَم خود چهها کند
ترسم ز نار، قاتل خود را رها کند
ملک وجود بسته به یک تار موی او
گل کرده بوسههای محمّد به روی او
این است کعبهای که تمامی کائنات
بگرفتهاند دست توسل به سوی او
صورت نهد به خاک قدمهاش آبرو
تا کسب آبرو کند از آبروی او
هرجا که انبیا بنشینند دور هم
باشد چراغ محفلشان گفتوگوی او
باید ندا دهیم که عالم حسینی است
بالله قسم! رسول خدا هم حسینی است
خرم کسی که در دو جهان با حسین زیست
گمراه، آن کسی که امامش حسین نیست
این است آن امام شهیدی که همچنان
باید شب ولادت او هم بر او گریست
این کشتۀ خداست وگرنه برای او
بعد از چهارده صده این هایوهو ز چیست؟
داده نشان به قاتل خود هم ره بهشت
یالعجب! خدای بزرگ! این حسین، کیست؟
یک بنده و هـزار خصال خداییاش
در عین بندگیست جلال خداییاش
خوبان روزگار همه خاک راه او
آزادگیست عبد غلام سیاه او
فرهنگ ما نتیجۀ صبر و مقاومت
دانشگه تمام ملل قتلگاه او
من منکر شفاعت او نیستم ولی
کافیست بر نجات همه یک نگاه او
تنهاترین امام بزرگی که بود و هست
در عین بیکسی همه عالم سپاه او
بی او غریب و بیکس و تنهاست عالمی
یارب! مباد سایۀ او کم شود دمی
پوشیده شد به پیکر توحید، جوشنش
قرآن ماست مصحف صدپارۀ تنش
خواهید دید روز قیامت ز چارسو
ریزد برات عفو الهی ز دامنش
در روز حشر، زخم شیهدان عالماند
گلهای سرخ روی خدایی ز گلشنش
از بس از او کرامت و قدر و جلال دید
کفو کریم خواند به گودال، دشمنش
کی غیر او که داغ عطش بود بر لبش
با کام تشنه آب خورانَد به مرکبش؟
ما بیقرار او شدهایم این قرار ماست
هرجا که هست خاک ره او مزار ماست
تا بر حسین، سینۀ خود سرخ کردهایم
فردا لباس سینهزنی افتخار ماست
چون دعبل و کمیت و فرزدق تمام عمر
فریاد یاحسین همان چوب دار ماست
بر سنگ قبر ما بنویسید و حک کنید
ذکر حسین تا صف محشر شعار ماست
روز ازل که آب و گل ما سرشته شد
نامش به صدر لوح دل ما نوشته شد
نام حسین نزد خدا اسم اعظم است
خون گلوی تشنۀ او اشک آدم است
خواهی اگر درست بدانی حسین کیست
قرآن روی قلب رسول مکرم است
بر خون پاک او که نیفتد دمی ز جوش
تنها خدای عزوجل صاحب دم است
خوننامۀ شهادت او باغ لالههاست
یک برگ آن به لطف خدا نخل «میثم» است
در پای نخل او بنشینید دوستان!
زین نخل سرخ، میوه بچینید دوستان!
#غلامرضا_سازگار
@Shoaraye_aeinimadhankermanshah
#امام_حسین_ع_مدح_و_مناجات
#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت
#بصیرت
خونِ خدا اگر شد، روزی نثار اسلام
ماییم و سربلندی، در سایه سار اسلام
دارد حقیقتِ امر، امروزه می درخشد
آفاق پُر شد از نور آشکار اسلام
آوازه ی شریعت، از هر مناره جاری ست
چشم تمام دنیا، محو وقار اسلام
بی شک اجابتِ حق، یعنی اجابتِ دوست
لبیک یا حسین است، اول شعار اسلام
جز بیرق حسینی، دین پرچمی ندارد
نام و نشان مولا، شد اعتبار اسلام
هیهات من الذله، از هر که بر نیاید
این نقل قول باشد، از اقتدار اسلام
اسلام از محرم دارد هر آنچه دارد
بالا گرفته از لطفش کار و بار اسلام
از قید جان گذشت و سر را گرفت بر دست
هر کس که شد شبیه، او پاسدار اسلام
لبهای ما همیشه، گرم شهادتین است
قرآن ما علی و، اسلام ما حسین است
در جان شعرِ شیعی، بیت الغزل حسین است
در مَردی و مُروّت، ضرب المثل حسین است
چشم و زبان و جانِ پرورگار من اوست
آیینهی خدایِ عز و جل حسین است
گفتم حسین و کامم، شیرین شد از کرامت
فریاد میزنم احلی من عسل حسین است
رو میکنم به حقْ تا، رو میکنم به تربت
حیَّ علی الصلاتم، حیَّ علی الحسین است
دنیا بزرگواری مانند او ندارد
از قبل خلق سعدی، شیخ اَجلّ حسین است
اسباب دستگاهش، هم احترام دارد
آوازهی هر آنچه طبل و کتل حسین است
زرتشتی و مسیحی، زوار اربعینش
بانیِ اتحادِ بین ملل حسین است
ترس از ابد ندارم، بیم از لحد ندارم
امید شیعیان از، صبح ازل حسین است
در محضرش نگفتم سخت است مشکل من
گفتم به مشکلاتِ خود راه حل حسین است
با حُسن خلقِ آقا، از خَلق بی نیازم
میگیرد آن که سائل را در بغل حسین است
او حضرت کریم و، من همچنان فقیرم
عیدی خود از آقا یک کربلا بگیرم
این نو رسیده دُرِّ نایاب بود از اول
وی نام دیگرش عشقِ ناب بود از اول
بر سَرْ درِ رفیعِ جنت ؛ جمال مولا
پیش از شروع خلقت در قاب بود از اول
با اولین نگاهش، دل برده از ملائک
گل خندهی ملیحش، جذاب بود از اول
پیشانیاش چو خورشید از عرش میدرخشد
مبهوت روی ماهش، مهتاب بود از اول
بعد از امامتش نه از صبح آفرینش
ارباب زاده بود و، ارباب بود از اول
تا سمت بارگاهش من هم پری بگیرم
این دل شبیه فطرس، بی تاب بود از اول
دیدار حضرتش را اذن دخول باید
زائر مؤدّبِ بر، آداب بود از اول
ذریهاش شهیدِ گودال شد از آخر
مردی که خود شهیدِ محراب بود از اول
رودم به سمت دریا، با گریه رهسپارم
از روضه نه ولیکن از غصه حرف دارم
چون کوه استواریم، وقتی حسین داریم
ترس از کسی نداریم، وقتی حسین داریم
یک اربعین شکوه خود را به رخ کشیدیم
۴۰ سال استواریم، وقتی حسین داریم
از برکت ولایت، در صحت و سلامت
تندیس اقتداریم، وقتی حسین داریم
غرق صلابتیم و، دشمن حریف ما نیست
پیروز کارزاریم، وقتی حسین داریم
دشمن رجز بخواند ما پشتمان نلرزد
در جبهه پایداریم، وقتی حسین داریم
هم خشم ما کشنده، هم تیغ ما برنده
از جنس ذوالفقاریم، وقتی حسین داریم
حب الحسین یعنی، حکم برائت از نار
همواره رستگاریم، وقتی حسین داریم
هرکس که شد حسینی نزد خدا عزیز است
محبوب کردگاریم وقتی حسین داریم
با حسرت شهادت حیف است که بمیریم
عمری امیدواریم، وقتی حسین داریم
" لطف حسین ما را تنها نمی گذارد
گر خلق وا گذارند او وا نمی گذارد "
#علیرضا_خاکساری
@Shoaraye_aeinimadhankermanshah
#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت
امشب شب تکامل امثال فطرس است
حال دلم شبیه به احوال فطرس است
این جانِ رنج دیده خریدار وصل اوست
این روسیاه، مشتری حال فطرس است
حاجت رواست هر که به این خانه رو کند
کوی حسین کعبه ی آمال فطرس است
فطرس، به کوی دوست بَرَد هر سلام را
این پیک عشق بودن از اقبال فطرس است
مانده است آرزو به دل، از عرش هر ملک
این لذت وصال فقط مال فطرس است
در حسرت زیارت هر روزه ی حسین
چشمان جبرئیل به دنبال فطرس است
ارباب من! کرم کن و اینبار فرض کن
این نیمه جان سوخته هم بال فطرس است
در کربلا به حرکت پرچم نگاه کن
این حرکت از نسیم پر و بال فطرس است
#سیدروح_الله_مؤید
@Shoaraye_aeinimadhankermanshah