📃 یتیما با ظرف شیر در خونه‌ی امیر 🎙 #نوحه از #حاج_محمود_كريمى 🗓 در #شب_بیستم_رمضان 🏷 #امام_علی یتیما با ظرف شیر در خونه‌ی امیر غم رو شونه‌هاشون اشک چشماشون روی گونه‌هاشون ناله می‌کنن از غم باباشون اون‌که شب می‌اومد تک و تنها روی شونه‌ش نون و خرما حالا فهمیدن که کی بوده اون که شب‌ها با حال خسته می‌اومد با روی بسته حالا فهمیدن علی بوده دلم شده پر امید، شب وصالم رسید شب، شب مراده انقدر نکن گریه، دختر من اشک شوقه توو چشمای تر من فاطمه‌م میاد دنبال من خبر داره از حال من امشب میاد به استقبال من به انتظارش بیدارم کنار این کوله‌بارم درد دلای چندین‌سال من نور دل تنگ من پسر قشنگ من پیش من بیا تا بذارم امشب دستتو توو دست حسین و زینب تا حسینو یاری کنی براش علمداری کنی باید که آبروداری کنی هرجایی باشی کنارش که حتّی با یک اشاره‌ش خونتو بر زمین جاری کنی با هُرم مشعل ها حرم گُر میگیره شرر های آتیش به چادر میگیره میره زینب تنها به دنبال زن ها تو این غوغا آتیش گرفته دامن ها اشقیا خیمه رو آتیش زدن اولیا تو بیابون میدون السلام علی الشیب الخضیب السلام علی الخد التریب پره ناموس عشق تو هُرم آتیشه حریم آل الله داره غارت میشه هجوم گرگا و فرار آهو ها شراره افتاده به جان گیسو ها ناله ها میزنن اهل حرم وای خدا، وای سرم، وای معجرم داداش خواهر میره ولی دست خالی تو زخمی و عریان رو خاک گودالی با دستام خاکارو، رو جسمت میریزم پاشو ای خوش غیرت، کمک کن برخیزم با چی خون گلوت و پاک کنم کاش میشد پیکیرت رو خاک کنم السلام علی الشیب الخضیب السلام علی الخد التریب