چند روزی میگذرد ڪه این جملات مدام در ذهنم موج می‌زنند بدون آنکه ذره‌ای از تلاطمشان ڪاسته شود! در مقاتل نوشته‌اند؛ شمر خشمگین شد و بر سینه‌یِ حسین"؏" نشست و محاسنش را گرفت. امام لبخندی زد و گفت: مرا می‌کشی؟! آیا نمی‌دانی که من کیستم؟! شمر گفت: می‌دانم. مادرت فاطمه، پدرت علی و جدت مصطفی و پشتیبانت خداست. اما تو را می‌کشم و هیچ باکی ندارم. متوجه علت تلاطم امواج ذهنی‌م شدید! اینڪه شاید این جمله‌ها در تاریخ حک شده‌اند برای این‌که بعد از قرن‌ها ما از خودمان بپرسیم: آیا «من» چیزی بیش از شمرِ‌ابن‌ذی‌الجوشن درباره‌ی حسین"؏" می‌دانم؟‌! #سڪوت . . . :( #خادم_نوشت➣

یڪم به روضه هایی ڪه توی این چند شب شنیدم؛ دقت کردم. روضه‌ی قاسم، روضه‌ی عبدالله، روضه‌ی علی‌اکبر، و مدام به جھت سن‌وسال خودمو چسبوندم به حضرت قاسم و حضرت علی‌اکبر و بقیه‌یِ جوون هایِ مشتیِ کربلا . . .، خیلی ادعای بزرگی‌ کردم مگه نه!؟ ± اما الان با خودم گفتم: تو خیلی که بخوای خودت رو دست بالا بگیری، نهایتا بشه سنجاق کنی خودتو به جناب حرّ :)🖇 اما بازهم وجدانم درد گرفت! به هرحال که این "جناب‌حـُر" عاقبت به خیر شد تو بغل مولاش؛ اما من با این حجم از نَوَسان عمل کردنم -که تا دو دقیقه بعدم رو نمیدونم کدوم طرفی ام- پس چرا باید خودم رو حتی به جناب‌حـُر بچسبونم!؟ بایددقت‌کنم‌که‌توی‌روضه‌هامغرورنشم! #سڪوت∅ #خادم_نوشت➣