#سرگذشت_یاران_خمینی روزهای قبل از پیروزی #عملیات_والفجر_۸ #حکایت_غواصی بچه های تخریبچی لشگر ۱٠ دو ماهی بود که روزها توی آب و شب ها خواب تا نزدیک اذان صبح مشغول تمرین و مانور بودیم و هر وقت بی تاب می شدیم سخنان دلنشین فرمانده مون #حاج_عبدالله_نوریان به ماها آرامش می داد. حق هم داشتیم؛ نوجوان بودیم و هنوز تلخی روزگار رو نچشیده بودیم. برای حاج عبدالله هم سخت بود که ببینه بچه هاش از سرما توی #لباس_غواصی می لرزند. 🔸اوایل بهمن بود که بار و بنه رو جمع کردیم و از مقرِ کنار سد دز به روستای #ام_النوشه در کنار رود کارون رفتیم. من و #شهید_حسن_مقدم به شدت مریض شده بودیم. حسن کلیه درد گرفته بود اما مقابل حاج عبدالله حرفی نمی زد. حاجی از چهره هامون فهمیده بود که یه خبرهایی هست و برای رفعش چاره ای کرده بود. چند روز بعد یه معجونی با خودش آورد. ترکیبی از عسل؛ ارده و کنجد بود و گفت قبل از اینکه داخل آب شوید یکی دو قاشق ازش بخورید تا بدنتون گرم بشه. داشتیم به روزهای عملیات نزدیک می شدیم و تمرین ها هم سنگین و سنگین تر می شد شب ها با تجهیزات بیشتر وارد آب رودخانه کارون می شدیم و وزنه های سربی دور کمرمون رو بیشتر می کردیم. سخترین تمرین؛ حمله به ساحل دشمن بود که نیمه شب تمرین می کردیم و سختی اش این بود. که مجبور بودیم بعد از حمله به ساحل بعد از اینکه داخل آب بدنمون به سرما عادت کرد بیرون می اومدیم و ساعتی بدون حرکت در ساحل می خوابیدیم. یک شب من و حسن از شدت سرما؛ برای اینکه صدای بهم خوردن دندون هامون کسی رو آزار ندهد؛ مجبور شدیم یک سنگریزه توی دهانمان بگذاربم که دندون هامون به هم نخوره. شب ها یک ساعت به اذان صبح از آب خارج می شدیم و لباس غواصی ها رو از تن بیرون می آوردیم و از اسلکه تا چادرها که مسافتش کم هم نبود می دویدیم تا با چفیه خودمون رو خشک کنیم. حوله ای در کار نبود و بعد هم زیر پتو می چپیدیم تا قدری بدنمون گرم بشه. حسن یک مقدار که گرم میشد اورکتش رو رو سرش می انداخت و می رفت حسینیه و مشغول نماز شب می شد. اما من زورم میومد پتوی گرم رو رها کنم. می خوابیدم تا صدای اذان و اقامه پیشنماز تموم بشه و تازه وضو می گرفتم و با یا الله یاالله به رکعت دوم نماز می رسیدم. ✍️ #جعفر_طهماسبی #دفاع_مقدس #قهرمانان_وطـن #رزمندگان_اسلام کانال ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.👇 🆔 @ShohadaMasjidHazratFatimaZahra