🌷وصيت نامة شهيد مهدی امینی صبح چهارشنبه ۱۷/۱۰ كنار خاكريز در محوطة گردان ساعت ۱۰:۱۵ اين مطالب را می نويسم. الان از كار روغن كاري اسلحه ها فارغ شدم. وضويي ساختم و آماده براي نوشتن. هر لحظه آماده ايم تا به منطقة عملياتي برويم. تصميم گرفته بودم بعد از رفتن «صفايي » و «بهداد » ديگر هرگز نخندم و شادي نكنم. از خداي تعالي نيز خواسته بودم كه ديگر روي خوش اين دنيا را به من نشان ندهد و مرا هيچ وقت مسرور نگرداند؛ مگر به لقاي خويش و نيكوي حضرتش. اما امروز اين تصميم را شكستم و دارم با برادرها شوخي می كنم و خلاصه حسابي شاد و سرحالم؛ چرا كه براي پيوستن به #شهدا دارم بار و بنة سفر را می بندم. نمی دانم چه در پيش است؟ ولي احساس می كنم كه هنگامة خوش لقاء نزديك است. فراوان از خداي تعالي درخواست كرده ام و می كنم كه در ميدان جهاد توفيق استقامت، صبر و صلابت و سرانجام #شهادت #حسين_گونه برايم عنايت فرمايد. 👌دوست دارم اين بار حسين وار بجنگم و حسين وار شهيد شوم.  تا يادم نرفته بگويم كه من و برادرم جعفر طايفه وصيت نامه اي ننوشته ايم. چرا كه هم وقت نشد و هم مطلبي نداشتيم و در خود لياقتي سراغ نداشتيم كه بنويسيم. مطلب را هر چه بود، شهدا با خون خود بر صفحة تاريخ خونين نهضت حسيني ما نگاشتند؛ و چه خوب نگاشتند. هر كس از ما پيامي و كلامي می خواهد، آن را در #امام بجويد. سخن را سخن سرايان بسيار گفته اند و شعر و سرود، شاعران بسيار سروده اند و آهنگ و آواز را نغمه سرايان زياد سر داده اند. هان! ما نه شاعريم و نه سخنران و نه نغمه خوان. امانتي بوديم كه بايد تحويل صاحب اصل يمان می شديم. وظيف هاي داشتيم كه می بايد عمل می کرديم. خوني داشتيم كه می بايد در راه اسلام بر خاك اسلام می ريختيم، تا فردا و فرداها، هزاران هزار حسيني سر از زمين بردارند و دوباره همه جا را كربلا و هر روز را عاشورا سازند. عبدي بوديم كه می بايست خواسته يا ناخواسته به مولا رجوع داده می شديم و خداي تعالي بر ما منت گذارد و اين رجوع ما را احسن قرار داد و رجوع ما را #معراج و پرواز از خاك تا آن سوي افلاك. لذا نه عزم سخن داريم و نه قصد سخنراني و شعرخواني وغز لسرايي براي ما بعد از ما.  👌اين عرصه، عرصة عمل است. ميدان، ميدان جهاد است. و آناني كه در نهايتِ راحتِ اين دنيا، به سر دادن سرود عرفان، عشق، اخلاص، صفا، لقا و هزاران القاب و عناويني چنين و چنان پرداخت هاند، جز لاف و گزاف به چيز ديگر مشغول نيستند و آنها كه كتاب و مقاله و گفتار در مراتب سير و سلوك می نويسند و دل خود را به اين عناوين و القاب و مشغوليت ها خوش كرده اند، بسي در غفلتند و فراوان در خواب. عرفان، اخلاص، تقوا، صفا و لقا، در كنار راحتِ دنيا، و در ميان تريبو نها، سمينارها، اجلاسيه ها و مجالس اخلاق، پيدا نمی شود. اي طالبان عرفان و #اخلاص و اي دم زنندگان از لقا و وصال، و اي شكوه كنندگان از فراق و غربت، خود را به اين ظواهر و تجمّلات اخلاقي نفريبيد، و فريفتة فريبندگانش نيز نشويد. 👌 هر كس هواي #لقاي_مولا دارد، بسم الله، پاي در ميدان عمل گذارد، و بيابد؛ آ نچه را كه می خواهد. اين گوي و اين ميدان. هر آنكه دم از لقاء و وصال می زند، گام به سوي سربداران صحنة جهاد بگذارد و ببيند كه اينان چه آسان از قيد تعلقات دنياي دني خود را رهيد هاند. سر سپردن در راه حضرتش چقدر برايشان راحت است؛ راحتتر از سخنراني ها و لفاظي ها.  جنازة ما حتماً در كنار برادرانمان در گلزار شهداي خوي دفن شود و مجلس عزاداري ما را در مسجد امين الله، برگزار کنند كه حاج آقا اميني با عمري زحمت و پول حلال و نيت خالص، براي خداي تعالي آن را ساخته اند. مهدي اميني - ۱۷/۱۰/۱۳ @Shohadaye_khoy