نوشتن یک هنر است، اما بهترین نوشته ها از روی صداقت و راستی به وجود می آیند.
#نویسندگی
@ShugheParvaz
ویرجینیا وولف می گوید: نوشتن یعنی آزاد بودن. این متن درباره نویسندگی به ما یادآوری می کند که نوشتن می تواند یک ابزار برای ابراز خود و آزادی فکری باشد. نویسندگان باید از این آزادی استفاده کنند تا افکار و احساساتشان را به تصویر بکشند.
#نویسندگی
@ShugheParvaz
کاری را که شروع کردهاید تا پایان انجام دهید: اولین کتاب من هرگز منتشر نشد. در واقع، اگر ناشر الان آن را منتشر میکرد، احتمالاً از او شکایت میکردم. کتاب بد و بیبرنامهای بود. محتوایش نامنسجم بود. اما یک مزیت مهم داشت، تمام شده بود.
© جف ابوت
#نویسندگی
@ShugheParvaz
اولین جملهای که شخصیت اصلی شما میگوید چیست؟ چگونه وارد روایت شده است؟
اولین دیالوگ قهرمان، عنصری بسیار مهم در هر روایت است. اولین جمله، سیستم مختصاتی است که ویژگیهای شخصیت قهرمان را تعیین میکند. آیا او عصبانی است؟ مهربان؟ مضطرب؟ و یا هیجانی است؟
«اولین بیان خواسته قهرمان، هرچقدر هم که سبکسرانه باشد، نقش مهمی در جهتدهی به مخاطب در داستان ایفا میکند. این خواسته خط اصلی داستان، یا همان «خط خواسته» را مشخص میکند که جهت حرکت نیروهای بیرونی و درونی قهرمان را به سوی هدف تعیینشدهاش نشان میدهد. حتی اگر بعداً هدف بازنگری شود و تغییر یابد، این ابراز، اراده قطبهای انرژی را تعیین میکند و باعث ایجاد تعارض بین کسانی میشود که به قهرمان در رسیدن به خواستهاش کمک میکنند و یا کسانی که مانع او میشوند.»
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
📕 راه نویسنده
© کریستوفر ووگلر
#نویسندگی
@ShugheParvaz
فقط وقتی نویسنده میشوید که بنویسید. راه دیگری وجود ندارد. بیشتر بنویسید. دوباره بنویسید. بهتر بنویسید. شکستها را تحمل کنید و با هر شکست بهتر شوید.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
© مارگارت اتوود.
#نویسندگی
@ShugheParvaz
«تمنای نوشتن»
✍ سیده الهام موسوی
دلم کلمه، سطر، ورق و قلمی میخواهد؛
که هر بار خواستم بنویسم،
همراهم باشند،
در هر شرایطی.
یا...
میخواهم جایی خیلی دور باشم،
نه همین حوالی...
جایی که خودم باشم،
فقط خودم،
و تماماً خودم.
میدانی؟
همین دلتنگی برایم کافیست...
گاهی وقتی بغض سراغم میآید
و دلتنگیام را چند برابر میکند،
میخواهم بفهمم آخرِ این همه درد چیست؟
بس کن... فقط بس کن!
میدانی؟
این همه بههمریختگی،
فقط به چند چیز نیاز دارد:
به یک سلامِ ساده،
از دوستی که حالِ ویرانگرَت را آباد کند.
چقدر سخت میشود،
وقتی ندانی برای نوشتن
از کجا باید شروع کرد.
همانجا کلمات،
به اعتراض بلند میشوند،
و روح و روانت را به هم میریزند...
میبینی؟
تا خدا،
و توسل به خدا،
پناه جانم نباشد،
همین حال و روزِ من،
پریشان و دلتنگ باقی میماند.
حالِ پیامبری را دارم
که دیگر بر او وحی نمیشود...
شاید اینجا
آهنگی بیکلام،
ذکری آرام،
مناجاتی شبانه،
توسلی عاشقانه
یا حتی وضویی تازه لازم باشد؛
تا شاید این کلماتِ لجوج و متعصب،
آرام گیرند،
به صف شوند،
و متنی به دنیا آورند
که روحِ خستهای را
آرام کند...
و بیدارش.
#نویسندگی
#نوشتن
#دلتنگی
#شوق_پرواز
@ShugheParvaz
تجربه نویسنده در کارش بیاثر نیست. همین تجربه است که شخصیتهای داستان را میسازد و ماجراهای آن را پیش میبرد. در کودکیام گاهی با پدرم به قهوهخانه میرفتم. پیرمرد نقالی آنجا بود که نقل میگفت. احتمالا تصویر پیرمردی که در داستان «اسبها، اسبها از کنار یکدیگر» به آن اشاره کردهام تصویر آن پیرمرد نقال است که در ذهن من باقی مانده است. درواقع اگر بخواهیم ریشههای اینها را در عینیت ببینیم باید اینجور جاها دنبالشان بگردیم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
© محمود دولت آبادی
#نویسندگی
@ShugheParvaz
نویسندگان همه چیز را به خاطر میسپارند. بهویژه آنچه که با رنجها مرتبط است. برای هر زخم کوچکی، داستانی وجود دارد درباره چگونگی به وجود آمدنش. تنها شرط ضروری نویسندگی، توانایی به خاطر سپردن داستان هر زخم است.
© استیون کینگ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نویسندگی
@ShugheParvaz
«برای نوشتن یک داستان خوب استعداد نویسندگی یک طرف ماجرا است و آشنایی با اصول و عناصر داستاننویسی طرف دیگر. ضروری است نویسنده پیش از هر چیز با ابزار و لوازم کارش آشنا باشد.»
© جمال میرصادقی
#نویسندگی
#شوق_پرواز
@ShugheParvaz
🍃 نکته ویرایشی
"هر"، "همه" و "هیچ" از صفتسازهای مبهم هستند.
کلمهای که بعد از این صفتسازها میآید اگر تکهجایی باشد، بدون فاصله یا با نیمفاصله میآید و اگر چندهجایی باشد، با یک فاصله میآید.
هرکس، هرگاه، همهکس، هیچجا، هیچکس
هر اندازه، هیچ کجا، همه کاره.
✿ بر بال اندیشه
#نویسندگی
@ShugheParvaz