منم که گوشه میخانه خانقاه من است دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است گَرَم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک نوای من به سحر آهِ عذرخواه من است ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله گدای خاک درِ دوست ، پادشاه من است غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست جز این خیال ندارم خدا گواه من است #حضرت_حافظ💐 https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🌼🍃🌼🍃🌼 ١٥٣٥) اى خُنُك آن مرد كز خود رَسته شد در وجودِ زندۀ پاینده شد خوشا به حال کسی که از وجود موهوم و کاذب خود (منِ غریزی و حیوانی) رهید و به وجود زندهٔ حقیقی و معنویِ انسان کامل پيوست. ١٥٣٦) واىِ آن زنده كه با مُرده نشست مُرده گشت و زندگى از وى بجَست اما وای به حال آن زنده ای که با مُرده دلان نشست و برخاست کند، زیرا همنشینی و مجالست با افراد دلمرده، انسان را دل مرده و افسرده سازد... [در ابیات پیشین، اهمیت همنشینی با کاملان مکمّل بیان شد. مبتدیان و ناقصان در صورت صدق طلب، می توانند با مصاحبت کاملان، نقایص خود را جبران کنند. مولانا در اهمیت صحبت فرماید: دوستان را در دل، رنج ها باشد که آن به هیچ داروی، خوش نشود، نه به خفتن، نه به گشتن، و نه به خوردن الا به دیدار دوست که لِقاءُ الخَلیلِ شِفاءُ العَلیل «دیدار دوست، درمان بیمار است» تا حدّی که اگر منافقی میان مؤمنان بنشیند از تأثیر ایشان، آن لحظه مؤمن می شود... بنگر که آن پشم از مجاورت عاقلی چنین بساط منقّش شد و این خاک به مجاورت عاقل، چنین سرای خوب شد. صحبت عاقل در جمادات چنین اثر کرد، بنگر که صحبت مؤمن در مؤمن چه اثر کند.] #شرح_مثنوی_معنوی_ 🌼🍃🌼🍃🌼 https://eitaa.com/TAMASHAGAH

خردمندان کسانی اند که اندیشه را به کار می گیرند تا بر اثر آن "محبت خدا" را به دست آورند. پس چون به این منزلت برسند خواهش و محبت خود را از آن آفریدگارشان قرار می دهند و هرگاه چنین کنند به بزرگترین "منزلت" دست می یابند و پروردگارشان را در دل خویش می بینند و "حکمت" را می یابند نه از طریقی که حکماء یافتند و دانش را می یابند نه از طریقی که دانشمندان یافتند و صدق را می یابند نه از راهی که صدیقان یافتند حکیمان حکمت را با "خاموشی" به دست آورده اند و دانشمندان دانش را با جستن و صدیقان صدق را با خشوع و عبادت دراز مدت. امام جعفر صادق(ع) میزان الحکمه https://eitaa.com/TAMASHAGAH

معصیت از هر که صادر شود، ناپسندیده است و از علماء ناخوبتر که علم؛ سلاح جنگ شیطانست و خداوندِ سلاح را چون به اسیری برند ، شرمساری بیش برد. عام نادان پریشان روزگار به ز دانشمند ناپرهیزگار کان به نابینایی از راه اوفتاد وین دو چشمش بود و در چاه اوفتاد #گلستان سعدی#باب_هشتم #در_آداب_صحبت https://eitaa.com/TAMASHAGAH

https://eitaa.com/TAMASHAGAH

گاه بی دلیل ببخش بی دلیل محبت کن بی دلیل بگذر انقدر بدنبال دلیل نباش "چرا" و "برای چه" و "به من چه" را کنار بگذار انقدر چرتکه نینداز و محاسبه گری نکن بخشیدن بی دلیل را یاد بگیر . تمرین کن ، دمی پیرو اخلاق خدا باش چه دلیلی دارد که خدا بخشنده و مهربان است ؟! دلیل ؟! کدام دلیل ؟! چه دلیلی ؟! او ذاتاً بخشنده است و طریقتش همین است ... ای دوست ،" بی دلیلی" مقام بزرگان است ، مقام فرزانگانِ فراتر از ذهن رفته است ... و هر کسی را بدان راه نیست و هر ذهنی آن را فهم نکند .✋😊 https://eitaa.com/TAMASHAGAH