✍ لباس دین(۱) نهی از شهرت و اصل عدم تمایز ⚠️ مولف ابتدا یک اصلی را مبدأ تصدیقی قرار می دهند که منشأ آن روایات باب شهرت است. 🔹 پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع) نه تنها به اصل عدم تمایز پایبند بودند؛ بلکه از رفتارهای دارای شائبه تخلف از آن و تمایز از مردم، نهی می کردند. یکی از سرفصل هایی که به وضوح بر اصل عدم تمایز دلالت میکند و اهمیتش را نشان می دهد، روایات باب شهرت است. دقت کنید که ما فعلا در صدد نقض و ابرام این نیستیم که آیا «لباس روحانیت»، لباس شهرت است یا نه؟ 🚫ابدا دنبال اثبات شهرت بودن لباس فعلی روحانیت نیستیم و از این روایاتی که نقل می کنیم به یک برداشت حداقلی و قدر متیقنی اکتفا میکنیم و آن مخالفت اجمالی اهل بیت (ع) با «تمایز» و تأکید ایشان بر «اصل عدم تمایز» است. مهم برای نگارنده، آن است که نشان دهد لباس متمایز، مشروعیت ندارد، اما این که لباس متمايز في حد نفسه حرام است یا نه؟ بحث دیگری است. ⚜ ایشان بعد از ذکر روایات نتیجه می گیرند که منهای حرمت لباس شهرت که آیا قابل استفاده است یا نه، نامطلوب بودن تمایز از مردم در پوشش قابل استفاده است. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۲) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز( این اصل را در پست قبل توضیح دادیم از طریق هشتک ها مراجعه کنید): ۱. لباس پیامبر اسلام(ص) 🔻 این حرف بسیار شایع است که این پوشش، لباس پیغمبر اسلام (ص) و این از شگفتیهای روزگار است؛ زیرا گفتیم که بدون استثناء، خدای متعال برای هیچ پیغمبری، لباس خاصی تشریع نکرد و پوشش او را متمایز از امت قرار نداد؛ چرا که آن را مغایر با اصول تربیت میدید. پیامبر اسلام (ص) نیز هیچ لباس جدیدی با عنوان لباس پیغمبری تشریع نکرد؛ لباسی که اختصاص به ایشان داشته باشد و کسی جز ایشان و اهل بیت (ع) و یا علمای شیعه، حق پوشیدنش را نداشته باشد؛ بلکه ایشان از میان لباس عرب، برخی را بر بعضی ترجیح می دادند و این را به همه توصیه می کردند؛ مثلا درعمامه و کفش زرد را به همگان سفارش می نمودند. پس این حرف که «لباس روحانیت لباس پیغمبر است»، حرف دقیقی نیست. گذشته از این که حضرت، هر چند به عنوان لباس فاخر عربی هم به پوشش فعلی روحانیت ملتزم نبودند. 🔻این که روحانیت، همیشه و همه جا از عمامه، قبا و عبا، خواه برای حضور در بازار یا مسجد یا همراهی با خانواده یا زمستان و تابستان، در هوای بارانی یا آفتابی، در سفر یا حضر و در بیماری یا صحت، استفاده کنند، از کرامات روحانیت است؛ زیرا یک پوشش خاص را برای همه این موارد ابداع کرده اند و هیچ تفصیلی هم نمی دهند و برای همه حالات از یک طرح بهره می برند؛ در حالی که پیامبر اسلام (ص) – که پیامبر فطرت بود - هرگز چنین تقیداتی نداشت. 🔻اساسا هیچ روایت یا شاهد تاریخی وجود ندارد که رسول اکرم (ص) همزمان، هم عمامه، هم عبا و هم قبا استفاده کنند، یا دست کم این موارد زیاد نبوده است. برای همین است که امروز اگر شما در جامعه عربی هم این لباس را بپوشید، دیده می شوید و به چشم می آیید؛ زیرا لباس متعارف عرب نیست. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۳) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز( این اصل را در پست قبل توضیح دادیم از طریق هشتک ها مراجعه کنید): ٢. لباس تبلیغ 🔸یکی از توجيهات شایع در دفاع از لباس متمایز روحانیت، آن است که این تمایز باعث شناخته شدن می شود. شما از خیابان رد می شوید، و در بازار خرید می کنید و در مسجد حضور پیدا می کنید. مردم از کجا بدانند که شما روحانی و عالم دین هستید تا به شما مراجعه کنند؟ این پوشش متمایز، آنها را به سوی شما هدایت میکند. گاه نیز می گویند: این لباس خدمت به دین است و چون کار دین، زمان و مکان ندارد، ما با پوشیدن آن در همه جا و همه ساعات، خود را در معرض مردم قرار می دهیم. 🔻اما جواب: وقتی شما اصل اولیه تأسیس می کنید، ادله ای که برای خروج از آن اقامه می شود، باید متفاوت از شرایط تحقق اصل اولیه باشد؛ به این معنا که این استدلال دقیقا در زمان انبیا و اهل بیت (ع) نیز وجود داشت؛ یعنی همان طور که مردم، ما را در منطقه خودمان می شناسند، خواه لباس روحانیت به تن بکنیم یا نکنیم، انبیا و اوصیا نیز همین طور بودند و در منطقه خودشان شناخته شده بودند. از سوی دیگر همان گونه که ما اگر از محل زندگی خود بیرون برویم و مثلا وارد محلات یا شهرهای دیگر شویم، یا کسی از اطراف بیاید ما را نمی شناسد، آن زمان نیز همین طور بود؛ حتی برخی از اهل مدینه یا کوفه، حضرات را نمی شناختند. حکایت های فراوانی در این زمینه نقل شده است که مولف پنج قضیه تاریخی را به عنوان شاهد مطرح می کنند(إن شئت فارجع). #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۴) دلایلی که می توان بیان کرد در جهت اینکه ائمه معصومین علیه السلام تمایلی به تمایز نداشتند: ۱. این مطلب زیاد تکرار می شود که اگر لباس بپوشیم، مردم همه جا از ما سؤال می پرسند؛ اما آیا واقعیت هم دارد؟ برخی چیزها معروف می شوند و کسی درباره آنها فکر نمی کند؛ اما وقتی روی آنها تأمل میکنیم، تازه متوجه بی پایه و اساس بودنشان می شویم. یکی از آنان همین مطلب است که درباره لباس روحانیت مشهور شده است؛ اما آیا واقعیت دارد؟ 🔻 مردم دو گونه اند: الف. یا متدین هستند که در این صورت با مسجد ارتباط دارند و سؤالات شرعی را یا از امام جماعت می شنوند و یا اگر نمیدانند از او می پرسند و حتى اغلب، استخاره هایشان را هم امام جماعت محل رفع و رجوع میکند. ب. یا متدین نیستند که از اساس از این لباس گریزانند و ابدا در میان کوچه و بازار برای مسأله شرعی یا شبهه کلامی به کسی مراجعه نمیکنند؛ به ویژه اگر آن شخص ملبس هم باشد؛ یعنی برای این طیف، نه تنها مزیتی به حساب نمی آید، بلکه مانع هم می شود. ۲. شناخته شدن همان طور که می تواند مزیت در دسترس بودن را ایجاد کند، می تواند محدود کننده هم باشد. اساس تمایز بر محدود شدن است. ⚠️توجه کرده اید همین لباسی که بنا بود ما را عَلَم کند تا مردم بشناسند و به ما مراجعه کنند، خود ما را از کوچه و خیابان جمع کرده است؟! توجه کرده اید که این لباس باعث شده کمتر سوار وسایل حمل و نقل عمومی شویم؟ کمتر در میان مردم حضور پیدا کنیم؟ ۳. یکی از تفاوت های ما با انبیا، همین است که آنها با مردم انس می گرفتند، با مردم زندگی می کردند و در شادی و غمشان حاضر بودند، کار و انفاق میکردند و مردم درست زیستن را با آنها تجربه می کردند. مردم احساسشان این نبود که تنها خاصیت پیغمبر، پاسخ به سؤالات است! #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۵) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ٣. افزایش تأثیرگذاری در مخاطبان 🔸برخی بر این باورند که لباس روحانیت - که نماد یک لباس مقدس است - بر تأثیر کلام و رفتار عالم دین می افزاید؛ زیرا با نمادهای معنوی همراه می شود و عالم نیز در این هیأت و شمایل، دارای نجابت و وقار بیشتر دیده می شود و خودش هم مقدس به حساب می آید و این بر تأثیر کلامش می افزاید. تصور کنید دو عالم که از هر جهت مشابه هم باشند و تنها تفاوتشان در تلبس و عدم تلبس باشد، آیا تأثير سخن آن دو به یک اندازه خواهد بود؟ بی شک پذیرش مردم از عالمی که لباس دین به تن دارد، بسیار بیشتر است؛ به عبارتی این لباس به طلبه و عالم، حرمت می دهد، بر قدر و قیمتش می افزاید، احترام دیگران را بر می انگیزد و حس پذیرش را تقویت میکند. 🔸نقد: 🔻با فرض این که چنین تأثیر گذاری وجود داشته باشد چرا انبیای الهی به طور خاص پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع) از این سازوکار برای افزایش تأثیر کلامشان بهره نگرفتند؟ چرا آنها هیچ تلاشی برای قداست دادن به یک لباس خاص و بعد بهره گیری از آن درمقام ارشاد مردم نکردند؟ 🔻 این تأثیر گذاری شاید در میان طیف خاصی از متدينان که سن و سالی از آنها گذشته و زندگی شان با مسجد و عالم مأنوس است، بیشتر باشد؛ اما آیا در میان طیف عام متدینان و در سطح وسیع تر در میان توده های مردم با انواع افکار و اندیشه ها و فرهنگ ها باز هم تأثیرگذاری بیشتر است؟ البته اگر واقعیت جامعه را به عده محدودی محدود نکنیم، خلاف این تصور است و عموم مردم اتفاقا از این لباس با همین مختصاتش گریزانند. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۶) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۴. تأثیر مثبت در خود مبلغ 🔸برخی این گونه استدلال می کنند که این لباس، لباس تقواست. برای همین نیز بازدارندگی برای خود شخص درست می کند. وقتی یک طلبه، هرچند کم تقوا این لباس را می پوشد، ناگزیر است برای حفظ حریم آن هم که شده، از بسیاری از محرمات و رفتارهای خلاف عرف اجتناب کند و خود این، زمینه ساز خودسازی در شخص می شود؛ چنانکه او را به مطالعه وادار می کند؛ زیرا همیشه هراس دارد که نکند کسی از راه برسد و درباره یک مسأله شرعی یا عقیدتی یا تاریخی، پرسشی را مطرح سازد. بنابراین ناگزیر از کار علمی است. 🔻در پاسخ از این مطلب به این نکته توجه می دهیم که: الف) این دلیل و امثالش، دلیل فقهی برای خروج از اصل اولیه مذکور نیستند. ب) بدترین روش تربیتی، همین چیزی است که آقایان به آن استدلال می کنند. عمل کردن بر اساس محذور اگر کوتاه مدت باشد، می تواند راهکاری برای ترک یک عادت بد یا تخلق به یک عادت پسندیده باشد؛ اما اگر این رویه ادامه یابد و شخص ناگزیر، همیشه در یک وضعیت اکراه قرار گیرد، نه تنها تأثیر مثبت تربیتی ندارد؛ بلکه زمینه ساز نفاق می گردد و تکرار ناخواسته و اجباری این وضعیت به شخصیت دوگانه منتهی می شود. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۷) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۵. مکاشفات و منامات 🔸برخی معتقدند کسانی که طی مکاشفه یا رؤيا، خدمت حضرت ولی عصر (عج) رسیده اند، حضرت را با همین لباس دیده یا آن حضرت به نحوی این پوشش را تأیید کرده اند یا از جانب خدای متعال به نحوی تلبس به لباس روحانیت تأیید شده است. در ادامه برخی از این موارد مشهور را مولف نقل می کنند و مورد بررسی و نقد قرار می دهند. 🔹نقد: 🔻همان طور که آقایان فقها به درستی گفته اند و ما نیز در کتاب «نظام معرفتی فقاهت» بحث کرده ایم، طرق غیر متعارف مثل خواب و مکاشفه و امثال آن حجیت شرعی ندارد و شارع راضی نیست که حلال و حرام دینش با خواب و امثال آن ثابت شود. 🔻به گمان بنده بهترین دلیل بر خالی بودن دست کسانی که اصرار بر لباس فعلی به منزله لباس دین و لباس رسول الله (ص) دارند، همین است که چون دستشان از آیه و روایت و عقل در اثبات مشروعیت کوتاه است، به چنین مسائل غیر موجهی استدلال می کنند. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

✍ لباس دین(۸) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۶. تلاش دشمنان برای حذف لباس روحانیت 🔸یکی از روش هایی که می توان به مؤثر بودن لباس پی برد، موضع دشمنان اسلام و وطن نسبت به آن است. اگر ببینیم که دشمن نسبت به چیزی، موضع مخالف دارد، متوجه می شویم که کار ما درست بوده و به دشمن دین آسیب زده است. با این نگاه وقتی تاریخ معاصر را بررسی می کنیم، اولین مخالفت ها با لباس روحانیت، از زمان رضاخان آغاز شد. رضاخان در ابتدا به بهانه لباس متحد الشكل، قانونی را در مجلس تصویب کرد که طی آن مردم ملزم به پوشیدن لباس متحد الشكل فرنگی شدند. 🔻نقد: این مسأله علاوه بر دقت علمی به بصیرت سیاسی هم نیازمند است؛ زیرا گرچه دشمنی دشمنان، اماره ای برای تشخیص حق از باطل است، با این حال غیر از این که کلیت ندارد، باید ابعاد مسأله را درست تحلیل کرد و اقتضائیات زمان و مکان را دید. مولف در ادمه مواردی را به عنوان اشکال نقضی مطرح می کنند. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi