مدتی‌ازواقعہ‌عاشوراگذشتہ‌بود،ڪاروان‌اسیران‌ڪربلا بہ‌شهرشام‌رسیده‌بود. ڪودڪی‌باچهره‌ای‌خاڪ‌آلودوڪبوددرخرابہ‌ای‌کنار حضرت‌زینب‌ۜنشستہ‌بود.اوڪہ‌صحنہ‌های‌عطش خانواده،غارت‌خیمہ‌ها را بادوچشم‌خوددیده‌بودواز وحشت‌مردی‌ڪہ‌گوشواره‌هایش‌را ازگوش‌هایش‌ ڪشیده‌بود،خودرابیشتربہ‌عمہ‌اش می‌چسباند....  جمعی‌ازڪودڪان‌شامی‌رادیدڪہ‌در رفت‌وآمدبودند پرسید: -عمہ‌جان!....اینان‌ڪجامی‌روند؟ عزیزم‌این‌هابہ‌خانہ‌هایشان‌می‌روند. -عمہ!....مگرماخانہ‌نداریم؟ چراعزیزم،خانہ‌مادرمدینہ‌است. -عمہ!....پدرم‌ڪجاست؟ بہ‌سفررفتہ!!!........ طفل‌دیگرسخن‌نگفت،بہ‌گوشہ‌خرابہ‌رفتہ‌زانوی‌غم‌بغل گرفت‌وباغم‌واندوه‌بہ‌خواب‌رفت...

پاسی‌ازشب‌گذشت.... ظاهراًدرعالم‌رؤیاپدررادید.سراسیمہ‌ازخواب‌بیدارشد وگفت:پدرم‌حسین‌ڪجاست؟...اڪنون‌اورادیدم.  زنان‌اهلبیت‌ڪہ‌می‌ڪوشیدندشهادت‌پدران‌را از ڪودڪان‌پنهان‌ڪنند،هرچہ‌ڪردندنتوانستنداوراساکت‌ ڪنند. خبررابہ‌یزیدرساندند،اودستوردادسربریده‌پدرش‌را برایش‌ببرندتاساڪت‌شود.سرمطهرونورانےامام‌حسین‌ رادرمیانطَبَقجای‌داده،واردخرابہ‌ڪردندومقابل‌رقیہ‌ ڪوچڪ‌قراردادند.پرسید: این‌چیست؟...من‌ڪہ‌غذانخواستم! گفتند: مگرپدرت‌رانمی‌خواستی؟این‌سرپدرتوست. دخترڪ‌بادست‌های‌ڪوچڪ‌ولرزان‌خودسرپوش‌طَبًق راکنارزد،سَر راڪہ‌دید،رنگ‌ازرویش‌پرید،وحشت‌زده‌و ناباورانہ‌سَر رابرداشت‌ودرآغوش‌ڪشید،برپیشانی‌و لب‌های‌پدربوسہ‌زدو آه و نالہ‌اش‌بلندترشد : #یَااَبَتَاه!....#مَن‌ذَاالّذِی‌خَضَبَڪَ‌بِدِمَائِڪَ؟ #یَااَبَتَاه!...#مَن‌ذَاالَّذِی‌قَطَعَ‌وَرِیدَکَ؟  #مَن‌ذَالَّذی‌أَیتَمَنی‌علےصِغَرِسِنِّیِ پدرجان‌چہ‌ڪسی‌صورت‌شمارابہ‌خونت‌رنگین‌کرد؟ چہ‌ڪسی‌رگ‌های‌گردنت‌رابُرید؟  چہ‌ڪسی‌مرادرڪودڪی‌یتیم‌کرد؟ پدرجان‌ڪاش‌خاڪ‌رابالش‌زیرسرم‌قرارمیدادم، ولی‌محاسنت‌راخضاب‌شده‌بہ‌خونت‌نمی‌دیدم. دخترخردسال‌حسین‌علیہ‌السلام‌آن‌قدرشیرین‌زبانے ڪردوباسرپدرنالہ‌نمودتاخاموش‌شد. همہ‌گمان‌ڪردندبہ‌خواب‌رفتہ.وقتی‌بہ‌سراغ‌اوآمدند از دنیارفتہ‌بود.شبانہ‌اورادرهمان‌خرابہ‌مدفون‌نمودند.

سَرمقدس‌حسین‌علیہ‌السلام‌رابردند درحالی‌ڪہ‌بازهم‌ آیات‌الهےراتلاوت‌می‌ڪرد : #وَسَیَعْلَمُ‌الَّذینَ‌ظَلَمُوااَیَّ‌مُنْقَلَبٍ‌یَنْقَلِبُون‌ وبہ‌زودی‌ڪسانی‌ڪہ‌ظلم‌ڪردند،خواهندفهمیدڪہ‌بہ‌ چہ‌جایگاهی‌داخل‌خواهندشد.

این‌چنین‌است‌ڪہ‌جریان‌ڪربلامحدودبہ‌واقعہ‌عاشورا نمی‌شود؛چراڪہ‌پس‌ازآن‌با..... ادامہ‌حرڪت‌ڪاروان‌اُسرا،مبارزه‌خاندان‌اهلبیت‌ با یزیدهمچنان ادامہ‌داشت. ادامہ‌نهضت‌حسینےرامی‌توان‌ازخطبہ‌های‌امام‌سجاد تا نقش‌بیدارگری‌حضرت‌زینبۜدرشهرهای‌بزرگی‌چون‌ ڪوفہ‌وشامدانست. چہ‌بسیارمسیحیانویهودیانےڪہ‌بہ‌وسیلہ‌ڪاروان‌اُسرا ازحقیقت‌آگاه‌شدندوازهمہ‌پررنگ‌ترآن‌ڪہ‌حتی‌ خانواده‌یزید،خصوصاًهمسراوبادیدن اهلبیت‌پیامبرﷺ دراسارت‌ازاوبیزاری‌جستندوجزومُحبین‌خاندان‌عصمت‌ وطهارت‌شدند.... وهمراه‌باحضرت‌زینب‌ۜبہ‌سوگواری‌وعزاداری‌شهدایِ ڪربلاپرداختند.

قبرنورانےحضرت‌رقیہ‌ۜدرسوریہنہ‌تنهانمادمظلومیت خاندان‌اهلبیت‌است؛بلڪہ‌.... پرچم‌هدایتی‌است‌برای‌همہ‌نسل‌های‌آینده‌ای‌ڪہ‌بہ زیارت‌این‌مرقدوشخصیت‌ارزشمند‌می‌روند. #الھےبہ‌رقیہ‌جان🤲🏻😭 #اَݪݪّٰهُم‌عَجِّݪ‌ݪِوَݪِیّڪَ‌اݪْفَرَجْ