حسین علیه السلام شیرین شده بود و صفا داده بود به خانه اما هنوز به سخن نیامده بود ایستاد کنار رسول خدا رو به قبله پیامبر صلی الله علیه وآله همیشه از دیدن او حال دیگری پیدا می کردند.. حسین علیه السلام چشم دوخته بود به لبهای رسول خدا که صدای تکبیر رسول خدا بلند شد مسجد ساکت بود و نگاه پیامبر به صورت و لب های حسینش دوباره تکبیر گفتند حسین تنها نگاه کرد.. هفتمین تکبیر رسول خدا بود که حسین برای اولین بار لب گشود و اولیگ کلام شد الله اکبر همین هم شد سنت خوبی برای راندن شیطان هفت تکبیر پیش از شروع نماز... #زندگی_ب_سبک_حسین

نماز مجاهدت است و محراب نماز محل محاربه با شیطان و نفس و راه حسین راهی برای سعادت است.. قیام برای خدا ...جهاد با دشمن خدا شکستن بت ظالمین و مستکبرین آخرین نفس در دنیا... شهادت حسین گونه همه دارو ندار را بدهید حتی علی اکبر... حسین چشم دوخته بود به مسیری که علی اکبر راهی شده بود همه یاران شهید شده بودند و مانده بودند بنی هاشم.. اول علی اکبر راهی شد و پدر نگاهش به شمشیر علی بود و صدای رجز هایش میان گرد و غبار میدان دل حسین به تکبیرهای علی خوش بود ... که ناگهان دیگر... خودش را که بالای سر علی رساند صورتی به صورت علی گذاشت و زمزمه ها و صدایش دشت را پر کرد - پسرم... هفت تکبیر تکرار شد وقتی که تمام دارایی اش را چیزی در تقدیم به خداوند #زندگی_ب_سبک_حسین

نماز میخواند پیامبر و حسین بر دوشش نشسته بود. به سجده که می‌رفتند پاهای کوچکش را تکان می داد. برمی‌خواستند آرام می شد مرد یهودی نشسته بود و این صحنه را می‌دید. نماز که تمام شد. گفت: ای محمد با بچه ها رفتار مهربانانه ای داری که ما نداریم. پیامبر(ص)، حسین (ع) را به آغوش کشیدند و فرمودند اگر شما به خدا و پیامبرش ایمان داشتید دلتان با کودکان مهربان می شد. #زندگی_ب_سبک_حسین

حسین با خانواده آمده بود کربلا. کودک همراهش بود علی اصغر شش ماهه رقیه سه ساله... آنان که بر کودکان و زنان هم رحم نمی‌کردند مسلمان نیستند. ولی زبانشان دین است. اما ایمانی که با عمل نباشد ایمان نیست ورد زبان است. کوفیان تجارت می‌کردند با نام دینداری دنیایشان را با ظاهرسازی جلو بردند که رسیدند به حسین.. خراب بود درونشان که خراب کردند در کربلا.. دل بی رحم باید باشد که بر صورت دختر سه ساله سیلی بزند. دل باید سنگ باشد که برای کودکان یمنی فلسطینی زنان بی پناه و نگاه های پر اشک نلرزد.. #زندگی_ب_سبک_حسین

خداوند متعال قول داده است یاری کند. چه کسی را؟! کسی که برای یاری دین خدا کاری انجام دهد! اگر کسي برای خدا حرکت کند، تلاش کند، حتما پیروزی را می‌بیند. چه یک نفر چه مجموعه ای حرکت کنند پیروزی را می بینند. البته سختی ها، رنج ها، کم و زیاد شدن ها هست... خدا می فرماید: _ یاریش می دهیم در کارش، و حتی اگر کشته هم بشود پیروزی نصیبش شده است.. فقط.. اگر بترسی از آبرویت، از هدر رفتن مال و ذاراییت، از حرف دوستان، از راحتی و عیش و نوشت... خب معلوم است تو می مانی پا در کل دنیا و حسین می رود با یارانش.. انسان 250 ساله، فصل ششم #زندگی_ب_سبک_حسین @Azkodamso

دو کودک خونه فاطمه بیمار شده بودند؛ حسن و حسین! پیامبر طاقت رنجوری این دو نازنین را نداشت !! جبرئیل آمد برای رفع غم پیامبر و عرض کرد : ای رسول خدا چشم زخم را باور کن بد نظری است! آیا فرزندان را محافظت نکرده با کلمات؟ - کدام کلمات؟ - اللهم یا ذا السلطان العظیم و من القدیم و الوجه کریم ذا الکلمات التامات و الدعوات المستجابات عاف الحسن و الحسین من انفس الجن و اعین الانس #زندگی_ب_سبک_حسین @Azkodamso

پیامبر خدا برای در امان ماندن حسن و حسین از شر انسان ها بارها فرمودند: - این دو سروران جوانان اهل بهشتند میوه و ثمره من اند اهل بیت من رد خون و گوشت حسین از من است دوستی با آنان دوستی با من و دشمنی با آنان دشمنی با من است. کسی که بخواهد حق را بشناسد راحت به سمتش میرود بعضی حق را هم می شناسند اما ترجیح می دهند در جهالت و حماقت بمانند. حسین را حسین نشناسان نکشتند دنیاپرستان کشتند... جامعه ای که خودش را رها کند در میان خواسته های نفسانی و شهوات وجدانش خاموش و عقیده اش سست و رفتارش شبیه کفار می شود. آن وقت در خون غلطاندن خوبان برایشان می شود کار یک نیمه روز !! آنهم با لب عطشان... این کشته فتاده به هامون حسین توست.. ای رسول خدا !! این صید دست و پا زده در خون حسین توست... #زندگی_ب_سبک_حسین @Azkodamso

پیامبر به امر خدا برای بعد از خودش علی بن ابیطالب را به عنوان امیر و امام معرفی کرد.. مردم نخواستند امیر المؤمنین حاکم شود.. همه سکوت کردند و با کسی که خدا امر کرده بود و در غدیر بیعت کرده بودند، همراهی نکردند.. خود مردم با کس دیگر بیعت کردند و آن شد خلیفه.. خلیفه بر منبر پیامبر می رفت و برای مردم صحبت می کرد. و مردم سکوت اختیار کرده بودند. حسین کودک هشت ساله بود. حق و ناحق را می دید. وشجاعانه وسط مسجد ایستاد و بلند گفت.. _از منبر پدر من پایین بیا و بر منبر پدر خودت برو بالا.. خلیفه گفت _این حرف را چه کسی یادت داده؟ پدرت؟ حسین محکم نگاهش کرد و گفت: _به فرض پدرم یادم داده باشد. مگر شما زمان پیامبر قول ندادید که کلام پدرم را گوش دهید. (اشاره به غدیر خم که همه از جمله خلیفه با علی به عنوان امیر المؤمنین ع بیعت کردند. این را علمای اهل سنت هم قبول دارند.) بحارالانوار ج30، ص48 #زندگی_ب_سبک_حسین @Azkodamso