قرآن ترجمه المیزان سوره 30 سوره مبارکه الروم صفحه 405 وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (6) خدا [اين] را وعده داده است و وعده اش را تخلّف نمى کند، ولى بيشتر مردم شناخت ندارند. (6) يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ (7) [فقط] ظاهرى از زندگى دنيا را مى شناسند در حالى که آنان از آخرت غافل اند. (7) أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ ۗ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ (8) آيا [تنها به دنيا توجّه کرده اند و] با خود نينديشيده اند که خدا آسمان ها و زمين و آنچه را ميان آن دو هست جز به حقّ و براى مدّتى معيّن نيافريده است؟ و حقّاً بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان (معاد) را باور ندارند. (8) أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (9) آيا [سر در لاک خود فرو برده و] در زمين سير نکرده اند تا بنگرند عاقبت آنهايى که پيش از اينان بودند چگونه بود؟ آنان نيرومندتر از اينان بودند و زمين را زير و رو کردند و آن را آباد ساختند، بيش از آنچه اينان آبادش کردند و رسولانشان با دليل هاى روشن [به ]سويشان آمدند [ولى آنان تکذيبشان کردند و هلاک شدند] پس چنان نبود که خدا به آنان ستم کند، ولى آنها بودند که به خودشان ستم مى کردند. (9) ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ (10) آن گاه بدترين فرجام (عذاب الهى) فرجام کسانى بود که بدى کردند، بدان سبب که آيات خدا را تکذيب نمودند و آنها را به تمسخر مى گرفتند. (10) اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (11) خدا آفرينش [انسان] را آغاز مى کند سپس [بعد از مرگ] آن را تجديد مى نمايد آن گاه [براى جزا] به سوى او بازگردانده مى شويد. (11) وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ (12) و روزى که قيامت برپا شود مجرمان نااميد و متحيّر مى شوند. (12) وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ (13) و از شريکانشان [که آنها را مى پرستيدند] براى آنان شفيعانى نخواهد بود و آنان شريکانشان را انکار مى کنند. (13) وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ (14) و روزى که قيامت بر پا شود آن روز از هم جدا مى شوند. (14) فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ (15) پس کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، آنان را در بوستانى [دل انگيز] شادمان مى دارند. (15) 🌸🌸🌸

🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۰۵🌷 فرجام گناه: بررسی زندگی بسیاری از یاغیان و جانیان نشان می دهد که آنان از ابتدا سرکش و طغیانگر نبوده اند؛ بلکه مانند مردم دیگر، حق و باطل را درک می کردند و به‏ خوبی ها علاقه‏ مند و از بدی ها متنفّر بوده اند . این حقیقت در قرآن و روایات معصومین به روشنی آمده که بندگان خدا در ابتدا پاک و حق جو به دنیا می آیند و از آلودگی ها تنفّر دارند. به راستی امّا چه اتّفاقی می افتد که این موجودات پاک، گاهی به هیولای دیوسیرتی تبدیل می شوند که به دشمنی با خدا بر می خیزند و نشانه های روشن او را انکار می کنند و پیامبران و معجزاتشان را به مسخره می گیرند؟ قرآن کریم در چندین مورد، به این نکته اشاره فرموده و علت اصلی این فرجام ناپسند را «ارتکاب گناه و اصرار بر آن» می داند. آری، نافرمانی خدا، کار انسان را به جایی می رساند که نشانه های خدا را دروغ، سخنان او را افسانه، و پاداش و جزای او را خیالات می شمرد. در آیات 10 تا 15 سوره‏ ی مطفّفین می خوانیم: «وای به حال تکذیب کنندگان در روز قیامت؛ همان ها که روز جزا را دروغ می شمرند؛ در حالی ‏که فقط افراد سرکش و گنهکار آن را دروغ می شمرند. هنگامی که آیات ما برایشان خوانده می شود، می گویند: این ها خرافات و افسانه های قدیم است! هرگز چنین چیزی نیست؛ بلکه کارهای زشت آنان بر دل هایشان زنگار بسته [تا حقایق را نفهمند].» در آیات 5 و 6 سوره‏ی قیامت نیز آمده است: «انسان می خواهد [آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت] در تمام عمر گناه کند. [از این رو با تعجّب و مسخره کردن] می پرسد: قیامت کی فرا می رسد؟» آیه‏ ی مورد بحث نیز به همین نکته اشاره می کند و می فرماید: «سرانجام گناهِ گنهکاران این شد که آیات خدا را دروغ شمردند و آن را به باد مسخره گرفتند.» آری، ارتکاب گناه، در دل انسان ظلمت ایجاد می کند. البتّه خدای بخشنده و مهربان، راه استغفار و توبه را برای بندگانش باز گذاشته تا به ‏وسیله‏ ی آن، ظلمت و تاریکی گناه را از بین ببرد؛ ولی ارتکاب گناه و پشیمان نشدن از آن و ادامه و اصرار بر گناهان دیگر، کار انسان را به جایی می رساند که دیگر هیچ روزنه‏ ی امیدی در وجودش باقی نمی ماند و نشانه های خدا و سخنان او را به مسخره می گیرد. این واقعیّت در روایتی از امام صادق(ع) به‏ روشنی بیان شده است: «هنگامی که یک نفر گناه می کند، در صفحه‏ ی قلبش نقطه‏ ی سیاهی ایجاد می شود. اگر توبه کند، آن نقطه پاک می شود، و اگر بر گناهانش بیفزاید، آن نقطه‏ ی سیاه نیز زیاد می شود تا این که تمام وجودش را فرا می گیرد. در آن ‏صورت، هیچ گاه رستگار نخواهد شد.»

🎥حال ما دنیا نشینان بی تو اصلا خوب نیست... اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج

برای ربط به امام زمان علیه‌السلام وسیله لازم است ..... بیانات ارزشمند آیت الله العظمی وحید خراسانی( حفظه‌الله ) اَللّهمَّ عجّل لولیّک الفرج 🤲😭 اَللّهمَّ العن الجبت والطّاغوت والنّعثل 😡👊

🔴 برای شهدای مقاومت نماز لیلة‌الدفن بخوانیم

سلام آقای من ✋🏻❤️ جوابِ سلام، واجب است! پس بیایید...هر روز صبح... به او سلام کنیم! اَلسَّلامُ‌عَلَیکَ اَیُّهَا الوَلیُّ النّاصِح . #سلام_امام_زمانم💚 سلام امام خوب و مهربانم دوستت دارم السَّلامُ‌عَلَيْكَ‌یا‌بقِیَّةَ اللهُ فی اَرضِه اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهُ فی اَرضِه اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْحُجَّةِ الثّانی عشر اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نورُ اللهِ فی ظُلُماتِ الْاَرضِ اَلسّلامُ عَلَیْکَ‌یا مَولایَ یاصاحِبَ‌الزَّمان اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا فارسُ الْحِجاز اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ یاخَلیفَةَ الرَّحمَنُ‌ویاشَریکَ‌الْقُران وَیااِمامَ الْاُنسِ‌وَالْجان 🍃دِلَـــــم بہ ايـــــن هَمہ آيـــــينہ رو نَخـــــوٰاهـــــد كــَـــرد۔۔۔ بہ جُـــــز نـــــگٰاه تـــُــو رٰا ؛ جُســـــت و جـــــو نـــَــخوٰاهـــــد کَـــــرد. عــَـــزيز غــٰـــايب مـــَــن۔۔𔘓 اِ؎هَمـــــيشہ دَر خــٰـــاطر۔۔۔ بہ جـُــــز تـــُــو رٰا دِل مـَــــن آرزو نَخـــــوٰاهـــــد كــَـــرد... سَـــــلٰام‌‌‌آقــٰـــا؎خـــــوبیهـــٰــا𑁍 سلامتی امام زمان صلوات📿 الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ❤️