مرحوم آیتاللهالعظمی شاهآبادی (ره) که استاد عرفان و اخلاق امام خمینی (ره) هستند، در کتاب #شذرات_المعارف یکی از مرضهای مزمن و مهلک جامعهی اسلامی رو «افتراق مسلمین و انفصام خیط اخوت از میانه آنها» میداند که «بهواسطه اختلاط با اجانب که موجب اضمحلال معاش و معاد» میشود. این بیانات در چه زمانی گفته شده؟ آیا امروز مبتلا به این مریضی نشدیم؟ وقتی ما برخلاف قواعد الهی بر روی زمین گام برمیداریم، بایستی منتظر نابودی و خسران زندگی دنیوی و اخروی خویش باشیم.
این اختلاط با اجانب، ممکن است از طریق نفوذ فردی، جریانی، علمی و فرهنگی انجام شود. محتوای این نفوذ، هماکنون در دانشگاههای ما به مثابه #اسب_تروای_دشمن موجود هستند؛ علومی که مبنای آن صرفاً مادی، غیرالهی و غیرتوحیدی میباشند. این علوم (حتی با رویکرد التقاطی)، سربازانی برای اندیشه و تفکر حاکم بر پارادایم اومانیسم تربیت میکند. این سربازان (چه در مقام استاد و چه در مقام نخبه یا دانشجو) در نهادهای تصمیمسازی و تصمیمگیری کشور، این قواعد رو به گفتمان عمومی تبدیل کرده و در سطوح مختلف، مدیریت و کنترل مینمایند.
و یک زمانی هم هست که اختلاط با اجانب از طریق رابطه برقرار کردن با نظام سلطه به نام "مذاکره" راه رو برای شناسایی نقاط قوت و ضعف دشمنان و معاندین انقلاب اسلامی باز میکند. وقتی دشمن از ما شناخت کافی داشته باشد، از طریق تغییر اولویتها و با استفاده از قواعد خود در زمین ما، ضربههای نرم اما مهلکی رو برپیکره نظام جمهوری اسلامی وارد میسازد.
این روند به آسانی از سوی جریان وابسته فکری و جریانی به طاغوت، اجرایی و عملیاتی میشود.
دولت آقای روحانی با فریب و اغوای مردم، کلید حل مشکلات رو در دست کدخدا [نه ذات اقدس الهی] دانست و افزود که "بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحتتر از مذاکره با اروپاست چرا که اروپاییها به دنبال آقا اجازه از آمریکا هستند... آمریکاییها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحتتر است". حتی #جریان_تحریف با فریب و وسوسه به کمک جناب روحانی آمد تا مردم رو امیدوار کنند که مشکلات ما حتی توسط غیراله نیز حل میشود!
این هم گونهای جدید از #استعمار_نوین میباشد؛ مرحوم آیت الله حائریشیرازی (ره) «استعمار نوین» رو تعطیلی فکر معنا میفرمایند: تعطیلی فکر نه به آن معنا که اجازه ندهند شما فکر کنید بلکه به آن معنی که فرصت ندهند شما فکر کنید.
بهجای اینکه تفکر کنیم که منشأ و چرایی پدید آمدن مشکلات چیست و راه حلی برای مسائل پدید آمده پیدا کنیم، "محصول" رو در اختیار ما قرار میدهند!
هرچند در طول چند دهه گذشته پس از انقلاب اسلامی با نظام سلطه بارها مذاکره کردیم، که نتیجه هر بار مذاکره، بدعهدی و نیرنگ طرف نظام سلطه بود.
چرا عبرت نگرفتیم؟! چون شاخصهای غدر و غدار در شورای عالی امنیت ملی به دکترین امنیت ملی و در وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی به دکترین سیاست خارجی تبدیل نشده بود.
واژهی «ﻏﺪر» و «ﻏﺪار» در ﻧﻬﺞاﻟﺒﻼﻏﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﯽ(ع) ﻃﻨﯿﻦ وﯾﮋهای دارد. «ﻏﺪار» از دﯾﺪ اﻣﺎم ﻋﻠﯽ(ع) ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺬاﮐﺮه، ﻫﻤﻪی ﺗﻮاﻓﻘﺎت را ﻧﻘﺾ ﻣﯽﮐﻨﺪ. در واﻗﻊ، اﺻﻞ ﻣﺬاﮐﺮه و دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﺑﺮای «ﻏﺪار» ﯾـﮏ ﻧﯿﺮﻧﮓ و ﺣﯿﻠﻪ اﺳﺖ. ﻫﺪف ﻏﺪار آن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ او در ﻣﺬاﮐﺮه ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺮ آن ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﻠﮑﻪ اﺑﺘﺪا ﺧـﻮد ﻣـﺬاﮐﺮه، و ﺳﭙﺲ ﺣﯿﻠﻪای ﮐﻪ در ﭘﺲ ﻣﺬاﮐﺮه ﻣﺪﻧﻈﺮ دارد ﻣﻄﻤﻊ ﻧﻈﺮ اوﺳﺖ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ او ﻫﯿﭻﮔﺎه ﺑـﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﭘﺎیﺑﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ. اینجا جمهوری اسلامی است؛ چرا خبری از چنین معیارهایی در دکترینهای تصمیمسازی و تصمیمگیریهای ما نیست؟!
امام خامنهای (مدظلهالعالی) به مدت هشتسال دیگر به صورت کاربردی و عملی به مردم ثابت نمودند که هیچگاه نبایستی به #غدار_جماعت اعتماد کرد.
پس چه موقع زمان اعتماد ما به ذات اقدس الهی فرا میرسد؟ آیا برای حل مشکلات به سمت ثقلین (قرآن کریم و عترت معصومین علیهمالسلام) و امامان انقلاب اسلامی میرویم؟ اینجا مردم تصمیمگیر هستند.
@TahaMohajer1444
TahaMohajer.blog.ir