-

یه دنیا شکُ تردیدُم ؛ یه دنیا درد تو سینه .

آدمیست دیگر ؛ یک روز حوصله ی هیچ چیز را ندارد ، دوست دارد خودش را بردارد و بریزد دور .. Ravi

دُنیایِ این روزایِ مَن هَمقَدِ تَن پوشَم شده . Ravi

‏تو نباشی ؛ دلِ ما را ، ‏ثَمری نیست ‏که نیست .. #او #راوی

کار شاقی نکرده‌ام ! فقط به زانو درنیامده‌ام ؛ فقط تاریکی را از تکلم بیهودگی ، بازداشته‌ام .. دشوار نیست ؛ شما هم بگویید نور بگویید امید ، بگویید عشق .. Ravi

‌به جای سرزنش من به او نگاه کنید ، دلیل سر به هوا بودن زمین ماه است .. #او #راوی

به درد ..

کسی که منو بفهمه استادِ فلسفس ..

ازش پرسیدم : این زخما کی خوب می‌شن ؟ گفت : نخواه که خوب بشن ، نور از همین زخما وارد می شه . بخواه که همراهت بشن . گفتم : یعنی تا ابد باید به تن بکشم اینارو ؟ گفت : این زخما یه مرزن ، مرز بین چیزی که بودی و چیزی که شدی . این مرزو باید همیشه حفظ کنی توو از این به بعد زندگیت ، توو انتخاب‌هایی که خواهی داشت ، توو رابطه ات با آدم‌ها . به مرور می‌بینی این زخم‌ها برات قابل درک میشن انقدر که دیگه دردت نمی‌اد . اینجاست که دیگه می‌شن برات یه جای زخم ، نه خود زخم . می‌شن یادگاری . می‌شن تجربه توو پیچ و خمای زندگیت وقتی بهشون نگاه می‌کنی درسات رو یادت میارن و کمکت می‌کنن که قدم بعدیت رو محکم‌تر و سنجیده‌تر برداری . این زخمارو دوست داشته باش، اونا تورو بزرگتر کردن . Ravi

آدم‌ها روی خاک می‌جنگند در حالی که خانه‌هاشان زیر خاک است...! Ravi

منم که بازنده این بازی شدم ..