این صدای ممتد، صدای جنگ است... این صدای ویرانی‌ست... صدای خرد شدنِ انسانیت به زیر پاهای یک عده انسان‌نما‌ست... این نشستن بر روی تَلّی از آوار، این نگاه ها، نگاه حیرانی‌ست... جنگ در مفهوم عام خود، پیر و جوان نمی‌شناسد... جنگ، زن و کودک را نمی‌فهمد... جنگ، تنها موجودیست که بی‌رحمانه می‌تازد و نابود می‌کند... اما نه هر جنگی... جنگی که جبهه‌ی مقاومت در آن حضور دارد، زنده کننده‌است... می‌سازد... انسان ها را، ظلم‌ستیز بار می‌آورد... مرگ در قاموس این انسان‌ها، لطیفه‌ای بیش نیست که آمده است تا حیات ببخشد... این مرد را اینگونه نبینید!... که نشسته و حیران است... این فقط، ظاهر امر است... درون او، آتشی از انتقام و شوق آزادی وطن، روشن است و می‌خروشد... این مرد و امان از این مرد... #آن_مرد #طوفان_الاقصی #الفتح_قریب