🏴🚩 سوال: اگر ماجرای آتش زدن درب منزل حضرت زهرا(س) و تعرض به ساحت ایشان و.. صحت دارد چرا در کتب اهل سنت نیامده ؟!
✅ پاسخ: در اثبات ماجرای آتش زدن منزل و شهادت ایشان، انبوهی از منابع معتبر اهل تسنن وجود دارد:
#حضرت_زهرا #حضرت_فاطمه #اسلام #اهلسنت #شیعه
💎🌹💎
کانالطنز و دانستنی
https://eitaa.com/joinchat/2240151790Ce3e2cd3514
💎🌹💎
اللهماهدناالصراطالمستقیم
اللهماجعلعواقبامورناخیرا
اللهمعجللولیکالفرج
✦࿐჻ᭂ❣🌸❣჻ᭂ࿐✦
Miss Dehghandar:
دین مقدس اسلام،در امور مربوط به خانه و کارهای مختلفخانواده،احکامی اولیه و احکامی ثانویه دارد:
احکام اولیه،آنهایی است که زن و شوهر باید در مرحله نخست ب آن عمل کنند،
سپس اگر تخلف ورزیدند،نوبت به احکام ثانویه میرسد
ولی بسیاری از مسلمین را میبینم که حکم ثانویه را ب جای حکم اولیه می گیرند و در مقام عمل،دچار محذور و سرگردانی میشوند.
آنها می گویند: دستور اسلام این است که زن در خانه شوهر وظیفه ندارد وظیفه ندارد هیچ گونه کار انجام دهد نه بر او واجب است غذایی بپزند نظر فی بشوید ندارد که بدوزد و نظافتی بکند حتی برای شیر دادن کودکش هم میتواند تقاضای دایه یا اجرت نماید
و شوهر هم میتواند به زن بگوید راضی نیستم بدون اجازه من را از خانه بیرون گذاری اگرچه پدرت بمیرد یا مادرت فلج شود یا بیشتر از دو دست لباس تابستانی و زمستانی وظیفه ندارم برایت بخرم
سپس می بینید اگر این دستور اسلام در خانواده ها عملی شود زن در میان خانه اسیری در قفس می گردد و مرد رئیسی بدون خوراک و پوشاک و خانه مزبله ای غیر قابل زیست
درست است حکم اسلام همین است ولی این حکم در مرحله دوم است و به اصطلاح حکمی است ثانوی و در مورد تخطی زوجین از حکم اول و در مقام درگیری و نزاع است.
حکم اول اسلام که برای همگان است و حکمی است اصلی وقاطع و طبق عدالت و فطرت این است: که خود زن و شوهر با آزادی و رضایت کامل امور خانه را میان خود تقسیم کنند و هر یک قسمتی را به عهده بگیرد.
#حضرت علی علیه السلام و #حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که این موضوع را مطرح کردند(تقسیم امور زندگی) #پیغمبر اکرم صلی الله حاضر بود و این گونه تقسیم نمود که کارهای بیرون خانه به عهده #علی علیه السلام و کارهای درون خانه به عهده #فاطمه زهرا سلام الله می باشد هر دو راضی شدند و حضرت فاطمه زهرا س فرمود بسیار خوشحال شدم که پدرم کارهای مربوط به مبارزه زندگی و درگیری با مردان را از گردن من برداشت؛
ولی اسلام نظر به اینکه آزادی و رضایت زوجین را در مرحله اول دستورات خود قرار داده است این تقسیم را حتمی و الزامی نفرموده است.
اگر زن و شوهری عکس عمل کنند و مرد متصدی کارهای درون خانه شود و زن کارهای بیرون خانه را با رعایت عفت برعهده گیرد از نظر اسلام مانعی ندارد وعقد مزاوجت آنها باطل نمی شود
همچنین نسبت به بیرون رفتن زن از خانه هرگاه شوهری عاقل باشد و زن خود را عفیف بیند و به او بگوید در بیرون رفتن از خانه آزادی از نظر اسلام مانعی ندارد بلکه باید چنین کند تا صفا و یکرنگی باقی بماند
فرض کنید چند نفر رفیق به مسافرت می روند آنها کارهای چند روز مسافرت خود را دو گونه میتوانند انجام دهند
اول آنکه در کمال خلوص و صفا هر کس هر کاری که پیش آمد و معطل مانده بود انجام دهد
دوم اینکه از
اول کارها را تقسیم کنند که یک نفر مثلاً باید خرید کند
دیگری غذا بپزد
سومی ظرف ها را بشوید و چهارمی مرکب را آماده کند و براند
#اسلام به زن و شوهر اختیار داده است که نسبت به کارهای خانه هر یک از این دو طریق را که بخواهند انتخاب کنند
اسلام هیچ گاه به شوهر نمی گوید تو باید زن خود را در خانه محبوس کنی و به او اجازه ندهی از خانه بیرون رود.
حال اگر زن یا شوهر از این آزادی و حکم متین اسلام سوء استفاده کند و مثلاً شوهر بگوید راضی نیستم به عروسی خواهرت بروی با وجود اینکه هیچ اشکالی هم در بین نباشد در آن صورت مقررات اسلام در ۱۴۰۰ سال قبل چاره این اشکال را نموده و ضامن اجرایی حکم و قاطع و فوری برایش معین کرده است یعنی به زن اجازه داده است که بگوید
به عروسی خواهر م نمی روم ولی از فردا نه وظیفه دارم غذا بپزم نجارو خانم لباس بشویم نظافت کنم و نه بچه را رفع و رجوع کنم آنجاست که مرد خوام و مغرور سیلی می خورد و می گوید من شوخی کردم که گفتم به عروسی نرو
خلاصه آنچه فقهاء عظام در رساله ها می نویسند که شوهر میتواند به زن جایزه ندهد از خونه بیرون رود یا زن میتواند در خانه هیچ کاری انجام ندهد قانون و دستوری است که حق و اختیاری به زن و شوهر می دهد و این گونه قوانین برای زمان اختلاف و نزاع است و برای همیشه می مانند قوانین جزایی و کیفری دادگستری یا قوانین حدودو قصاص که در رسانهها نوشته می شود همگی برای زمان تخلف و جنایت است برای زمان درگیری و نزاع است و برای چاره جویی و حل اختلاف است نه به عنوان برنامه زندگی و وجوب شرعی فقها میگویند حق دارد میتواند نه آنکه واجب است و حتماً باید چنین کند
فرضا؛ بعضی از مردان که به همسرشان اجازه نمی دهند از خانه بیرون رود به خاطر عقده حقارت ای است که در وجود ایشان است آنگونه مردان در خانواده پس و کم سوادی بزرگ شده اند هیچ گاه آقایی و بزرگواری ندیدند از این رو به محض اینکه زن ضعیفی تحت اختیار آنها درآمد میخواهند بر او تحکم و زورگویی کنند لذا گاهی باد به غبغب میاندازند و میگویند بدون اجازه من حق نداری پایت