✅حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در مجلسی که زنان مهاجر و انصار به عیادت ایشان آمده بودند، با قاطعیت و از باب اتمام حجّت به آنان فرمودند : 📋《ثُمَّ طِيبُوا بَعْدَ ذَلِكَ عَنْ أَنْفُسِكُمْ لِفِتْنَتِهَا، ثُمَّ اطْمَئَنُّوا لِلْفِتْنَةِ جَأشاً، وَ أَبْشِرُوا بِسَيْفٍ‏ صَارِمٍ‏ وَ هَرْجٍ دَائِمٍ شَامِلٍ وَ اسْتِبْدَادٍ مِنَ الظَّالِمِينَ، يَدَعُ فَيْئَكُمْ زَهِيداً، وَ جَمْعَكُمْ حَصِيداً، فَيَا حَسْرَةً لَهُمْ وَ قَدْ عُمِّيَتْ عَلَيْهِمُ الْأَنْبَاءُ (أَ نُلْزِمُكُمُوها وَ أَنْتُمْ لَها كارِهُونَ؟!!)》 ♦️(اكنون كه به مراد خود رسيديد) از دنياى خود خوش باشيد، و قلبتان مطمئن و آماده ى فتنه هايى باشید كه خواهد آمد، و بشارت باد شما را به شمشيرهاى برنده، و قدرت متجاوزانى كه حداكثر ظلم و تعدى را روا مى دارند، و هرج و مرج فراگير و استبداد ستمگران، كه مقدار كمى از بيت المال را باقى مى گذارند، به گونه اى كه هيچ كس در آن رغبت نمى كند. و جمعيت (كشته ى) شما را درو مى كنند، پس حسرت و اندوه بر شما! به كدامين سو هستيد؟ (راه حق و رحمت خدا) بر شما گم شده است، «آيا ما شما را بر رحمت خدا (و صراط مستقيم)، وادار كنيم؟! با آنكه شما كراهت داريد.(۱) حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در ادامه به آنان فرمود : 📋《فَلَا عُذرَ بَعدَ تَعذِيرِكُم، وَ لَا امرَ بَعدَ تَقصِيرِكُم!》 ♦️بعد از عذرخواهى هاى غير صادقانه شما ديگر عذرى باقى نمانده است، و بعد از اين تقصير (و گناه) شما، امرى كارساز نيست.(۲) 📚منابع : ۱)الأمالی شیخ طوسی، ص۳۷۶ ۲)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۱۰۹ @TarikhEslam

✍غدیر روز ناله ابلیس!👇 ✅هارون ابن مسلم حدیثی را از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود : 📋《أَنَّ إِبْلِیسَ عَدُوَّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: یَوْمَ لُعِنَ وَ یَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ وَ یَوْمَ بُعِثَ النَّبِیُّ(ص) وَ یَوْمَ الْغَدِیرِ》 ♦️همانا ابليس آن دشمن خدا، در تمام حيات خود چهار ناله جانکاهی کرد : ۱)روزی که ملعون و مطرود خدا شد. ۲)روزی که به زمين فرود آمد. ۳)روزی که نبي اکرم(ص) به رسالت مبعوث گرديد. ۴)روز عيد غدير(روزي که مولا اميرالمؤمنين(ع) به خلافت منصوب گرديد).(۱) #امام_علی_علیه_السلام #ویژه_غدیر 📚منبع : ۱)قرب الاسناد حمیری، ص۹، ح۳۰ @TarikhEslam

🤝ابلیس اولین بیعت کننده با «ابوبکر بن ابی قحافه» در روز «سقیفه» :👇 #امام_علی_علیه_السلام #ویژه_غدیر @TarikhEslam

✅سلیم بن قیس هلالی نقل می کند : بعد از شهادت حضرت رسول اکرم(ص)، امام علی(ع) در حال آماده سازی مقدمات غسل و تکفین و تدفین رسول اکرم(ص) بود که سلمان فارسی خبر آورد که، ای علی(ع)! مردم در مسجدالنبی(ص) جمع شده و ابوبکر از آنان به عنوان خلیفه ی رسول خدا(ص) بیعت می گیرد! امام على(ع) فرمود : 📋《هَلْ تَدْرِي أَوَّلَ مَنْ بَايَعَهُ عَلَى مِنْبَرِ رَسُولِ اَللَّهِ(ص)؟》 ♦️اى سلمان! هیچ مى‏ دانى نخستین کسى که بر منبر رسول اکرم(ص) با او بیعت کرد، چه کسى بود؟ سلمان گفت : 📋《لاَ! وَ لَكِنِّي رَأَيْتُ شَيْخاً كَبِيراً مُتَوَكِّئاً عَلَى عَصَاهُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ سَجَّادَةٌ شَدِيدُ اَلتَّشْمِيرِ صَعِدَ إِلَيْهِ أَوَّلَ مَنْ صَعِدَ وَ هُوَ يَبْكِي وَ يَقُولُ : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي لَمْ يُمِتْنِي مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى رَأَيْتُكَ فِي هَذَا اَلْمَكَانِ، اُبْسُطْ يَدَكَ فَبَسَطَ يَدَهُ فَبَايَعَهُ، ثُمَّ نَزَلَ فَخَرَجَ مِنَ اَلْمَسْجِدِ》 ♦️نه! ولى پیرى کهنسال را دیدم که بر عصاى خویش تکیه زده بود و میان دو دیده‏ اش اثر سجده زیادى بود و او نخستین کسى بود که از پله منبر بالا رفت؛ در حالی که مى‏ گریست و مى‏ گفت : ستایش خدایى را که مرا از دنیا نبرد تا تو را در این جایگاه ببینم، دستت را باز کن! ابوبکر دستش را باز کرد و پیرمرد با او بیعت نمود و سپس از منبر پایین آمد و از مسجد بیرون رفت. امام علی(ع) فرمود : 📋《هَلْ تَدْرِي مَنْ هُوَ؟》 ♦️آیا شناختی او چه کسی بود؟ سلمان گفت : 📋《لاَ! وَلَقَدْ سَاءَتْنِي مَقَالَتُهُ كَأَنَّهُ شَامِتٌ بِمَوْتِ اَلنَّبِيِّ(ص)!》 ♦️نه! ولى از کلامش بدم آمد؛ زیرا گویى از مرگ پیامبر(ص) خوشحالى مى‏ کرد. امام(ع) فرمود : 📋《ذَاكَ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اَللَّهُ》 ♦️او ابلیس بود.(۱) 📚منبع： ۱)کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص۱۴۴ @TarikhEslam

⚔ بغض و کینه نسبت به #امام_علی_علیه_السلام بعد از واقعه غدیر :👇 @TarikhEslam

1⃣در زمان #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه :👇 ✅در روایتی آمده است که حضرت رسول اکرم(ص) به همراه امام علی(ع) از مکانی عبور می کردند که ناگهان حضرت(ص) گریستند. امام علی(ع) علت را جویا شدند و پرسیدند : 📋《يَا رَسُولَ اَللَّهِ(ص)! مَا يُبْكِيكَ؟》 ♦️ای رسول خدا(ص)! علت گریه شما چیست؟ رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《یَا اَخِی! ضَغَائِنُ فِي صُدُورِ أَقْوَامٍ لاَ يُبْدُونَهَا إِلاَّ بَعْدِي!》 ♦️ای برادرم علی جان! كينه ها و حقدهایی را مى‌بينم كه در سينه‌هاى قریش نسبت به تو پنهان داشته اند، و آن را اظهار نخواهند كرد مگر بعد از من!(۱) 📚منبع : ۱)المسترشد طبری شیعی، ص۳۴۱ @TarikhEslam

2⃣در زمان خود #امام_علی_علیه_السلام :👇 ✅در زمان امام علی(ع) یکی از گروه هایی که نسبت به امام علی(ع) بغض و کینه داشتند، خوارج بودند. آنان، چنان کینه ای از علی(ع) به دل داشتند که حتی امام علی(ع) در وصیتی به امام حسن مجتبی(ع) خطر آنان را بازگو می نماید و وصیت می کند که جنازه او شبانه و بدون اطلاع دیگران در منطقه به دور از نجف دفن گردد. در روایتی آمده است؛ 📋《أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) أَمَرَ ابْنَهُ الْحَسَنَ(ع) أَنْ يَحْفِرَ لَهُ أَرْبَعَةَ قُبُورٍ فِي أَرْبَعَةِ مَوَاضِعَ فِي الْمَسْجِدِ وَ فِي الْغَرِيِّ وَ فِي دَارِ جَعْدَةَ بْنِ هُبَيْرَةَ وَ فِي الرَّحَبَةِ وَ إِنَّمَا أَرَادَ بِهَذَا أَنْ لَا يَعْلَمَ أَحَدٌ مِنْ أَعْدَائِهِ مَوْضِعَ قَبْرِه‏ِ》 ♦️امير المؤمنين(ع) فرزند خود امام حسين(ع) را امر كرد كه چهار قبر در چهار موضع از براى حضرت(ع) بسازد، در مسجد كوفه و در رحبه و در نجف و در خانه جعدة بن هبيره، براى آنكه ملاعين خوارج و بنى امیه موضع قبر آن حضرت(ع) را ندانند، مبادا که اراده کنند جسد مطهر ایشان را بیرون آورند.(۱) قبر مطهر امام علی(ع) بیش از یک قرن مخفی بود، که در زمان امام باقر(ع) کم کم آثار قبر ایشان برای شیعیان آشکار شد.(۲) 📚منابع : ۱)فرحة الغُری عبدالکریم ابن طاووس، ص۳۲ ۲)دانشنامه امام علی(ع) رشّاد، ج۹، ص۴۷ @TarikhEslam

3⃣در زمان #امام_حسن_علیه_السلام : 👇 ✅با پایان گرفتن مراسم صلح و کناره گیری امام حسن مجتبی(ع) از حکومت، امام(ع) از کوفه به مدینه هجرت کرد و معاویه سبّ و لعن امام علی(ع) را در بلاد اسلامی، رسمیت بخشید. جاحظ می گوید : 📋《أَنَّ قَوْماً مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ قَالُوا لِمُعَاوِيَةَ إِنَّكَ قَدْ بَلَغْتَ مَا أَمَّلْتَ فَلَوْ كَفَفْتَ عَنْ لَعْنِ هَذَا اَلرَّجُلِ》 ♦️جمعی از بنی امیه به معاویه گفتند : تو که به آرزویت رسیدی، اگر از لعن این مرد دست برداری بهتر است! معاویه گفت : 📋《لاَ وَ اَللَّهِ حَتَّى يَرْبُوَ عَلَيْهِ اَلصَّغِيرُ وَ يَهْرَمَ عَلَيْهِ اَلْكَبِيرُ》 ♦️هرگز! به خدا سوگند! که دست‌ از سبّ او نمی دارم‌ تا زمانی كه‌ اطفال‌ امَّت‌ با سبِّ علی(ع) جوان‌ گردند و با آن‌ سبّ رشد و نمو كنند، و بزرگان‌ به‌ صورت‌ پيران‌ فرتوت‌ درآيند.(۱) 📚منبع : ۱)تهذيب التهذيب ابن حجر ،ج۷، ص۲۸۱ @TarikhEslam

4⃣در زمان #امام_حسین_علیه_السلام :👇 ✅در مقاتل آمده است که؛ وقتی تمام اصحاب و یاران امام حسین(ع) به شهادت رسیدند و حضرت(ع) قبل از اینکه برای جنگ آهنگ دشمن کند، برای آخرین بار برای اتمام حجت خطاب به آنان فرمود : 📋《لِمَ تَسْتَحِلُّونَ دَمِی؟ یا وَیْلَکُمْ اَتَقْتُلُونِی عَلى سُنَّه بَدَّلْتُها؟ اَمْ عَلى شَریعَه غَیَّرْتُها؟ اَمْ عَلى جُرْم فَعَلْتُهُ؟ اَمْ عَلى حَقٍّ تَرَکْتُهُ؟》 ♦️چرا ریختن خون مرا مباح می دانید؟ واى بر شما! چرا با من مى جنگید؟ آیا سنّتى را تغییر داده ام؟ یا شریعتى را دگرگون ساخته ام؟ یا جرمى مرتکب شده ام؟ و یا حقّى را ترک کرده ام؟! اما دشمن لجوج و کینه ای با کمال وقاحت خطاب به امام(ع) گفتند :  📋《اِنّا نَقْتُلُکَ (نُحَارِبُکَ) بُغْضاً مِنَّا لاَِبِیکَ》 ♦️ما به خاطر بغض و کینه اى که از پدرت علی(ع) به دل داریم، با تو مى جنگیم و تو را مى کشیم.(۱) 📚منبع : ۱)ينابيع المودّة قُندوزی، ج۳، ص۸۰ @TarikhEslam