تاملی در تاریخ اسلام
7️⃣«ابوالعبّاس، احمد بن محمّد برمکی اِربِلی معروف به ابن خَلِّکان» (متوفی سال ۶۸۱ هجری قمری) قاضی، ت
8️⃣«عماد الدین ابوالفداء» (متوفاى سال ۷۳۲ هجری قمری) مورخ، سیره نویس، جغرافی دان در کتاب «المختصر فی اخبار البشر» می نویسد :
«وَ الحَسَنُ العَسکَرِیُّ، هُوَ وَالِدُ مُحَمَدِِ المُنتَظَرِ، صَاحِبُ السَّردَابِ وَ مُحَمَدُ المُنتَظَر المَذکور هُوَ ثانِی عَشَرَ الأئِمةَ الإثنَی عَشَرَ، عَلى رَأىِ الإِِمَامِیَةِ، وَ یُقالُ لَهُ القائِمُ، وَالمَهدِیُّ، وَ الحُجَّةُ.
وَ وُلِدَ المُنتَظَرُ المَذکُورُ فِی سَنَةِ خَمسَ وَ خَمسِینَ وَ مِائَتَینَ»
امام حسن عسکری پدر محمد منتظر و صاحب سرداب است.
محمد منتظر، امام دوازهم بنابر اعتقاد شیعیان است که به او قائم، مهدی و حجت میگویند.
او در سال ۲۵۵ هجری قمری به دنیا آمده است.(۱)
#امام_زمان_علیه_السلام
#اسناد_ولادت
📚منبع :
۱)المختصر ابوالفداء، ج۲، ص۴۵
@TarikhEslam
تاملی در تاریخ اسلام
8️⃣«عماد الدین ابوالفداء» (متوفاى سال ۷۳۲ هجری قمری) مورخ، سیره نویس، جغرافی دان در کتاب «المختصر فی
9️⃣«ابوالحسن، علی بن محمد جزری شیبانی مشهور به عزالدین بن اثیر» (متوفای سال ۶۳۰ هجری قمری) محدث و ادیب و مورخ بزرگ اهل سنت در کتاب «الکامل فی التاریخ» می نویسد :
«وَ فِیهَا تُوَفَّی الحَسَن بن عَلِیِّ(ع) وَ هُوَ أبومُحَمَّدِِ العُلوَی العَسکَرِیِّ وَ هُو أحَدُ الأَئِمةُ الإِثنَی عَشَرَ علَى مَذهَبِ الإِمَامِیةِ وَ هُوَ وَالِدُ مُحَمَّد الذِّی یَعتَقِدُونَهُ المُنتَظَرَ بِسَردَابِِ سَامَرَّاء وَ کَانَ مَولُدهُ سَنَةَ إِثنِتینَ وَثَلاثِینَ وَ مَائتَینَ»
در سال ۲۶۰ هجری قمری حسن بن على(ع) از دنیا رفت، او ابومحمد علوى عسکرى و پدر یکى از ائمه دوازدگانه بر مبناى اعتقاد شیعه است، او پدر محمد است که شیعیان اعتقاد دارند او منتظر و در سرداب سامرا است.
او در سال ۲۵۵ هجری قمری به دنیا آمده است.(۱)
#امام_زمان_علیه_السلام
#اسناد_ولادت
📚منبع :
۱)الکامل فی التاریخ ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۰
@TarikhEslam
تاملی در تاریخ اسلام
9️⃣«ابوالحسن، علی بن محمد جزری شیبانی مشهور به عزالدین بن اثیر» (متوفای سال ۶۳۰ هجری قمری) محدث و اد
🔟«محمد شمس الدین ذهبی» (متوفای سال ۷۴۸ هجری قمری) محدث و تاریخ نگار مسلمان و سیره نویس و رجالی بزرگ اهل سنت در کتاب «العبر فى اخبار من غبر» می نویسد :
«وَ فِیهَا مُحَمَّدُ بنُ الحَسَنِ العَسکَرِیِّ(ع) أبوالقَاسم الذِّی تُلقِبُهُ الَّرَّافِضَةُ الخَلَفَ الحُجَةَ وَ تُلقِبُهُ بِالمَهدِیِّ وَ بِالمُنتَظِرِ وَ تُلقِبُهُ بِصَاحِبِ الزَّمَانِ وَ هُوَ خَاتِمَةُ الاُثنَى عَشَرَ..»
در سال ۲۵۵ هجری قمری محمد بن الحسن العسکرى(ع) به دنیا آمد، رافضىها او را خلف، حجت، مهدى، منتظر و صاحب الزمان لقب دادهاند، او آخرین امام از امامان دوازدگانه است.(۱)
#امام_زمان_علیه_السلام
#اسناد_ولادت
📚منبع :
۱)العبر ذهبی، ج۱، ص۳۸۱
@TarikhEslam
✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍
2️⃣5️⃣ #معرفی_کتاب :📚
کتاب «خاتم اوصیاء» جلد چهاردهم از کتاب «پیشوایان هدایت» ترجمه کتاب «اَعْلَامُ الْهِدَایَةِ» در شرح تاریخ تحلیلی زندگانی و بیان عصر غیبت و علائم ظهور حضرت امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف)؛ اثر جمعی از مولفان و دانشمندان شیعه در مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام)✍📚👇
#پیشوایان_هدایت ۱۴
#امام_زمان_علیه_السلام
@TarikhEslam
📜زندگی ائمه اطهار(علیه السلام) یک حرکتِ واحدِ ۲۵۰ ساله است!
#مقام_معظم_رهبری
@TarikhEslam
✅زندگی این بزرگواران، علیرغم تفاوت ظاهری که بعضی حتی میان برخی از بخشهای این زندگی احساس تناقض کردند، درمجموع، یک حرکت مستمر و طولانی است که از سال دهم، یازدهم هجرت شروع میشود و ۲۵۰ سال ادامه پیدا میکند و به سال دویستوشصت که سال شروع غیبت صغری است، در زندگی ائمه(ع) خاتمه پیدا میکند.
این بزرگواران یک واحدند؛ یک شخصیتند.
شک نمیشود کرد که هدف و جهت آنها یکی است.
پس ما بهجای اینکه بیاییم زندگی امام حسن مجتبی(ع) را جدا و زندگی امام حسین(ع) را جدا و زندگی امام سجاد(ع) را جدا تحلیل کنیم تا احیانا در دام این اشتباه خطرناک بیفتیم که سیره این سه امام(ع) بهخاطر اختلاف ظاهری، باهم متعارض و مخالفند، باید یک انسانی را فرض کنیم که ۲۵۰ سال عمر کرده و در سال یازدهم هجرت، قدم در یک راهی گذاشته و تا سال دویستوشصت هجری این راه را طی کرده است.
📚منبع :
انسان ۲۵۰ ساله (بیانات مقام معظم رهبری درباره زندگی سیاسی- مبارزاتی ائمه معصومین)، ص۱۶
@TarikhEslam
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚
3️⃣5️⃣ #معرفی_کتاب :📚
کتاب «انسان ۲۵۰ ساله» مجموع بیانات #مقام_معظم_رهبری، درباره زندگی سياسی و مبارزاتی ائمه اطهار(علیهم السلام)✍📚👇
@TarikhEslam
4_710636819120652692.pdf
3.17M
📚✍📚✍📚✍📚✍📚
کتاب «انسان ۲۵۰ ساله»
@TarikhEslam
🌙روایاتی در باب ماه پر فضیلت رمضان المبارک :👇
#ویژه_ماه_رمضان
@TarikhEslam
1⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفْتَحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، فَلا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ》
♦️درهای آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده می شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.(۱)
2⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّهُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ》
♦️ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى افزاید و گناهان را پاك مى كند و آن ماه بركت است.(۲)
3⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《أَلاَ إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اَللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي》
♦️همانا رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است.(۳)
4⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَةَ》
♦️اگر بنده مى دانست كه در ماه رمضان چیست (چه برکاتی و فضایلی دارد)، دوست مى داشت كه تمام سال، رمضان باشد.(۴)
5⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ》
♦️رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت و میانه اش مغفرت و پایانش اجابت و آزادى از آتش جهنم است.(۵)
6⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《إنَّما سُمِّيَ الرَّمَضانُ لأِنَّهُ يُرمِضُ الذُّنُوبَ》
ماه رمضان به این نام خوانده شده است، زیرا گناهان را می سوزاند.(۶)
7⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید :
📋《يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ َثَلَاثَ مَرَّاتٍ :
هَلْ مِنْ سائِلٍ فَأُعْطِيَهُ سُؤْلَه؟
هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ؟
هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَه؟》
♦️خداوند در هر شب از ماه مبارک رمضان سه بار می فرماید :
آیا درخواست کنندهای از من هست که من درخواست او را اجابت کنم؟!
آیا توبه کننده ای هست که به من رجوع کند و از من پوزش بطلبد تا من هم بپذیرم؟!
آیا استغفار کنندهای هست که من او را بیامرزم؟!(۷)
8⃣امام باقر(علیه اسلام) می فرماید :
📋《لِکُلِّ شَیْءٍ رَبِیعٌ وَ رَبِیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَانَ》
♦️هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.(۸)
9⃣امام صادق(عليه السلام) می فرماید :
📋《اِذَا طَلَعَ هِلَالُ شَهْرِ رَمَضَانَ غُلَّتْ مَرَدَةُ الشَّیَاطِینِ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ الْجِنَانِ وَ أَبْوَابُ الرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ وَ اسْتُجِیبَ الدُّعَاءُ》
♦️آن هنگام که هلال ماه رمضان سر برآورد، شیطان هاى رانده شده به زنجیر کشیده مى شوند، درهاى آسمان و درهاى بهشت و درهاى رحمت گشوده، و درهاى دوزخ فرو بسته خواهد شد. خواسته ها بر آورده مى شوند.(۹)
🔟امام صادق(عليه السلام) می فرماید :
📋《مَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلاَّ أَنْ يَشْهَدَ عَرَفَةَ》
♦️کسی که در ماه رمضان آمرزیده نشود، تا رمضان آینده آمرزیده نگردد، مگر آن که در عرفه حاضر شود.(۱۰)
📚منابع :
۱)بحار الانوار مجلسی، ج۹۳، ص۳۴۴
۲)بحارالأنوار مجلسی، ج۹۶، ص۳۴۰
۳)وسائل الشيعة حر عاملی، ج۷، ص۳۵۲
۴)بحار الانوار مجلسی، ج۹۳، ص۳۴۶
۵)بحارالانوار مجلسی، ج۹۳، ص۳۴۲
۶)كنز العمّال متقی هندی، ج۸، ص۴۶۶
۷)بحارالانوار مجلسی، ج۹۳، ص۳۳۸
۸)الکافی شیخ کلینی، ج۲، ص۶۳۰
۹)الکافی شیخ کلینی، ج۴، ص۶۷
۱۰)من لا يحضره الفقيه شیخ صدوق، ج۲، ص۹۹
@TarikhEslam
✅غزوه تبوک، آخرین غزوه حضرت رسول اکرم(ص) بود که در رمضان سال نهم هجری در منطقه تبوک اتفاق افتاد.
تبوک نام قلعهای در نوار مرزی حجاز و شام بود و بدین سبب آن منطقه با این خوانده میشد.
روم شرقی در آن هنگام هم مرز با حجاز بود و پیشرفت سریع اسلام را خطرناک میدید و سپاه قدرتمندی نزدیک به ۴۰٬۰۰۰ نفر در مرز «حجاز» آماده کرد.
پیامبر اکرم(ص) از این رویداد باخبر شد و بیدرنگ فرمان آمادهباش داد.
۳۰٬۰۰۰ نفر شامل ۱۰٬۰۰۰ سواره و ۲۰٬۰۰۰ پیاده آماده شدند.
این لشکر به سبب مشکلات زیادش از جمله وجود قحطی در مدینه، کمبود آذوقه و مسیر طولانی و بادهای سوزان و طوفانهای کشنده شن و نبود مرکب کافی به «جیش العسرة» (لشکر مشکلات) معروف شد.
سپاه در آغاز ماه شعبان سال نهم هجرت به سرزمین تبوک رسید.
در این جنگ، رسول اکرم(ص)، امام علی(ع) را در مدینه جانشین خود کرد و این تنها غزوهای بود که امام علی(ع) درآن شرکت نکرد.
در این جنگ از دشمن خبری نبود، و با شنیدن لشگر کشی رسول اکرم(ص) به تبوک، عقب نشینی کرده و منطقه تبوک را ترک کردند.
سرانجام حضرت رسول اکرم(ع) با سپاه بعد از چند مدت توقف در آنجا، به مدینه بازگشت.
📚منابع:
۱)المغازی واقدی، ج۳، ص۹۹۰
۲)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۶۷
@TarikhEslam
#پرسش_و_پاسخ
سوال5️⃣4️⃣:چرا حضرت رسول اکرم(ص) در #جنگ_تبوک، #امام_علی_علیه_السلام را به همراه خود به جنگ نبردند؟👇
@TarikhEslam
✍پاسخ:
حضرت رسول اکرم(ص) هنگام بازگشت از سفر حَجّه الوداع در سال نهم هجری؛ متوجه توطئه دشمنان منطقه تبوک شدند که قصد داشتند به شهر مدینه حمله کنند.
پس حضرت(ص) سپاهی را در فصل گرما آماده و مدینه را به مقصد تبوک ترک کردند.
حضرت(ص) دراین میان امام علی(ع) را به جای خودش در مدینه منصوب کردند.
وقتی برخی از منافقین از این موضوع آگاه شدند پس در صدد نشر این شایعات بر آمدند که پیامبر اکرم(ص) خواستند که علی(ع) به زحمت نیافتد و یا این که صحنه جنگ برای علی(ع) سخت و دشوار بوده و یا رابطه پیامبر(ص) و علی(ع) دچار تیرگی شده است!
امام علی(ع) با شنیدن این خبر سریعاً خود را به پیامبر اسلام(ص) رساند و پیامبر(ص) در پاسخ به ایشان حدیث منزلت را نقل کردند و عنوان کردند که آنان دروغ میگویند، برگرد و در مدینه بمان!
سپس فرمود :
📋《یا علیّ! امَا تَرضَی اَن تَکُونَ مِنّي بِمَنزَلَةِ هارُونَ مِن مُوسَی إِلّا إنّه لا نَبيَّ بَعدِي؟》
♦️ای علی(ع)! آیا راضی نمی شوی که تو برای من، در مقام و منزلت هارون(ع) از موسی(ع) باشی؟
جز اینکه بعد از من پیغمبری نخواهد بود.(۱)
پس به این ترتیب جنگ تبوک تنها غزوه ای بود که امام علی(ع) به همراه پیامبر(ص) در آن شرکت نکرد.
در زمان جنگ تبوک دشمنان اسلام به سه گروه تشکیل می شدند:
1⃣مشرکان مکه!
2⃣یهودیان!
3⃣منافقان مدینه!
این مثلث کفر اولین اتحاد خود را در صدد براندازی اسلام انجام دادند.
پس به اتحاد هم، قرار بر این شد که به نحوی پیامبر(ص) را از مدینه دور کرده و واز طرفی منافقینی که در مدینه بودند، از داخل نفوذ کنند و مردم را علیه اسلام بشورانند، و از طرفی هم با حمله مشرکین مکه به اسلام خاتمه دهند، پس فقط کافی بود که پیامبر(ص) را از خطر یهودیان آگاه سازند، و حضرت(ص) به جنگ با آنها برود و آنها هم طبق نقشه عقب نشینی کرده وحضرت(ص) را از مدینه دورتر کنند وهمین هم شد، ولی همه این نقشه ها با باقی ماندن امام علی(ع) در مدینه خنثی شد، تا جایی که منافقین وقتی از وجود امام علی(ع) در مدینه خبر یافتند، از این کار خود مایوس گشتند.
در احادیث از این ماجرا به عنوان حدیث (منزلت) یاد می شود.
حدیثی است معروف، که نزد شیعیان از جمله براهین برتری علی بن ابیطالب(ع) بر سایر صحابه و از دلایل اثبات امامت و خلافت او شمرده میشود.(۲)
📚منابع:
۱)مستدرک حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۳۴
۲)شواهد التنزيل حسكانی، ج۱، ص۱۹۵
@TarikhEslam