1⃣1⃣تمامی پدران امیرالمومنین(ع) #امام_علی_علیه_السلام مومن بوده اند! ایمان #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

2⃣1⃣سال وفات #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله توسط حضرت رسول اکرم(ص) عام الحزن نامیده شد! #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

3⃣1⃣سال وفات #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله توسط حضرت رسول اکرم(ص) «عام الحزن» نامیده شد! #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

4⃣1⃣ایمان #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله در روایت #امام_جعفر_صادق_علیه_السلام :👆 #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

5⃣1⃣ایمان #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله در روایت #امام_محمد_باقر_علیه_السلام :👆 #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

6⃣1⃣بیان ابن ابی الحدید معتزلی شارح نهج البلاغه در باب #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله :👆 #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

7⃣1⃣بیان شیخ محمد ابوزهره(عالم سرشناس اهل سنت) درباره #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله :👆 «ابوطالب هرگز مشرک نبود و از اسلام و توحید حمایت می کرد.» #ایمان_ابوطالب @TarikhEslam

8⃣1⃣سفيان بن عيينه(عالم اهل سنت) می نویسد : «هركس ابوطالب را دشمن بدارد، كافر است. از او سؤال كردند دليل اين مطلب چيست؟ در جواب گفت : زيرا رسول خدا(ص) او را دوست دارد!» #ایمان_ابوطالب 📚منبع : محاضرات الادباء، ج۴، ص۴۸۰ @TarikhEslam

9⃣1⃣ابان بن محمد می گوید : برای امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) نوشتم : 📋《جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي شَكَكْتُ فِي إِيمَانِ أَبِي طَالِبٍ!》 ♦️فدایت شوم، من در ایمان ابوطالب شک کرده ام! حضرت(ع) نوشت : 📋《بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ وَ مَنْ‏ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ‏ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى،‏ إِنَّكَ إِنْ لَمْ تُقِرَّ بِإِيمَانِ أَبِي طَالِبٍ كَانَ مَصِيرُكَ إِلَى النَّارِ》 ♦️بسم الله الرحمن الرحیم و هر کس «از راهى جز راه مؤمنین پيروى نمايد، او را به همان سو كه رو كرده واگذاريم» نساء۱۱۵ «به راستی اگر به ایمان ابوطالب(ع) اقرار نکنی، بازگشتت به سوی آتش است.»(۱) #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله #ایمان_ابوطالب 📚منبع : ۱)بحار الأنوار مجلسی، ج‏۳۵، ص۱۱ @TarikhEslam

0⃣2⃣ایمان #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله در قصیده خود : 📋《يَا شَاهِدَ الخَلقِ عَلَيَّ فَاِشهدِ أَنِّي عَلَى دِينِ النَبِيِّ أَحمَدِ(ص) مَن ضَلَّ في الدِّينِ فَإِنِّي مُهتَدَي》 ♦️ای گواهان! شاهد باشید که من بر دین احمد هستم و هر کس از آن دین خارج است، باشد، من به آن دین هدایت شدم.(۱) #ایمان_ابوطالب 📚منبع : ۱)طرائف ابن طاووس، ص۴۵۵ @TarikhEslam

✍دلائل ایمان #حضرت_ابوطالب_رحمه_الله در بیان حضرت آیت الله سبحانی :👇 @TarikhEslam

✅طرز تفکر و عقیده هر شخص را از سه راه زیر می توان بدست آورد : 1⃣بررسی آثار علمی و ادبی که از او به یادگار مانده است. 2⃣طرز رفتار و کردار او در میان جامعه 3⃣عقیده دوستان و نزدیکان بی غرض او در حق او 📋ما می توانیم عقیده و ایمان ابوطالب را از سه راه یاد شده، اثبات کنیم. 🔹اشعار و سروده های وی کاملاً گواهی بر ایمان و اخلاص او می دهد. 🔹خدمات ذی قیمت او در ده سال آخر عمر خود، گواه محکمی بر ایمان فوق العاده او است. 🔹عقیده نزدیکان بی غرض وی نیز این است که او یک فرد مسلمان و با ایمان بوده است و هرگز کسی از دوستان و اقوام او در حق وی جز تصدیق اخلاص و ایمان او چیز دیگری نگفته است.(۱) ✍اینک موضوع را از سه طریق فوق مورد بررسی قرار می دهیم：👇 📚منبع： ۱)فروغ ابدیت سبحانی، ص۳۹۶ @TarikhEslam

1⃣اما راه اول：👇 «ذخائر علمی و ادبی ابوطالب(ع)» ✅ما از میان قصائد طولانی او قطعاتی چند انتخاب نموده و برای روشن شدن مطلب ترجمه آنها را نیز می نگاریم. 📋《لِیَعْلَمْ خِیارُ النّاسِ أَنَّ مُحمَّداً نَبِیٌّ کَمُوسَی وَ الْمَسیحِ بْنِ مَرْیَمَ اَتانا بِهُدَیً مِثْلَ ما أَتَیابِهِ فَکُلٌّ بِأَمْرِ اللهِ یَهدی وَ یَعْصِمُ》 ♦️اشخاص شریف و فهمیده بدانند که، محمد(ص) بسان موسی و مسیح پیامبر است. همان نور آسمانی را که آن دو نفر در اختیار داشتند، او نیز دارد. و تمام پیامبران به فرمان خداوند ، مردم را راهنمائی و از گناه باز می دارند. 📋《تَمنِّیتُم اَن تَقتُلُوهُ وَ اِنَّمَا، اَمَانِیّکُم هَذِی کَاَحلَامِ نَائِمِِ، نَبِیُ اَتَاءِ الوَحیِ مِن عِندَ رَبِّهِ، وَ مَن قَالَ لَا یَقرَعُ بَهاسِن نَادِمِِ》 ♦️سران قریش! تصور کرده اید که می توانید بر او دست بیابید در صورتیکه، آرزوئی را که در سر می پرورانید ؛ که کمتر از خوابهای آشفته نیست! او پیامبر است ، وحی از ناحیه خدا بر او نازل می گردد و کسیکه بگوید؛ نه ، انگشت پشیمانی به دندان خواهد گرفت. 📋《أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنّا وَجَدْنا مُحَمَّداً نَبیّاً کَمُوسی خُطَّ فی أَوَّلِ الْکُتُبِ وَ أَنَّ عَلَیْهِ فِی الْعِبادِ مَحَبَّةٌ وَ لا خَیْرَ مِمَّنْ خَصَّهُ اللهُ بِالْحُبِّ》 ♦️قریش! آیا نمی دانید که ما او (محمد) را مانند موسی پیامبر میدانیم و نام و نشان او در کتابهای آسمانی قید گردیده است، و بندگان خدا محبت مخصوصی بوی دارند، و نباید درباره کسی که خدا محبت او را در دلهای به ودیعت گذارده تاسف خورد. 📋《وَاللهِ لَنْ يَصِلُوْا إِلَيْكَ بِجَمْعِهِمْ حَتَّى أُوَسَّدَ فِيْ التُّرَابِ دَفِيْنَاً فَاصْدَعْ بِأَمْرِكَ مَا عَلَيْكَ غَضَاضَةٌ وَابْشِرْ وَقَرَّ بِذَاكَ مِنْكَ عُيُوْنَاً وَدَعَوْتَنِيْ وَزَعَمْتَ أَنَّكَ نَاصِحِيْ وَلَقَدْ صَدَقْتَ وَكُنْتَ ثَمَّ أَمِيْنَاً وَعَرَضْتَ دِيْنًا لاَ مَحَالَةَ أَنَّهُ مِنْ خَيْرِ أَدْيَانِ الْبَرِيَّةِ دِيْنَاً لَوْلا الْمَلاَمَةُ أَوْ حِذَارُ مَسَبَّةٍ لَوَجَدْتَنِيْ سَمْحًا بِذَاكَ مُبِيْنَاً》 ♦️ای برادر زاده ام! هرگز قریش به تو دست نخواهند یافت و تا آن روزی که لحد را بستر کنم ، و در میان خاک بخوابم؛ دست از یاری تو بر نخواهم داشت به آنچه مأموری آشکار کن، از هیچ چیز مترس ،و بشارت ده، و چشمانی را روشن ساز، مرا به آئین خود خواندی و می دانم تو پند ده من هستی، و در دعوت خود امین و درستکاری ،حقا که کیش «محمد» از بهترین آئینها است. 📋《اَو تُومِنُوا بِکِتَابِِ مُنزِلِِ عَجَب عَلَی نَبِیِِّ کَمُوسَی اَو کَذِی النُّونِ》 ♦️یا اینکه ایمان به قرآن سرا پا عجب و شگفتی بیاورید که بر پیامبری مانند موسی و یونس نازل گردیده است. هر یک از این قطعات، قسمت کوچکی از قصائد مفصل و سراپا ادب و نغز ابوطالب است که ما بعنوان گواه، بر جسته های آنها را، که صریحاً ایمان او را به کیش برادر زاده اش می رساند انتخاب نمودیم. و از قصیده لامیه ابوطالب که معروف اهل تاریخ و ادب است، تنها ابن هشام در سیره خود نود و چهار بیت از آنرا نقل نموده است و این قصیده از نظر فصاحت و بلاغت کمتر از معلقات سبع نیست. 🔸خلاصه سخن : هر یک از این اشعار در اثبات ایمان و اخلاص گوینده آنها کافی است و اگر گوینده این ابیات یک فرد خارج از محیط اغراض و تعصبات بود همگی بالاتفاق به ایمان و اسلام سراینده آن حکم می کردیم ولی از آنجا که سازنده آنها « ابوطالب » است، و دستگاههای تبلیغاتی سازمانهای سیاسی اموی و عباسی همواره بر ضد آل ابی طالب کار می کرد، از این نظر گروهی نخواسته اند یک چنین فضیلت و مزیتی را برای ابوطالب اثبات کنند . وانگهی وی پدر علی(ع) است و همیشه چرخهای سیاست پس از مرگ پیامبر(ص) بر ضد او گردش می کرد و اسلام و ایمان پدر وی فضیلت بارزی نسبت به او حساب می شود و کفر و شرک پدران خلفائ دیگر ، مقتضی نسبت به خلفاء بحساب می آمد برای اینکه تمام خلفا در یک صف قرار گیرند و هیچکدام را بر دیگری مزیتی نباشد. علیرغم تمام این سروده ها و گفتارها و کردارهای صادقانه ؛ گروهی به تکفیر وی بر خاسته حتی به آن اکتفا نکرده و ادعا کرده اند که آیاتی درباره ابوطالب که حاکی از کفر او است نازل شده است! 📚منبع： فروغ ابدیت سبحانی، ص۳۹۷ @TarikhEslam

2⃣اما راه دوم : 👇 «طرز رفتار او با پیامبر(ص)، و نحوه فداکاری و دفاع او از ساحت رسول خدا(ص)» ✅هر کدام از این خدمات می تواند، آینه فکر و روشنگر روحیات او باشد ، زیرا؛ ابوطالب شخصیتی است که، راضی نشد برادر زاده او دلشکسته شود، و علیرغم تمام موانع و نبود امکانات زحمت بردن او را بشام همراه خود، پذیرفت. پایه اعتقاد او به فرزند برادر تا آن پایه است که او را همراه خود به مصلی برده و خدا را به مقام او قسم داد و باران رحمت طلبید. وی در راه حفظ رسول خدا(ص) از پای ننشست، سه سال در بدری و زندگی در شکاف کوه و اعماق دره را، بر ریاست و سیادت مکه، ترجیح داد، تا آنجا که این دربدری سه ساله، او را فرسوده ساخت و مزاج خود را از دست داد و پس از چند روزی پس از مراجعت به مکه، بدرود زندگی گفت. ایمان او به رسول خدا(ص) به قدری قرص و محکم بود، که راضی بود تمام فرزندان گرامی وی کشته شوند، ولی او زنده بماند، علی(ص) را در رختخواب وی می خوابانید، تا اگر سوء قصدی در کار باشد به وی اصابت نکن ، بالاتر از آن، روزی حاضر شد، تمام سران قریش بعنوان انتقام کشته شوند، و طبعاً تمام قبیله بنی هاشم نیز کشته می شدند. 📜وصیت ابوطالب هنگام مرگ : وی هنگام مرگ خود، به فرزندان خود چنین گفت : من «محمد» را به شما توصیه می کنم، زیرا او امین قریش و راستگوی عرب ، و حائز تمام کمالات است؛ آئینی آورده که دلها بدان ایمان آورده، اما زبانها از ترس شماتت به انکار آن بر خاسته است؛ من دارم می بینم که افتادگان و ضعیفان عرب، به حمایت او بر خاسته، و به او ایمان آورده اند و محمد(ص) به کمک آنها بر شکستن صفوف قریش قیام نموده است، سران قریش را خوار ، خانه های آنان را ویران، و بی پناهان آنها را قوی و نیرومند و مصدر کار نموده است. سپس گفتار خود را با جمله های زیر پایان داد : ای خویشاوندان من، از دوستان و حامیان حزب او(حزب اسلام ، حزب الله) گردید، هر کسی پیروی او را نماید سعادتمند می گردد، هرگاه اجل مرا مهلت می داد، من از حوادث و مکاره روزگار را دفع می نمودم. ما شک نداریم که وی در این آرزو راستگو بوده، زیرا خدمات و جان فشانیهای خصوص ده ساله او، گواه صدق گفتار اوست، چنانکه گواه صدق وعده ایست که وی در آغاز بعثت به محمد(ص) داد زیرا روزیکه پیامبر(ص) تمام اعمام و خویشاوندان خود را دور خود جمع کرد و آئین اسلام را به آنها معروض داشت، ابوطالب به او گفت : برادر زاده ام قیام کن! تو لایق والامقامی هستی. حزب تو از گرامیترین حزبهاست. تو فرزند مرد بزرگی هستی، هرگاه زبانی تو را آزار دهد، زبانهای تیزی به دفاع تو بر می خیزد، شمشیر های برنده ای آنها را می رباید. به خدا سوگند اعراب، مانند خضوع بچه حیوان نسبت بمادرش، در پیشگاه تو خاضع خواهند شد. 📚منبع： فروغ ابدیت سبحانی، ص۳۹۸ @TarikhEslam