📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «رسالة الحُقوق» @TarikhEslam

3⃣«مناجات خمسَ عَشَر»：👇 ✅مناجات خمس عشر، مجموعه دعاهای پانزده‌گانه‌ای که از امام سجاد(ع) نقل شده است. ۱)مناجات التائبین ۲)مناجات الشاکین ۳)مناجات الخائفین ۴)مناجات الراجیــــن ۵)مناجات الراغبیـــــن ۶)مناجات الشاکریــــــن ۷)مناجات المطیعیــــــــن ۸)مناجات المریدیـــــــــــن ۹)مناجات المحبیــــــــــــــن ۱۰)مناجات المتوسلیـــــــــــــن ۱۱)مناجات المفتقریـــــــــــــــــن ۱۲)مناجات العارفیــــــــــــــــــــــن ۱۳)مناجات الذاکریـــــــــــــــــــــــــن ۱۴)مناجات المعتصمیـــــــــــــــــــــــن ۱۵)مناجات الزاهدیــــــــــــــــــــــــــــــن محور این مناجات‌ها مباحث اخلاقی و عرفانی است. در شرح این مناجات خمس عشر، کتاب‌هایی نوشته شده است. @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «مناجات خمس عشر» @TarikhEslam

🔶شیوه مبارزات سیاسی #امام_سجاد_علیه_السلام در بیان #استاد_مهدی_طائب :👇 @TarikhEslam

✅یکی از اقدامات امام سجاد(علیه السلام) در توسعه سازمان شیعه، این بود که به دستور ایشان عده‌ای از درون همین سازمان، آرام و بدون سروصدا فعالیت خود را آغاز و ادامه بدهند که از جمله آن افراد می‌توان به ثابت بن دینار و ابوحمزه ثمالی اشاره نمود. این افراد و خاندانشان همگی از شاگردان ویژه امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) به شمارمی‌روند و در خانواده آن‌ها غیرثقه یافت نمی‌شود. ثابت و فرزند او محمد و فرزند محمد همگی ثقه می‌باشند. ابوحمزه‌ای که دعای ابوحمزه را از امام(ع) شنیده است، آن را حفظ و مکتوب کرده و ترویج می‌دهد و از طرف دیگر، عبدالملک که خودش در محیط مدینه تربیت شده است، نمی‌تواند دیگر با این معارف مبارزه کند. لذا با این معارف و این‌گونه شاگردان، امام سجاد(ع) مبارزه‌ای را در مقابله با جریانی که از بیان و نوشتن معارف دینی جلوگیری می‌کردند، آغاز کرده و به ترویج معارف الهی و حقایقی پرداختند که تاکنون و در دوران قبل از آن، این معارف همواره زیر سؤال می‌رفته و یا با آن‌ها مبارزه می‌شده است؛ آن هم معارفی در حد دعای ابوحمزه ثمالی که اگر در زمان امام حسن(ع) نقل می‌شد، آن‌ها را کفرآمیز می‌خواندند. 📚منبع : کتاب ثاقب۲ مهدی طائب، ص۶۶ @TarikhEslam

✍پنج داستان زیبا و شنیدنی از زندگانی #امام_سجاد_علیه_السلام :👇 #داستان_اهلبیت_علیهم_السلام @TarikhEslam

1⃣پسر عموی #امام_سجاد_علیه_السلام!👇 ✅در مورد امام سجاد(ع) نقل است که؛ 📋«كَانَ لَهُ اِبْنُ عَمٍّ يَأْتِيهِ بِاللَّيْلِ مُتَنَكِّراً فَيُنَاوِلُهُ شَيْئاً مِنَ اَلدَّنَانِيرِ» ♦️ایشان پسر عموئی مستمند داشت که شب هنگام، چنانکه وی او را نشناسد، نزدش می‌رفت و چند دینار به او می‌بخشید. ولی آن مرد همواره می‌گفت : 📋«لَكِنَّ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ(ع) لاَ يُوَاصِلُنِي لاَ جَزَاهُ اَللَّهُ عَنِّي خَيْراً» ♦️علی بن حسین(ع) رعایت خویشاوندی را نمی‌کند، خدا به او خیر ندهد. ولی در مقابل؛ 📋«فَيَسْمَعُ ذَلِكَ وَ يَحْتَمِلُ وَ يَصْبِرُ عَلَيْهِ وَ لاَ يُعَرِّفُهُ بِنَفْسِهِ» ♦️امام سجاد(ع) این سخنان پسر عموی را می‌شنید و شکیبائی و بردباری می‌کرد و خود را بدان خویشاوند نمی‌شناساند. 📋«فَلَمَّا مَاتَ عَلِيٌّ(ع) فَقَدَهَا فَحِينَئِذٍ عَلِمَ أَنَّهُ هُوَكَانَ فَجَاءَ إِلَى قَبْرِهِ وَ بَكَى عَلَيْهِ» ♦️وقتی امام سجاد(ع) به شهادت رسید، آن احسان از آن مرد بریده شد و دانست که آن مرد نیکوکار، امام سجاد(ع) بوده است، پس بر سر مزار او می رفت و گریه می کرد.(۱) 📚منبع : ۱)كشف الغمة اربلی، ج۲، ص۳۱۸ @TarikhEslam

2⃣کظم غیظ #امام_سجاد_علیه_السلام!👇 ✅نقل شده است که یکی از کنیزان امام سجاد(علیه السلام) به هنگام شست و شوی سر و صورت آن حضرت(ع)، ظرف آب از دستش رها شد و امام(ع) را مجروح ساخت. امام(ع) به او نگاهی کرد و او دریافت که امام(ع) ناراحت شده است. آن کنیز بلافاصله گفت : «الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ» امام(ع) فرمود : من خشم خود را فرو بردم. او دوباره گفت : «وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ» امام(ع) فرمود : تو را عفو کردم، خدا تو را عفو نماید. او گفت : «وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ‌»(آل عمران ۱۳۴) امام(ع) فرمود : تو را در راه خدا آزاد کردم.(۱) 📚منبع : ۱)تفسير صافى فیض کاشانی، ج۱، ص۳۸۱ @TarikhEslam