🗿پشيمانی «ابوبكر بن ابی قحافه» در آخرين روزهای زندگی از هتک حرمت به #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها !👇 ✍«محمد بن جرير طبری»(۳۱۰ق) و «ابن قتيبه دينوری(۲۷۶ق)» و «ابن عساكر دمشقی(۵۷۱ق)» و همچنین «شمس الدين ذهبی»(۷۴۸ق) چنين می نويسند : «عبدالرحمن بن عوف» در بيماری «ابوبكر بن ابی قحافه» بر او وارد شد و بر وی سلام كرد، پس از گفتگويی، ابوبكر به او چنين گفت : 📋«..أَمَا إِنِّي لَا آسَى عَلَى شَيْءٍ إِلَّا عَلَى ثَلَاثٍ فَعَلْتُهُنَّ : ..وَدِدْتُ أَنِّي لَمْ أَكُنْ كَشَفْتُ بَيْتَ فَاطِمَةَ(سَلَامُ اللهِ عَلَیهَا) وَ تَرَكْتُهُ وَ أَنْ أُغْلِقَ عَلَيَّ الْحَرْبَ» ♦️من به چيزی تأسف نمی خورم، مگر بر سه چيز كه انجام دادم. دوست داشتم خانه ی فاطمه(سلام الله علیها) را هتك حرمت نمی كردم، هر چند برای جنگ بسته شده بود! 📚منابع： ۱)تاريخ الإسلام ذهبی، ج۳، ص۱۱۸ ۲)تاريخ طبری، ج۲، ص۶۱۹ ۳)الامامة والسياسة دينوری، ج۱، ص۲۴ ۴)تاريخ مدينة دمشق ابن عساكر، ج۳۰، ص۴۲۲ ۵)شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد، ج۲، ص۴۶ ۶)المعجم الكبير طبرانی، ج۱، ص۶۲ ۷)مروج الذهب مسعودی، ج۱، ص۲۹۰ ۸)ميزان الاعتدال ذهبی، ج۳، ص۱۰۹ ۹)لسان الميزان عسقلانی، ج۴، ص۱۸۹ ۱۰)كنز العمال متقی هندی، ج۵، ص۶۳۱ ۱۱)مجمع الزوائد هيثمی، ج۵، ص۲۰۲ @TarikhEslam

3️⃣6️⃣تلاش‌ های مذبوحانه اهل سقیفه برای نبش قبر #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها ! #روز_شمار_فاطمیه #وقایع_ماه_جمادی_الثانی @TarikhEslam

✅در منابع نقل شده است که مسلمانان صبح روز شهادت حضرت زهرا(س) به بقیع رفتند. 📋《فِيهِ أَرْبَعُونَ قَبْراً جُدُداً وَ إِنَّ الْمُسْلِمِينَ لَمَّا عَلِمُوا وَفَاتَهَا جَاءُوا إِلَى الْبَقِيعِ فَوَجَدُوا فِيهِ أَرْبَعِينَ‏ قَبْراً فَأَشْكَلَ عَلَيْهِمْ قَبْرُهَا مِنْ سَائِرِ الْقُبُورِ فَضَجَّ النَّاسُ وَ لَامَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَ قَالُوا لَمْ يُخَلِّفْ نَبِيُّكُمْ فِيكُمْ إِلَّا بِنْتاً وَاحِدَةً تَمُوتُ وَ تُدْفَنُ وَ لَمْ تَحْضُرُوا وَفَاتَهَا وَ الصَّلَاةَ عَلَيْهَا وَ لَا تَعْرِفُوا قَبْرَهَا》 ♦️در بقیع چهل قبر مشاهده کردند. این موضوع بر آنان گران آمد و یکدیگر را ملامت کردند که تنها دختر پیامبر(ص) از دنیا رفت و به خاک سپرده شد، اما آنان حاضر نبودند و حتی قبرش را نمی‌شناسند. ابوبکر و عمر بعد از مطلع شدن از این جریان سراسیمه خود را به بقیع رساندند و با مشاهده جریان خشمگین شدند و حتی بعضی از یاران امام علی(ع) از جمله عمار و مقداد را به دلیل اینکه به آنان اطلاع نداده بودند، مورد ضرب و شتم قرار دادند و در پی آن دستور دادند کسانی از زنان مسلمان این قبرها را بشکافند تا قبر دختر پیامبر(ص) پیدا و بر جنازه او نماز خوانده شود. 📋《فَبَلَغَ ذَلِكَ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ(ص) فَخَرَجَ مُغْضَباً قَدِ احْمَرَّتْ عَيْنَاهُ وَ دَرَّتْ أَوْدَاجُهُ وَ عَلَيْهِ قَبَاهُ الْأَصْفَرُ الَّذِي كَانَ يَلْبَسُهُ فِي كُلِّ كَرِيهَةٍ وَ هُوَ مُتَوَكِّئٌ عَلَى سَيْفِهِ ذِي الْفَقَارِ حَتَّى وَرَدَ الْبَقِيعَ فَسَارَ إِلَى النَّاسِ النَّذِيرُ وَ قَالُوا هَذَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) قَدْ أَقْبَلَ كَمَا تَرَوْنَهُ يُقْسِمُ بِاللَّهِ لَئِنْ حُوِّلَ مِنْ هَذِهِ الْقُبُورِ حَجَرٌ لَيَضَعَنَّ السَّيْفَ عَلَى غَابِرِ الْآخِرِ》 ♦️وقتی این خبر به امیرالمؤمنین(ع) رسید، غضب‌آلود از خانه بیرون آمد. چشم‌هایش از شدت خشم سرخ شده و رگ‌های گردنش برآمده بود و لباس زردی را بر تن داشت که در حوادث سخت و جنگ‌ها می‌پوشید. کسانی که این وضع را دیدند، خود را به بقیع رساندند و به مردم هشدار دادند که علی(ع) قسم خورده است، اگر سنگی از این قبرها جابه‌جا شود، شمشیر بر گردن آمران خواهم نهاد. امام(ع) به بقیع رفت و ابوبکر و عمر و اصحابش نزد ایشان رفتند و قسم خوردند که قبر دختر پیامبر(ص) را نبش خواهند کرد و بر او نماز خواهند خواند. 📋《فَضَرَبَ عَلِيٌّ(ع) بِيَدِهِ إِلَى جَوَامِعِ ثَوْبِهِ فَهَزَّهُ ثُمَّ ضَرَبَ بِهِ الْأَرْضَ وَ قَالَ لَهُ : ♦️حضرت(ع) لباسهاى او را گرفت و از جاى بر كند و بر زمين کوبید و خطاب به وی فرمود : 📋《يَا ابْنَ السَّوْدَاءِ! أَمَّا حَقِّي فَقَدْ تَرَكْتُهُ مَخَافَةَ أَنْ يَرْتَدَّ النَّاسُ عَنْ دِينِهِمْ وَ أَمَّا قَبْرُ فَاطِمَةَ(س) فَوَ الَّذِي نَفْسُ عَلِيٍّ(ع) بِيَدِهِ لَئِنْ رُمْتَ وَ أَصْحَابُكَ شَيْئاً مِنْ ذَلِكَ لَأَسْقِيَنَّ الْأَرْضَ مِنْ دِمَائِكُمْ!》 ♦️یابن السوداء! من حقّ خود (يعنى مقام خلافت) را بدين جهت از دست دادم كه مبادا مردم از دين خويش برگردند. من حقّ‌(يعنى مقام خلافت) خود را بدين جهت از دست دادم كه مبادا مردم از دين خويش برگردند. اما در بارۀ قبر فاطمه(س)! به حقّ‌ آن خدايى كه جان على(ع) در دست قدرت اوست اگر تو و يارانت راجع به اين قبرها عملى انجام دهيد، زمين را از خون شما سيراب خواهم كرد. ابوبکر گفت : 📋《يَا أَبَا اَلْحَسَنِ(ع)! بِحَقِّ رَسُولِ اَللَّهِ وَ بِحَقِّ مَنْ فَوْقَ اَلْعَرْشِ إِلاَّ خَلَّيْتَ عَنْهُ فَإِنَّا غَيْرُ فَاعِلِينَ شَيْئاً تَكْرَهُهُ! فَخَلَّى عَنْهُ وَ تَفَرَّقَ اَلنَّاسُ وَ لَمْ يَعُودُوا إِلَى ذَلِكَ》 ♦️اى ابالحسن(ع)! تو را به حقّ‌ پيغمبر اسلام و آن كسى كه بالاى عرش است سوگند مى‌دهم كه از عمر دست بردارى، زيرا ما از انجام دادن عملى كه تو نمى‌پسندى خوددارى مى‌كنيم. پس امام على(ع) عمر را رها كرد و مردم پراكنده شدند و دیگر به دنبال مقصود خود بازنگشتند و پراکنده شدند.(۱) 📚منبع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۷۰ @TarikhEslam

✍ #اسناد_دفن_مخفیانه بدن مطهر #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها در کتب اهل سنت :👇 ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

1️⃣اعتراف بخاری عالم بزرگ اهل تسنن به دفن شبانه #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها به علت خشم آن حضرت(سلام الله علیها) از ابوبکر! 👤ابوعبدالله محمد بن بن اسماعیل بخاری(متوفی سال ۲۵۶ هجری قمری) در صحیح خود می نویسد : 📋«فَأَبَی أَبُوبَکْرٍ أَنْ یَدْفَعَ إِلَی فَاطِمَةَ(س) مِنْهَا شَیْئًا، فَوَجَدَتْ فَاطِمَةُ(س) عَلَی أَبِی بَکْرٍ فِی ذَلِکَ، فَهَجَرَتْهُ فَلَمْ تُکَلِّمْهُ حَتَّی تُوُفِّیَتْ، وَ عَاشَتْ بَعْدَ النَّبِیِّ(ص) سِتَّةَ أَشْهُرٍ، فَلَمَّا تُوُفِّیَتْ دَفَنَهَا زَوجُهَا عَلِیٌّ(ع) لَیْلًا، وَلَمْ یُؤْذِنْ بِهَا أَبَا بَکْرٍ وَ صَلَّی عَلَیْهَا» ♦️ابوبکر از اینکه فدک و چیزی از آن را به صدیقه طاهره(س) برگرداند، روی گرداند. در مقابل عکس‌العمل حضرت فاطمه(س) این بود که بر خلیفه اول غضبناک شدند و بعد از این قضیه هرگز با او صحبت نکردند تا اینکه ایشان به شهادت رسیدند؛ حضرت(سلام الله علیها) بعد از رحلت رسول اکرم(ص) شش ماه زنده بودند. وقتی از دنیا رفتند، امام علی(علیه السلام) او را شبانه به خاک سپردند و اجازه ندادند ابوبکر بر پیکر فاطمه(سلام الله علیها) نماز بخواند.(۱) #اسناد_دفن_مخفیانه 📚منبع : ۱)صحیح بخاری، ج۵، ص۱۳۹ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

2️⃣اعتراف مسلم محدث بزرگ اهل تسنن به اقدام #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها مبنی بر عدم اطلاع و اجازه ی شرکت و اقامه نماز ابوبکر بر ایشان! 👤مسلم بن حجاج نیشابوری(متوفی سال ۲۶۱ هجری قمری) در صحیح خود مى‌نویسد : 📋«وَ عَاشَتْ بَعْدَ الَّنَبِیِّ(ص) سِتَّةَ أَشْهُرٍ فَلَمَّا تُوُفِّیَتْ دَفَنَهَا زَوْجُهَا عَلِیٌّ(علیه السلام) لَیْلًا وَ لَم یُؤْذِنْ بِهَا أَبَابَکْرٍ وَ صَلَّى عَلَیهَا» ♦️حضرت فاطمه(سلام الله علیها)، شش ماه پس از حضرت رسول خدا(ص) زنده بود، زمانى که از دنیا رفت، شوهرش امام علی(علیه السلام) او را شبانه دفن کرد و ابوبکر را با خبر نساخت!(۱) #اسناد_دفن_مخفیانه 📚منبع : ۱)صحیح مسلم، ج۴، ص۱۵۴۹، ح۳۹۹۸ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

3️⃣حافظ ابوبکر عبدالرزاق بن همام صنعانی(متوفی سال ۲۱۱ هجری قمری) در کتاب «المصنف» خود می نویسد : 📋«أَنَّ فَاطِمَةَ(س) بِنْتَ النَّبِیِّ(ص) دُفِنَتْ بِاللَّیْلِ! فَرَّ بِهَا عَلِیٌّ(علیه السلام) مِنْ أَبِی بَکْرٍ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْهَا، کَانَ بَیْنَهُمَا شَیْءٌ!» ♦️ #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها دختر حضرت رسول اکرم(ص) شبانه به خاک سپرده شد، تا ابوبکر بر وى نماز نخواند؛ چون بین آن دو اتفاقاتى افتاده بود! و در ادامه نیز مى‌ گوید : «أَوْصَتْهُ بِذَلِکَ» که خود حضرت فاطمه(سلام الله علیها) این چنین وصیت کرده بود.(۱) #اسناد_دفن_مخفیانه 📚منبع : ۱)المصنف، ج۳، ص۵۲۱، ح۶۵۵۴ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

4️⃣أبومحمد عبدالله بن مسلم ابن قتیبه دینوری(متوفی سال ۲۷۶ هجری قمری) در کتاب «تأویل مختلف الحدیث» می نویسد : 📋«وَقَدْ طَالَبَتْ فَاطِمَةُ(سلام الله علیها) أَبَا بَکْرٍ بِمِیرَاثِ أَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَلَمَّا لَمْ یُعْطِهَا إِیَّاهُ، حَلَفَتْ لَا تُکَلِّمُهُ أَبَدًا، وَأَوْصَتْ أَنْ تُدْفَنَ لَیْلًا، لِئَلَّا یَحْضُرَهَا، فَدُفِنَتْ لَیْلًا» ♦️ #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها از ابوبکر میراث پدرش را خواست، ابوبکر نپذیرفت، قسم خورد که دیگر با ابوبکر سخن نگوید و وصیت کرد که شبانه دفن شود تا ابوبکر در دفن ایشان حاضر نشود!(۱) #اسناد_دفن_مخفیانه 📚منبع : ۱)تأویل مختلف الحدیث، ج۱، ص۳۰۰ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

5️⃣أبو حامد عز الدین إبن أبی الحدید المدائنی المعتزلی(متوفی سال ۶۵۵ هجری قمری) در کتاب «شرح نهج البلاغه» خود می نویسد : 📋«وَ ظَهَرَتِ الشَکِیَّةُ وَاشتَدَّتْ المَوجِدَةُ، وَقَد بَلَغَ ذَلِکَ مِن فَاطِمَةَ(سلام الله علیها) أنَّهَا أَوصَتْ أَن لَایُصَلِّی عَلَیهَا أَبوبَکرِِ» ♦️شکایت و ناراحتى #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها (از دست غاصبین) به حدى رسید که وصیت کرد، ابوبکر بر او نماز نخواند.(۱) #اسناد_دفن_مخفیانه 📚منبع : ۱)شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۶۴ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

⚜خوشحالی «عایشه بنت ابوبکر» در دو جا طبق منابع اهل سنت!👇 ✅طبق منابع اهل سنت «عایشه» دو جا ابراز خوشحالی کرده است! 1⃣هنگام شهادت #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها :👇 ✍عالم اهل سنت ابى يعقوب يوسف بن إسماعيل لمعانى معتزلی حنفی(متوفی سال ۶۰۶ ه.قمری) که یکی از اساتید حنفیِ ابن ابی الحدید است، می‌ نویسد : 📋«ثُمَّ مَاتَتْ فَاطِمَةُ(سلام الله علیها) فَجَاءَ نِسَاءُ رَسُولِ الله(ص) کُلُهُنَّ إلَىٰ بَنِی‌ هَاشِمٍ فِی الْعَزَاءِ إلَّا عَائِشَةُ فَإنَّهَا لَمْ تَأتَ وَ أظْهَرَتْ مَرَضَاً وَ نُقِلَ إلَىٰ عَلِیٍّ(علیه السلام) عَنْهَا کَلَامٌ یَدُلُّ عَلَى السُّرُورٍ» ♦️پس از شهادت حضرت فاطمه(سلام الله علیها) تمام همسران رسول خدا(ص) برای تسلیت گفتن، نزد بنی هاشم آمدند، اما عایشه نیامد و خود را به مریضی زد. به امیرالمومنین(علیه السلام) نیز اخباری رسید که عایشه از شهادت حضرت فاطمه(سلام الله علیها) ابراز خوشحالی کرده است.(۱) ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 2⃣هنگام شهادت #امام_علی_علیه_السلام :👇 ✍ابوالفرج إصفهانی(متوفی سال ۳۵۶ه.قمری) دانشمند پرآوازه و مقبول نزد اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح از ابوالبختری نقل می کند و می نویسد : 📋«لَمَّا اَن جَاءَ عَائِشَةَ قَتْلَ عَلِیٍّ(علیه السلام) سَجَدَتْ» ♦️وقتی خبر شهادت امام علی(علیه السلام) به عائشه رسيد، سجده شکر به جا آورد‌.(۲) 📚منابع : ۱)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۹، ص۱۹۸ ۲)مقاتل الطالبيين أبوالفرج اصفهانی، ج۱، ص۱۱ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

✅سکونی می گوید : بر حضرت جعفر بن محمد(علیهما السلام) وارد شدم، در حالی که ناراحت و پریشان بودم، امام(علیه السلام) به فرمود : ای سکونی! سبب ناراحتیت چيست؟ گفتم : دختری برايم متولد شده است! حضرت(ع) فرمود : «يَا سَكُونِيُّ! عَلَى اَلْأَرْضِ ثِقْلُهَا وَ عَلَى اَللَّهِ رِزْقُهَا تَعِيشُ فِي غَيْرِ أَجَلِكَ وَ تَأْكُلُ مِنْ غَيْرِ رِزْقِكَ!» ♦️ای سکونی! سنگينى دخترت بر زمين و روزى او به عهده خداوند است؛ او در غير زندگى تو زندگى مى‌ كند و جز روزى تو بهره مى‌ بَرد. سكونى می گويد : به خدا سوگند! سخن ایشان غم را از من زدود. سپس فرمود : نام دخترت را چه گذاشته ای؟ گفتم : فاطمه! حضرت(علیه السلام) به ياد مظلوميّت جدّه مظلومه اش حضرت فاطمه(سلام الله علیها) افتاد و فرمود : آه! آه! سپس دست مبارك را بر پيشانى گذاشت و فرمود : «أَمَّا إِذَا سَمَّيْتَهَا فَاطِمَةَ فَلاَ تَسُبَّهَا وَ لاَ تَلْعَنْهَا وَ لاَ تَضْرِبْهَا» ♦️پس وقتی که نام او را فاطمه نهادی، به او بدگويی مکن و او را نفرین مکن و او را مزن.(۱) 📚منبع : ۱)الكافی شیخ کلینی، ج۶، ص۴۸ ┏━━━ °•✍•°━━┓ @TarikhEslam ┗━━━ °•📚•°━━┛

🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 📆سوم جمادی الثانی سال یازدهم هجری قمری، سالروز #شهادت جانسوز و مظلومانه بانوی دو عالم، حضرت صدیقه کبری، شفیعه اعظم، حامی ولایت، دردانه عالم خلقت #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها بر شما دوستداران اهل بیت(علیهم السلام) عصمت و طهارت تسلیت و تعزیت باد. @TarikhEslam

✍جواب دندان شکن امیرالمومنین #امام_علی_علیه_السلام به نامه معاویه بن ابی سفیان!👇 @TarikhEslam

✅بعد از به حکومت رسیدن امام علی(ع) و در پی دستور امام(ع) به معاویه، مبنی بر تحویل امارت شام به حاکم اعزامی حضرت(ع)، این امر بر معاویه گران آمد و در طی نامه ای به منظور تنقیص و پایین آوردن مقام امام علی(ع) خطاب به امام علی(ع) نوشت： 📋《وَ مَا مِنْ هَوُلَاءِ اِلَّا مَنْ بَغَیتَ عَلَیهِ وَ تَلَکأتَ فِی بِیعَتِهِ حَتَّی حُمِلْتَ اِلَیهِ قَهْرَاً تُسَاقُ بِخَزَائِمِ الاِقْتِسَارْ کَمَا یُسَاقُ الْفَحْلُ الْمَخْشُوشْ》 ♦️تو بر هر یک از خلفای پیشین دشمنی ورزیدی و از بیعت با آنان امتناع کردی تا آن که تو را همانند شتر افسار زده برای بیعت حاضر کردند. این جمله معاویه حکایت از بیعت تحمیلی امام علی(ع) و بردن امام(ع) با وضع نامطلوب در مورد بیعت با خلیفه اول بوده است.(۱) در طی نامه ای، امام علی(ع) پاسخ نامه معاویه را چنین نوشت： 📋《وَ قُلْتَ إِنِّي كُنْتُ أُقَادُ كَمَا يُقَادُ اَلْجَمَلُ اَلْمَخْشُوشُ حَتَّى أُبَايِعَ وَ لَعَمْرُ اَللَّهِ لَقَدْ أَرَدْتَ أَنْ تَذُمَّ فَمَدَحْتَ وَ أَنْ تَفْضَحَ فَافْتَضَحْتَ وَ مَا عَلَى اَلْمُسْلِمِ مِنْ غَضَاضَةٍ- فِي أَنْ يَكُونَ مَظْلُوماً مَا لَمْ يَكُنْ شَاكّاً فِي دِينِهِ وَ لاَ مُرْتَاباً فِي يَقِينِهِ وَ هَذِهِ حُجَّتِي إِلَى غَيْرِكَ قَصْدُهَا》 ♦️گفته ای که مرا همچون شتر افسار زدند و کشیدند که بیعت کنم! عجبا! به خدا سوگند با این سخن خواسته ای مذمّت کنی و ناخواسته مدح و ثنا گفته ای! خواسته ای رسوا کنی؛ ولی رسواشده ای! این برای یک مسلمان نقص نیست که مظلوم واقع شود؛ مادامی که در دین خود تردید نداشته باشد و در یقین خود شک نکند و این خلاصه حجّت و دلیل من است حتّی در برابر غیر تو!(۲) 📚منابع： ۱)بحار الأنوار مجلسی، ج۳۳، ص۶۰ ۲)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۱۷۶ @TarikhEslam

📚معرفی «سیر مطالعاتی تاریخ اسلام» : 🔍👇 #سیر_مطالعاتی_تاریخ_اسلام @TarikhEslam

📚سیر مطالعاتی تاریخ اسلام @TarikhEslam

📆سیزدهم جمادی الثانی؛ سالروز تکریم از مقام مادران و همسران شهداء به مناسبت بزرگداشت مقام شامخ #حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها #وقایع_ماه_جمادی_الثانی @TarikhEslam

✅حضرت فاطمه(س) قبل از شهادت در طی سفارشی به امام علی(ع) فرمود : 📋《یَا ابَالحَسَن(ع)! جَزاکَ اللهُ عَنِّی خَیّرَ الْجَزاءِ! اَوصیِکَ اَوَّلاً اَن تَتَزَوَّجَ بَعّدِی! فَاِنَّ الرَّجالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ》 ♦️ای ابالحسن(ع)! خداوند تو را پاداش نیکو دهد! اولین وصیت من به تو این است که از آنجایی که مردان از زنان بی نیاز نیستند، پس از من ازدواج کن.(۱) روزی امام علی(ع) به برادرشان عقیل که آگاه به انساب عرب بود، فرمود : 📋《اُنظُر اِلَىَّ اِمرَأَةً قَد وَلَدَتهَا الفُحُولَةُ مِن العَرَبِ لِأَتَزَوَّجَهَا》 ♦️برای من زنی را انتخاب کن که او را به ازدواج خویش در بیاورم، تا اینکه برای من فرزندانی همچون شیرانی از نسل عرب به دنیا بیاورد. که عقیل، فاطمه کلابیّه را به امام علی(ع) معرفی کرد و گفت :  📋《تَزَوَّجْ اُمَّ البَنِینَ الْکَلابیَّةَ، فَإِنَّهُ لَیسَ فِی الْعَرَبِ أَشْجَعُ مِن آبَائِهَا》 ♦️با امّ البنین ازدواج کن که در عرب از اجداد او شجاع تر نیست.(۲) به نقل تاریخ؛ ابوبراء عامر بن مالك جدّ دوم فاطمه كلابيه در شجاعت در ميان قبايل عرب بی نظير بود، از اين رو او را بازي كننده با شمشيرها (مُلاعِبُ الاَسِنَّةِ) مي نامند.(۳) به این ترتیب، ام البنین(س) وارد منزل امام علی(ع) شد و سوگند یاد کرد که برای فرزندان ایشان همچون مادری دلسوز باشد و با ورود‌ ام البنین به خانه امیر مؤمنان، او ضمن پرستاری از کودکان امام، همانند مادر واقعی با آنان رفتار می کرد. در تاریخ زنی همچون ام البنین(س) دیده نشده که نسبت به فرزندان هووی خود محبتی خالصانه ورزد و آنان را بر فرزندان خویش مقدم بدارد. پس ثمره این ازدواج چهار پسر به نامهای عباس(ع) و عبدالله و جعفر و عثمان شد که همه در کربلا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.(۴) از طرفی ام البنین(س) با شمر لعین هم قبیله بود و از آن جهت بود که شمر در کربلا فرزندان ام البنین(س) را خواهر زادگان خود خطاب کرد. سید بن طاووس می نویسد : در روز نهم محرم شمر به همراه امان نامه ای از طرف عبیدالله بن زیاد به سوی اردوگاه امام حسین(ع) به راه افتاد، تا پسران ام البنین(ع) را از سپاه امام حسین(ع) جدا کند که آنان قاطعانه امام نامه را نپذیرفتند و شمر را لعن نمودند. وقتی شمر به اردوگاه امام(ع) رسید، از آنجایی که ام البنین از قبیله بنى كلاب بود، و شمر نیز از این قبیله بود، بدین جهت، با صداى بلند فریاد زد : 📋《يَا بَنِي أُخْتِی! أَنتُم آمِنُونَ! فَلَا تَقتُلُوا أَنفُسَكُم مَعَ أَخِيكُمُ الحُسَينِ(ع)! وَاَلزَمُوا طَاعَةَ أمِيرِ المُؤمِنينَ يَزِيدَ بنِ مُعَاوِيَةَ》 ♦️ای خواهر زادگانم! شما در امانید! و خود را با برادرتان حسین(ع)، به کشتن ندهید و به طاعت امیرالمؤمنین یزید دربیایید.(۵) طبق مقاتل، کاروان اهل بیت(ع) در روز ششم ربیع الاول وارد مدینه شدند. ابن نما حلی می نویسد : 📋《لَمَّا وَصَلَ زَيْنُ اَلْعَابِدِينَ(ع) إِلَى اَلْمَدِينَةِ نَزَلَ وَ ضَرَبَ فُسْطَاطَهُ وَ أَنْزَلَ نِسَاءَهُ وَ أَرْسَلَ بَشِيرَ بْنَ حَذْلَمٍ لِإِشْعَارِ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ بِإِيَابِهِ مَعَ أَهْلِهِ وَ أَصْحَابِهِ》 ♦️هنگامى که کاروان اهل بیت(ع) به [نزدیکی] مدینه رسید، امام سجاد(ع) دستور داد که کاروانیان از شترها فرود بیایند و خیمه ها را برپا کنند و در آن جاى بگیرند و حضرت(ع) بشیر بن جذلم را به مدینه فرستاد تا به آنان اطلاع دهد و آنان را به بیرون مدینه فرا خوانَد.(۶) حضرت(ع) به بشیر بن حذلم فرمود : 📋《يَا بَشِيرُ! رَحِمَ اَللَّهُ أَبَاكَ! لَقَدْ كَانَ شَاعِراً! فَهَلْ تَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ مِنْهُ؟》 ♦️اى بشیر! خدا پدرت شاعرت را رحمت کند، آیا تو نیز مى توانى شعر بگویى؟ بشیر گفت : 📋《بَلَى يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ(ص)! إِنِّي لَشَاعِرٌ!》 ♦️آرى، اى پسر رسول خدا(ص)، من نیز شاعرم! امام(ع) فرمود : 📋《اُدْخُلِ اَلْمَدِينَةَ وَ اِنْعَ أَبَا عَبْدِاَللَّهِ(ع)!》 ♦️پس وارد مدینه شو و خبر شهادت حضرت ابى عبدالله(ع) و ورود ما را به مردم ابلاغ کن! بشیر مى گوید : 📋《فَرَكِبْتُ فَرَسِي وَ رَكَضْتُ حَتَّى دَخَلْتُ اَلْمَدِينَةَ فَلَمَّا بَلَغْتُ مَسْجِدَ اَلنَّبِيِّ(ص) وَ رَفَعْتُ صَوْتِي بِالْبُكَاءِ وَ أَنْشَأْتُ》 ♦️بر اسبم سوار شدم و با شتاب وارد مدینه شدم و هنگامى که به مسجد النبى(ص) رسیدم صدایم را به گریه بلند کردم و آنگاه چنین سرودم : 📋《يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لاَ مُقَامَ لَكُمْ بِهَا، قُتِلَ اَلْحُسَيْنُ فَأَدْمُعِي مِدْرَارٌ، اَلْجِسْمُ مِنْهُ بِكَرْبَلاَءَ مُضَرَّجٌ، وَ اَلرَّأْسُ مِنْهُ عَلَى اَلْقَنَاةِ يُدَارُ》 ♦️اى مردم مدینه، دیگر مدینه جاى ماندن شما نیست، زیرا حسین(ع) کشته شد که اشک من این گونه سرازیر است. پیکر او در کربلا به خاک و خون غلطیده و سر مقدسش بالاى نیزه، شهر به شهر گردانده شد. @TarikhEslam ادامه مطالب :👇

سپس بشیر گفت : این على بن الحسین(ع) است که با عمه ها و خواهرانش در آستانه شهر فرود آمده اند و من فرستاده او هستم تا ماجرا را به اطلاع شما برسانم. سپس نقل می کند : با این سخن، 📋《فَمَا بَقِيَتْ فِي اَلْمَدِينَةِ مُخَدَّرَةٌ وَ لاَ مُحَجَّبَةٌ إِلاَّ بَرَزْنَ مِنْ خُدُورِهِنَّ مَكْشُوفَةً شُعُورُهُنَّ مُخَمَّشَةً وُجُوهُهُنَّ ضَارِبَاتٍ خُدُودُهُنَّ يَدْعُونَ بِالْوَيْلِ وَ اَلثُّبُورِ فَلَمْ أَرَ بَاكِياً أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ وَ لاَ يَوْماً أَمَرَّ عَلَى اَلْمُسْلِمِينَ مِنْهُ》 ♦️حتّى زنان مدینه از خانه هایشان با موهاى پریشان بیرون ریختند و درحالى که از شدّت مصیبت صورت هاى خود را مى خراشیدند و بر چهره هاى خود لطمه مى زدند، صدا به گریه و زارى بلند کردند و هیچ مرد و زنى را گریان تر از آن روز ندیدم و روزى تلخ تر از آن روز بر مسلمانان نگذشت!(۷) در مورد معرفت و ارادت این بانوی جلیل القدر به امام حسین(ع)، همین بس که وقتی، بشیر خبر شهادت امام حسین(ع) را به مدینه رساند، در این هنگام در مسیر خود با ام البنین(س) مواجه شد و خبر شهادت فرزندانش را به او داد. در این هنگام؛ ام‏ البنین با صبر و بصیرتى بى‏ نظیر پرسید :  📋《یَا بَشِیرُ! اَخبِرنِى عَن اَبِى عَبدَاللهِ الحُسَینِ(ع)! اَولَادِى وَ مَن تَحتَ الخَضرَاءَ کُلُّهُم فِدَاءُ لِاَبِى عَبدِاللهِ الحُسَینِ(ع)》 ♦️اى بشیر! مرا از اباعبدالله الحسین(ع) باخبر ساز! فرزندان من و همه آنچه زیر این آسمان است فداى اباعبدالله(ع) باد.(۸) هنگامی که بشیر خبر شهادت امام حسین(ع) را به او داد؛ 📋《هُنَالِكَ اَنهَارَت وَ لَطَمَت وَجهَهَا وَ صَاحَت : وَاوِيلَاهُ! وَاحُسَينَاهُ!》 ♦️در این هنگام، در همان جا بر زمین افتاد و بر صورت زد و فریاد کشید : واویلاه! واحسیناه!(۹) و آهى کشید و با دنیایى از غم و اندوه گفت :  📋《قَد قَطَعتَ نِیَاطَ قَلبِى!》 ♦️آه که بندهاى قلبم را پاره پاره کردى.(۱۰) به این ترتیب، ام البنین شهادت چهار پسر رشید را درک کرد و در سوگ آنها نشست. او براى پسران خود ندبه و گریه مى‏ کرد و گاهی در بقیع مى‏ نشست و ندبه‏ هاى جانسوزى سر می داد و می گفت : 📋《يَا مَنْ رَأَى الْعَبَّاسَ كَرَّ عَلَى جَمَاهِيرِ النَّقَدِ، وَ وَرَاهُ مِنْ أَبْنَاءِ حَيْدَرَ كُلُّ لَيْثٍ ذِي لَبَدٍ، أُنْبِئْتُ أَنَّ ابْنِي أُصِيبَ بِرَأْسِهِ مَقْطُوعَ يَدٍ، وَيْلِي عَلَى شِبْلِي أَمَالَ بِرَأْسِهِ ضَرْبُ الْعَمَدِ》 ♦️اى كسی که عباس(ع) را ديدى حمله می كرد بر توده هاى فرومايه و از فرزندان حيدر هر شير يال دارى دنبال او بود. خبردار شده ام كه به سر فرزندم ضربت وارد شده درحالى كه بريده دست بود، واى بر من بر شير بچه ام كه ضربت عمود سرش را خميده كرد. 📋《لَوْ كَانَ سَيْفُكَ فِي يَدِيْكَ، لَمَا دَنَا مِنْهُ أَحَدٌ، لا تَدْعُوِنِّي وَيْكِ أُمَّ الْبَنِينَ، تُذَكِّرِينِي بِلِيُوثِ الْعَرِينِ》 ♦️اگر شمشيرت در دستت بود، كسى نمى توانست به تو نزديك شود و نيز از اوست. واى بر تو مرا ديگر مادر پسران مخوان، كه مرا به ياد شيران بيشه ام مي اندازى. 📋《كَانَتْ بَنُونَ لِي أُدْعَى بِهِمْ وَ الْيَوْمَ أَصْبَحْتُ وَ لا مِنْ بَنِينَ، أَرْبَعَةٌ مِثْلُ نُسُورِ الرُّبَى، قَدْ وَاصَلُوا الْمَوْتَ بِقَطْعِ الْوَتِينِ》 ♦️مرا پسرانى بود، كه به آنان خوانده مى شوم، اما امروز براى من پسرانى نيست. چهار پسر مانند كركسان بلندي ها كه با بريده شدن رگ حيات يكى پس از ديگرى به مرگ پيوستند. 📋《تَنَازَعَ الْخِرْصَانُ أَشْلاءَهُمْ، فَكُلُّهُمْ أَمْسَى صَرِيعاً طَعِينَ، يَا لَيْتَ شِعْرِي أَ كَمَا أَخْبَرُوا، بِأَنَّ عَبَّاسا قَطِيعُ الْيَمِينِ》 ♦️نيزه ها بر پيكرهايشان ستيزه داشتند، همه آنان با تن مجروح به خاك افتادند. اى كاش مي دانستم آنچنان است كه خبر دادند، اين كه دست عباسم بريده شده بود.(۱۱) زنان مدینه نیز دور او جمع مى‏ شدند و می گریستند. ابوالفرج اصفهانی می نویسد : 📋《فَكَانَ مَروَانُ يَجِي‌ءُ فِيمَن يَجِي‌ءُ لِذَلِكَ، فَلَا يَزَالُ يَسمَعُ نُدبَتَهَا وَ يَبكِي》 ♦️حتی مروان بن حکم اموی، از دشمنان اهل بیت نیز با شنیدن سروده‌های جانسوز او می‌گریست.(۱۲) اما تاریخ وفات ام البنین(س) اطلاع دقیقی در دست نیست. 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۹۲ ۲)عمدة الطالب ابن عنبه، ص۳۵۷ ۳)تنقیح المقال مامقانی، ج۲، ص۱۲۸ ۴)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۲ ۵)اللهوف ابن طاووس، ص۸۸ ۶)مثیرالاحزان ابن نمای حلی، ج۲، ص۱۱۲ ۷)اللهوف ابن طاووس، ص۱۷۴ ۸)شرح الأخبار قاضی نعمان، ج۳، ص۱۸۶ ۹)العبّاس بن على(ع) مدرسی، ص۲۴ ۱۰)ریاحین الشریعه محلاتی، ج۳، ص۲۹۴ ۱۱)سفینة البحار محدث قمی، ج۳، ص۳۰۸ ۱۲)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۹۰ @TarikhEslam

👤پاسخ به سه سوال درباره #حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها در بیان #استاد_یوسفی_غروی :👇 #پرسش_و_پاسخ @TarikhEslam