کاستوم؟ آینه منتظرته.

اونا دوست ندارن آدما راجع بهشون حرف بزنن.

شاید دقت نکرده باشی ولی وقتی راجب اونا حرف میزنی، یه اتفاق کوچیکی برات میوفته. اون اتفاق کوچیک، انتقام اونهاس.

شاید حتی بعد از این حرفایی که میزنم اونا بخوان ازم انتقام بگیرن ولی ارزششو داره تا اونارو از دست آدما نجات بدم. اونا واقعا بدشون میاد. اونا بدشون میاد که اسرارشون فاش بشه یا کسی مزاحمشون بشه

حتی میخواستم بهتون یاد بدم وقتایی که کسیو ندارید، با اونا بازی کنید ولی طی یه اتفاقی فهمیدم نباید بهتون یاد بدم چون واقعا اونا خوششون نمیاد که با آدما در ارتباط باشن.

همین دیگه. لطفا کمتر بهشون نگاه کنید و کمتر باهاشون بازی کنید. تا جایی که میشه اونا رو به حال خودشون رها کنید.

شبتون خوش. (امروز بیست و ششم نوامبره)

و امسال دقیقاً بیست سال از این گزارش می‌گذره.

من هنوز مفقود نشدم دندونا و استخونام هنوز سر جاشه

<نامزدمو کشتم> بعد از اینکه جسدش رو توی مرداب انداختم،به خونه برگشتم و تلویزیون رو روشن کردم‌. همه خبر ها درباره ی قاتلی بود که بهترین دوستش رو کشته بود‌. "من نکشتمش؟ کی دیگه می‌تونه اونو کشته باشه؟! همین که خواستم تلویزیون رو خاموش کنم،دستهای سردی از پشت دور گردنم حلقه شد. کسی که پشت سرم بود توی گوشم زمزمه کرد: "نمی‌دونم، بنظرت کی می‌تونه اینکارو کرده باشه!؟" به ارومی برگشتم و به چشمهاش خیره شدم. نامزدم بود،کسی که الان ته مرداب افتاده بود ! با لبخند گفت "نمیتونی از دست من خلاص شی"

خب خب خب

خبر ویروس جدید رو شنیدید احتمالاً