🌸🌿🌸🌿🌸🌿 ؛ 🌿🌸🌿؛ 🌸🌿؛ 🌿؛ در شبی‌کوهی‌که پر آژنگ‌بود قله اش بر آدمی آهنگ بود سوز آن سرما و تاریکی شب با شرار جان او در جنگ بود ناگهان پایش بلغزید و فتاد شاخه‌ای او را ولی در چنگ‌بود نغمه‌و آهنگی‌اش آمد به‌گوش از سپهر آن نغمه و آهنگ بود نغمه‌گفت از شاخه‌دستت کن‌رها نقشِ ایمانش ولی کم رنگ بود شاخه را بگرفت و آویزان بماند مرگ او نزدیک و روزش تنگ‌بود آری آن آئینه‌ی قلبش‌ز جرم تیره و آلوده و پر زنگ بود لاشه ی یخ بسته اش دیدند صبح، که‌کمی پائین‌ترش #یک‌سنگ بود! قصه ی بی اعتمادی به خدا پیش اهل‌آسمان پر ننگ بود... #خدایا_حرفی_نیست_جز_استغفار... احسان قنبری (فقط سرایش شعر) 🌿 🌸🌿 🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸