ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۱۴ مرداد ۱۴۰۴ ✅شکست اسرائیل در دیپلماسی عمومی؛ فرصتی برای تهران ❗️«دیپلماسی عمومی اسرائیل شکست خورده است، رهبران اروپایی که در ابتدا در طول جنگ با ایران در کنار اسرائیل ایستاده بودند، عمدتاً به دلیل روایت «کمپین گرسنگی» حماس، علیه آن روی آورده‌اند، زیرا نتانیاهو، تلاش‌های دیپلماسی عمومی اسرائیل را به حاشیه می‌راند. در همین حال، اروپا تحت حملات تبلیغاتی حماس، قطر، چپ رادیکال و نیروهای یهودستیز سنتی قرار گرفته است!» اینها نوشته آریل کاهانا، نویسنده اسرائیلی در روزنامه اسرائیل هیوم است. ❌او در یادداشتش در خصوص فضای ایجاد شده در اروپا فاش می‌کند که یکی از رهبران ارشد اروپایی به رئیس‌جمهوری اسرائیل اسحاق هرتزوگ گفت: «شما نمی‌فهمید ما چه چیزی را تجربه می‌کنیم!» در ادامه این تحلیلگر تندرو صهیونیستی صحنه را این‌گونه روایت می‌کند: «اروپا تحت تأثیر یک حمله تبلیغاتی هماهنگ از سوی حماس، قطر، چپ افراطی، جریان‌های یهودستیز در اروپا، سازمان ملل، رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های خبری جریان اصلی قرار گرفته است! این نهادها، چه به صورت هماهنگ و چه جداگانه، برای به تصویر کشیدن اسرائیل به عنوان یک جنایتکار جنگی که از طریق تاکتیک‌های گرسنگی دادن به مردم غزه مرتکب نسل‌کشی می‌شود، متحد شده‌اند. در برابر این موج عظیم خصومت، اسرائیل تا حد زیادی سکوت کرده است. تلاش‌های پشت پرده در آخرین لحظه انجام شد، اما صحنه عمومی کاملاً به دشمنان اسرائیل واگذار شد.» ❗️ترامپ هم تا حدودی البته با گرفتن انگشت اتهام به سوی حماس در این تصویر قرار گرفته و در موضع‌گیری‌هایی گفته است: «آنچه در غزه اتفاق می‌افتد دلخراش، تأسف‌بار، شرم‌آور و فاجعه‌بار است. من نتایجی از کمک‌هایی که به غزه ارائه دادیم، نمی‌بینم... باید به کودکان غزه غذا داد، ملانیا هم تصاویر را می‌بیند همان‌طور که ما می‌بینیم، و او فکر می‌کند که این وحشتناک است!» ✅این موضع‌گیری‌ها موجب شده است انتقادات در داخل اسرائیل افزایش یابد. بی‌توجهی نتانیاهو به دیپلماسی عمومی، بارها توسط رسانه‌های داخلی مورد انتقاد قرار گرفته است. به دلایلی که حتی وفادارترین هوادارانش هم برای درک آن مشکل دارند، نتانیاهو عمداً زیرساخت‌های دیپلماسی عمومی اسرائیل را تضعیف کرده است. او از ۷ اکتبر فقط یک‌بار، در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ ، با اداره ملی دیپلماسی عمومی دیدار کرده است. از آن زمان، همان مقاماتی که مسئول توجیه همه واحدهای دیپلماسی عمومی در مورد پیام‌رسانی دولت بوده‌اند، در بی‌خبری رها شده‌اند. نخست‌وزیر به‌سادگی با آنها ارتباط برقرار نکرده است. به همین ترتیب، نتانیاهو هرگز با مقامات حرفه‌ای در مورد اقدامات استراتژیک رسانه‌ای مشورت نکرده است. اگر این کار را می‌کرد، احتمالاً دوباره به آنها توصیه می‌شد! در کنار این تصویر رسانه‌ای ایجاد شده از صهیونیست‌ها در دنیا که حتی به کاهش حمایت در میان آمریکایی‌ها هم منجر شده است و براساس نظرسنجی گالوپ، حمایت آمریکایی‌ها از تهاجم اسرائیل به غزه، از ۵۰ درصد در ۲۰۲۳ به ۳۲ درصد در ۲۰۲۵ کاهش یافته که فرصتی مهم پیش روی ایران است. ✅دیپلماسی عمومی لزوماً و تنها منحصر به توئیت و مصاحبه‌های آقای عراقچی، بالا بردن تصویر کودک فلسطینی توسط آقای قالیباف و... نیست. دیپلماسی عمومی، در حقیقت رساندن صدا و منطق سخن خود به گوش مخاطبینی است که می‌توانند بر تصمیمات و فشار افکار عمومی جهانی یا مخاطب خاصی تأثیرگذار باشند و از همه مهم‌تر کانال انتقال پیام است که بتواند تأثیرگذار باشد. به طور مثال، حماس توانسته است تصویر غزه را با کمک جریان‌های چپ یا حتی لیبرال در فضای اروپا بازنشر و تثبیت کند. به گونه‌ای که نزدیک‌ترین افراد به نتانیاهو معترف باشند که اسرائیل دیپلماسی عمومی را باخته است. ✳️شرایط کنونی فرصت خوبی برای ما در روایت جنگ 12‌روزه اسرائیلی-آمریکایی علیه مردم ایران است. دیپلماسی عمومی یکی از کلان‌پروژه‌های گمشده ما در جهان است. https://irannewspaper.ir/8805/5/129391 @Thirdintifada

#خط_تحلیل ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۱۶ مرداد ۱۴۰۴ 🔴 نگاه اسرائیلی ها به جنگ با تهران: "مطلوبِ ممکن" مرکز مطالعات امنیت ملی اسرائیل (INSS) یکی از مراکز مهم و باسابقه درون سرزمین‌های اشغالی است که خروجی‌های آن بواسطه شخصیت‌های شاغل در آن همواره بسیار مورد توجه بوده است. یکی از اقدامات مستمر این مرکز از سال ۲۰۰۵، انتشار نظرسنجی‌های دقیق و گسترده از جامعه صهیونیستی با تفکیک برخی شکاف‌های اجتماعی مثل اعراب اسرائیلی، یهودیان، حریدی‌ها و... است. نظرسنجی‌های پایانی هر سال میلادی این مرکز که بخشی از آن به نخست‌وزیر و رئیس ‌جمهوری اعطا می‌شود، بواسطه استمرار آن و ظرفیت مقایسه با سال‌های پیشین، همواره مورد توجه بوده است. ✅حال این مرکز به بهانه تحولات اخیر، نظرسنجی‌ای از جامعه صهیونیستی منتشر کرده است که نکات حائز توجهی دارد. در این ستون کوتاه به سه سؤال مرتبط با جنگ با ایران می‌پردازیم. یکی از سؤالات که غیرمستقیم نگاه آنها به جنگ اخیر با ایران را نشان می‌دهد و البته قطعاً متأثر از چالش‌ها و اختلافات میان نخست‌وزیر و رئیس ستادکل ارتش اسرائیل هم هست، میزان اعتماد به نتانیاهو و ایال ضمیر است. ❗️ براساس نتایج در جامعه یهودی، میزان اعتماد به نتانیاهو ۳۷ درصد اما میزان اعتماد به ضمیر رئیس ستادکل ارتش۷۳ درصد است. اختلاف میزان اعتبار و اعتماد ضمیر می‌تواند یکی از دلایل تنش‌های روزهای اخیر در فضای اسرائیل باشد. تنشی که بیشتر از سوی طرفداران نتانیاهو دنبال می‌شود و به بهانه مخالفت‌های ضمیر با اشغال دوباره نوارغزه او را به کودتا و نافرمانی متهم و خواستار استعفایش در صورت عدم اطاعت کامل از کابینه و تصمیمات سیاسی‌اند. ✅اما مقبولیت رئیس ستادکل ارتش نشان می‌دهد از مجموع عملکرد او رضایت نسبی وجود دارد. با آنکه میزان رضایت از ارتش ۸۸ درصد بوده است. 🔴در بخش دیگری از نظرسنجی حول نگرش صهیونیست‌ها به نتایج جنگ غزه و ایران سؤال شده است. علی‌رغم اینکه اعتراضات و مخالفت‌هایی بالاخص از سوی برخی شخصیت‌ها در روزهای اخیر در خصوص سیاست جنگی نتانیاهو مقابل ایران یا عدم آزادی اسرا دیده و شنیده می‌شود، اما همچنان این گزاره که از نتایج روزهای ابتدایی جنگ با ایران بیرون آمده بود، برقرار است که می‌توان گفت: «جامعه صهیونیستی اقدام نظامی علیه تهران را لازم و موفقیت‌آمیز می‌داند.» 🔥براساس نظرسنجی مرکز مطالعات امنیت ملی ۷۰ درصد ارتش اسرائیل را هم در جنگ غزه و هم جنگ با ایران پیروز می‌دانند و از آن رضایت دارند. براساس نظرسنجی، یهودیان صهیونیست در پاسخ به میزان رضایت از جنگ ۱۲ روزه، تنها ۵ درصد گزینه عدم رضایت بالا را انتخاب کرده‌اند. ۲۲ درصد متوسط و ۷۱ درصد کامل یا حدوداً از دستاوردهای جنگ علیه تهران رضایت داشته‌اند. ✳️این رضایت نسبی البته لزوماً به معنی پایان نبرد و تنش هم نیست. براساس سؤال دیگری ۶۱ درصد معتقدند اسرائیل در طی یک سال آینده مجبور خواهد بود دوباره حمله به تهران را تکرار کند، این درحالی است که تنها ۲۲ درصد با امکان تکرار جنگ مخالفت کرده‌اند. ⚠️باید توجه داشت که نظرسنجی‌ها برساخته از روایت رسانه‌ای ساخته شده در ذهن‌هاست. این مسأله هیچ ربط مستقیمی به آنکه چه کسی پیروز جنگ ۱۲ روزه ایرانِ همدل در مقابل تهاجم بزرگ اسرائیلی-آمریکایی با همراهی سرویس‌ها و کشورهای دیگر است، ندارد. 🔥بلکه نشان می‌دهد که آمادگی ذهنی صهیونیست‌ها برای تکرار جنگ را می‌توان با ساده‌سازی مسأله، مثبت ارزیابی کرد. مسأله‌ای که با اقدامات رسانه‌ای و البته نبرد در حیطه خاکستری می‌توان دستکاری و کاهشی کرد. https://irannewspaper.ir/8807/5/129638 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۱۹ مرداد ۱۴۰۴ 🔴راه حل حذف حماس از نگاه ژنرال اطلاعاتی اسرائیل  آمی آیالون، ژنرال سابق نیروی دریایی ارتش اسرائیل و رئیس سابق شاباک، در فارن افرز یادداشت مفصلی نوشته است که به چالش اسرائیل در غزه وآینده نوارغزه پس از دو سال جنگ پرداخته است. آیالون بواسطه گفت‌و‌گو و نوشته‌هایش جزو شخصیت‌های نظامی- امنیتی منتقد راهبردهای تل آویو در دهه اخیر شناخته می‌شود. چند ماه گذشته او در مصاحبه‌ای جنجالی با معاریو گفته بود: «وقتی از من می‌پرسند که اگر فلسطینی بودم چه می‌کردم، می‌گویم: اگر کسی بیاید و سرزمین من، اسرائیل را بگیرد، بدون محدودیت با او می‌جنگم.» او در یادداشتش با انتقاد از مشخص نبودن اهداف نهایی به مواردی اشاره می‌کند که در ادامه مرور می‌کنیم: 1⃣نادیده گرفتن تحولات ۲۰۱۱ به این سو: نویسنده به این مسأله اشاره می‌کند که یکی از اشتباهات اسرائیل نادیده گرفتن تحولات دهه اخیر منطقه و به تعبیر ژنرال اسرائیلی، تحولات بیداری عربی است. او معتقد است: «رهبران اسرائیل و ایالات متحده باید درک می‌کردند که در درازمدت، بهار عربی بر نحوه واکنش بازیگران مختلف منطقه‌ای به درگیری اسرائیل و فلسطین تأثیر خواهد گذاشت. آرمان فلسطین مدت‌هاست که به عنوان یک پرچم متحدکننده برای بازیگران متفاوت - سنی‌ها و شیعیان، اعراب و ایرانیان، اسلام‌گرایان و ملی‌گرایان - عمل کرده است... آرمان فلسطین به عنوان یک نقطه تجمع و منبع مشروعیت در جهان اسلام عمل کرده است.  ✅ ۷ اکتبر یک پیام سیاسی عمدی ارسال کرد و مستقیماً دکترین مدیریت منازعه را که بیش از یک دهه سیاست اسرائیل را در دوران نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو تعریف کرده بود، به چالش کشید. همچنین این حادثه، سرزنشی برای فرضیات ایالات متحده بود که کشورهای عربی بدون تلاش‌های جدی برای حل منازعه اسرائیل و فلسطین، به عادی‌سازی روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل ادامه خواهند داد.» 2⃣نادیده گرفتن فلسطینی‌ها: رئیس شاباک طی سال‌های پر تنش ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰، اشتباه مهم تصمیم گیران اسرائیلی-آمریکایی را اقداماتشان در به حاشیه راندن فلسطینی‌ها و تغییر معادلات بدون دخیل کردن آنها می‌داند. او در یادداشت تأکید می‌کند: ❌«توافقنامه‌های ابراهیم ۲۰۲۰ که با میانجیگری ایالات متحده منعقد شد، به عنوان یک پیروزی دیپلماتیک جشن گرفته شد. اما این توافقنامه‌ها بر پایه‌های خطرناک و مبهم بنا شده بودند. این باور هدایت‌شده که مسأله فلسطین در منطقه بی‌اهمیت شده است و می‌توان با نادیده گرفتن آرمان فلسطینیان برای خودمختاری، به توافقات عادی‌سازی بیشتری دست یافت.  این اشتباه محاسباتی به حماس اجازه داد تا خلأ سیاسی در غزه را بیشتر پر کند و تشکیلات خودگردان را که در تنگنا قرار گرفته بود، به حاشیه براند و خود را به عنوان تنها مدافع حقوق فلسطینیان به تصویر بکشد. در سپتامبر ۲۰۲۳، جو بایدن، از کریدور هند-خاورمیانه، یک طرح اقتصادی بلندپروازانه برای اتصال هند به اروپا از طریق مسیرهایی از طریق اسرائیل، اردن، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، رونمایی کرد. از نظر حماس و بویژه از نظر رهبر آن، یحیی سنوار، کریدور پیشنهادی نمایانگر خیانت رهبران عرب و بازیگران بین‌المللی بود. اکنون مشخص شده است که طرح تحت رهبری ایالات متحده و عربستان سعودی، جزو عوامل اصلی در تصمیم سنوار برای آغاز حمله ۷ اکتبر بوده است.» 3⃣راه حل: امیدوار‌سازی فلسطینی‌ها! اما شاید عجیب‌ترین بخش یادداشت آیالون، راهکارش باشد یعنی ایجاد دو دولتی. راه‌حل او به طور خلاصه عبارت است از: آتش‌بس و تبادل، ایجاد دولتی تکنوکرات در غزه با همکاری بازیگران عربی، برگزاری انتخابات در دو سال آینده و خلع سلاح حماس! اما چرا چنین راه‌حلی را پیشنهاد می‌دهد و ممکن می‌داند؟ او می‌نویسد: ❗️«شیخ احمد یاسین، رهبر حماس در سال۱۹۹۷ گفته است: «تنها چیزی که از آن می‌ترسم، این است که فلسطینی‌ها باور کنند یهودیان اجازه خواهند داد یک کشور فلسطینی در کنار اسرائیل وجود داشته باشد.» لذا این اعتراف، حقیقتی اساسی را آشکار کرد: «قدرت حماس به ناامیدی بستگی دارد. این گروه در نبود جایگزین‌ها رشد می‌کند. اما اگر مسیری معتبر و مورد حمایت بین‌المللی برای تشکیل کشور فلسطین ارائه شود، جذابیت حماس از بین خواهد رفت.» ✅ شاید بتوان استدلال این ژنرال بازنشسته را یکی از تهدیدات کمپین‌های به رسمیت شناختن فلسطین در اروپا و جهان دانست. البته من معتقدم موج راه افتاده در به رسمیت شناختن فلسطین تا زمانی که منجر به تغییر واقعیت در میدان نشود، نه چندان ضرری خواهد داشت و نه سودی برای فلسطینی‌ها. لذا برای چیزی که تغییر در واقعیت ندارد نیاز به هزینه‌سازی دیپلماسی در موافقت یا مخالفت آن از سوی ایران هم نیست.   https://irannewspaper.ir/8809/1/129856 @Thirdintifada

#خط_تحلیل ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۲۱ مرداد ۱۴۰۴ 🔴نگاه اسرائیلی‌ها به مذاکرات ایران-آمریکا در روزهای اخیر دوباره موضوع مذاکرات به مسأله‌ای جنجالی در رسانه‌های کشورمان تبدیل شده؛ مسأله‌ای که با درآمیخته شدن آن با برخی مؤلفه‌های جناحی و سیاسی، به حاشیه‌های مضر و برهم‌زننده فضای سیاسی کشور، تبدیل شده است. ✅ این یادداشت به دنبال بررسی مسأله مذاکره نیست؛ اما باید دقت داشت دوگانه مذاکره-‌عدم مذاکره را باید با تمرکز و بررسی روی هدف، خطوط قرمز و سناریوهای دو وضعیت یعنی مذاکره-‌عدم مذاکره سنجش کرد. اما یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های قابل بحث برای بررسی این مسأله، فهم سناریو و درک دشمن صهیونیستی از این پرونده است. ✳️در خصوص مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و آمریکا پیش از جنگ، مجموعه تحلیل‌های مختلفی از موافقت و مخالفت مطرح شده بود، به گونه‌ای که برخی مقامات و تحلیلگران اسرائیلی، صراحتاً مذاکرات را اقدام ایرانی‌ها جهت خرید زمان برای آماده شدن نبرد احتمالی می‌دانستند و بارها از تداوم گفت‌و‌گوهای هیأت آمریکایی با ایرانی‌ها انتقاد می‌کردند و مذاکره را اشتباهی در از دست دادن فرصت می‌دانستند. از سوی دیگر جریان‌هایی، حامی گفت‌و‌گوی ترامپ برای رساندن ایران به نقطه مطلوب تل‌آویو یعنی عقب‌نشینی از پرونده هسته‌ای و آنچه رفع خطر هسته‌ای شدن تهران می‌نامیدند، بودند و اعتقاد داشتند تهران در وضعیتی است که در سایه فشار و تهدید به توافق مطلوب تل‌آویو تن خواهد داد. ❌ این را هم نباید فراموش کرد که بخشی از توان رسانه‌ای و تحلیلگران اسرائیلی هم کاملاً در هماهنگی امنیتی، اهداف دیگری را در بازنشر اخبار مذاکراتی و تحلیل آن دنبال می‌کردند؛ مسأله‌ای که بعد از جنگ صراحتاً افشا شد. به طور مثال، فاش شد روایت‌های باراک راوید، خبرنگار مشهور اسرائیلی در اکسیوس از گفت‌و‌گوی تلفنی پیش از جنگ میان نتانیاهو و ترامپ، کاملاً ساختگی و هدفمند بوده است. 🔴اکنون هم روایت رسانه‌های اسرائیلی و شخصیت‌های سیاسی و نظامی‌شان از مذاکرات احتمالی، جهت‌گیری‌های مختلفی دارد. اما یک نقطه اشتراک در همه آنها موجود است و آن تأکید بر برقرار بودن توان هسته‌ای شدن ایران (رد روایت ترامپ) و تلاش برای القای سعی تهران در رفتن به سوی هسته‌ای شدن (بمب هسته‌ای) با بازنشر برخی سخنان در خصوص بمب هسته‌ای و ضریب‌دهی به برخی مواضع مسئولان در تأکید بر حفظ غنی‌سازی است. ❗️ضمن آنکه بر خلاف فضای داخلی ایران، مسأله احتمال حمله پیشدستانه از سوی تهران علیه اسرائیل در فضای داخلی عبری کاملاً مطرح است، به گونه‌ای که حتی دو روز پیش از نتانیاهو حول این گمانه‌زنی‌ها سؤال شد و او پاسخ داد:«ما برای سناریوهای مختلف آماده می‌شویم. ایرانی‌ها هم برای سناریوهای مختلف آماده می‌شوند.» 🔴تامیر پاردو، رئیس سابق موساد و یکی از شخصیت‌های مهم اسرائیل در تصمیم‌گیری و رسانه‌ها، در یک کنفرانس دانشگاه تل‌آویو مفصل حول مسأله مذاکره با تهران صحبت کرده است. او می‌گوید: ⚠️«هدف از جنگ با ایران رسیدن به مذاکره بود؛ من مذاکره‌ای نمی‌بینم!» پاردو شفاف و واضح مذاکره را نه‌تنها یک الزام، بلکه تداوم پروژه آغاز شده برای تغییر رفتار ایران و کنترل پروژه هسته‌ای تهران می‌بیند. ✅البته ناگفته نماند رئیس سابق موساد این مسأله را از منظر انتقاد جدی نسبت به نتانیاهو مطرح می‌کند و می‌گوید، او متوجه اهمیت و ارزش مذاکرات در شرایط کنونی نیست و اشتباه او در سال ۲۰۱۵ همان‌گونه که منجر به دست نیافتن به توافق مطلوب و کنترل پرونده هسته‌ای ایران شد، این‌بار هم می‌تواند به ضرر راهبردی منجر شود؛ زیرا حتی اقدامات نظامی را باید به دستاورد سیاسی تبدیل کرد. ⚠️او می‌گوید، برای ایران مدل سقوط صدام (اشغال عراق) و انقلاب از درون جواب نمی‌دهد، بلکه راه‌حل وادار کردن ایران به تغییر رفتار است و آن هم یک مدل ده پله‌ای است که برجام مرحله ششم بود و اگر درست رفتار می‌شد، می‌توانست ما را به پله دهم و نهایی یعنی جنگ و فشار برای آوردن طرف مقابل به پای میز مذاکره برساند. او می‌گوید، در غزه هم همین است. تنها با مذاکره می‌توان دستاوردهای میدان را کسب کرد و این اشتباه کنونی نتانیاهو است. https://irannewspaper.ir/8811/5/130129 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۲۶ مرداد ۱۴۰۴ 🔥مروری بر کنفرانس‌های مطبوعاتی نتانیاهو از ۷ اکتبر یدیعوت آحارونت به بهانه آخرین گفت‌و‌گوی مطبوعاتی نتانیاهو که برای القای دروغ بودن تصویری که از گرسنگی در غزه در رسانه‌ها بازتاب یافته، مروری بر گفت‌و‌گوهای نتانیاهو با خبرنگاران از ۷ اکتبر به این سو داشته است که در این یادداشت آنها را بررسی می‌کنیم. 🔴اولین کنفرانس سه هفته پس از ۷ اکتبر (آبان ۱۴۰۲) و درست در آغاز حمله زمینی بود که یک پیام داشت: «نابودی کامل حماس و بازگرداندن همه اسرا»، 🔵دومین کنفرانس روز چهل‌وسوم جنگ برگزار شد و موضوع اصلی آن فشارهای بین‌المللی بود و نتانیاهو تأکید کرد که مجوز ورود کالا به غزه را صادر کرده و تنها دلیل آن این است که ادامه جنگ برای نابودی حماس به همراهی همپیمانان نیاز دارد. 🔴سپس نتانیاهو یک بازه دو ماهه را بدون کنفرانس خبری گذراند. اما در روزهای پایانی سال ۲۰۲۳ (آذر ۱۴۰۲) نشست‌های متعددی را برگزار کرد. بخش زیادی از این کنفرانس‌ها هم به توجیه چرایی کشتار و پاسخ به اروپایی‌ها تعلق داشت و جمله مشهور را آنجا گفت: «به ما فشار نیاورید. این جنگ، جنگ شما هم هست.» 🔵در ماه اول سال ۲۰۲۴ ادبیات نتانیاهو در کنفرانس‌ها تغییر کرد و برای اولین بار پس از ۴ ماه از شروع جنگ از خطرهای پیش رو گفت  و فاصله پیروزی و شکست را یک تارمو نامید. در کنفرانس خبری بعدی در دسامبر ۲۰۲۴ (انتهای سال ۱۴۰۲)، کلیدواژه نتانیاهو تأکید بر راه‌حل نظامی به جای تبادل و توافق با حماس است. نتانیاهو در این برهه که فشارهای داخلی هم زیاد شده بر راه‌حل نظامی و تداوم جنگ برای نابودی حماس و عدم تکرار 7 اکتبر علی‌رغم هزینه‌ها و مخالفت‌ها تأکید دارد. 🔴در ماه مارس (فروردین ۱۴۰۳) و ششمین ماه جنگ نتانیاهو در یک کنفرانس خبری پرشور برای اولین بار از «پیروزی مطلق» استفاده کرد که بعدها بسیار آن را تکرار کرد. نتانیاهو پیروزی مطلق را با فتح شهر غزه ممکن و نزدیک ارزیابی کرده بود. 🔵پس از این کنفرانس مطبوعاتی نتانیاهو بیش از ۴ ماه هیچ کنفرانسی برگزار نکرد! در جولای ۲۰۲۴ (انتهای تیرماه ۱۴۰۳) نتانیاهو پس از غیبت طولانی به کنفرانس خبری آمد و موضوع اصلی را به انتقاد از ارتش در عدم جدیت و کافی بودن فشار نظامی اختصاص داد. ❌در این کنفرانس برخلاف کنفرانس قبلی که گفته بود یک قدم تا پیروزی مطلق با تصرف غزه باقی مانده، این‌بار گفت فکر می‌کنم با تغییر رفتار ارتش، راهی برای پیروزی داشته باشیم! 🔴کنفرانس بعدی دو ماه بعد در سپتامبر (شهریور ۱۴۰۳) پس از آنکه ۶ اسیر اسرائیلی با آتش ارتش خودی در رفح کشته شدند برگزار شد. نتانیاهو در آن کنفرانس بر وحدت داخلی، اهمیت گرفتن فیلادلفیا و حمله به رفح و همچنین تنها چاره یعنی نابودی حماس تأکید کرد. 🔵 دو روز بعد نتانیاهو باز یک کنفرانس خبری و این‌بار برای رسانه‌های خارجی برگزار کرد. در این کنفرانس در پاسخ به سؤال خبرنگاری که یادش آورد گفته بود یک قدم تا پیروزی مانده پاسخ داد: «آنچه گفتم، یا آنچه قصد داشتم بگویم، این است که ما یک قدم تا امر حیاتی که راه ما را به سوی پیروزی هموار می‌کند، فاصله داریم. حمله رفح برای همین است.» نتانیاهو این‌بار رفح را یک گام مهم تا پیروزی معرفی کرد. 🔴کنفرانس بعدی صد روز بعد در دسامبر ۲۰۲۴ (آذر ۱۴۰۴) برگزار شد و باز بر پیروزی مطلق تأکید کرد. جالب است که گزارش یدیعوت آحارونوت نشان می‌دهد بعد از این کنفرانس خبری، نتانیاهو دیگر از اصطلاح «پیروزی مطلق» استفاده نکرده و تعداد کنفرانس‌ها هم کاهش جدی پیدا کرده است. 🔵نشست بعدی خبرنگاران ۱۶۳ روز بعد از آخرین کنفرانس در دفترش در می‌ ۲۰۲۵(خرداد ۱۴۰۴) برگزار می‌شود. حمایت از طرح ترامپ برای کوچ اجباری اهالی غزه، اعلام زنده بودن ۲۰ اسیر و حمله به منتقدانش حول قطرگیت، مهم‌ترین سخنان آن کنفرانس خبری بود. نتانیاهو در این کنفرانس از آغاز عملیات ارابه‌های گیدئون و پایان حماس در اتمام این عملیات خبر می‌دهد. 🔴در هفته‌ای که گذشت هم نتانیاهو دو کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد. در حالی که عملیات گیدئون تمام شده، در این کنفرانس تمرکز بر شهر غزه و اعلام رسمی ایده اشغال شهر غزه بود: «حماس هزاران تروریست مسلح در غزه دارد و این سازمان می‌خواهد جنایات ۷ اکتبر را تکرار کند و این کار را بارها و بارها انجام دهد. پایان جنگ اصولی دارد و برای آن باید غزه را اشغال و حماس را نابود کنیم.» ✳️می‌توان گفت خلاصه کنفرانس‌های مطبوعاتی‌ نتانیاهو عبارت است از: جایگزینی‌ کلمات جدید با قدیمی، وعده‌های تکراری و تکرار جمله «حالا وقت نابودی حماس است.»  https://irannewspaper.ir/8814/1/130460 @Thirdintifada

❌نقدی بر بیانیه جبهه اصلاحات ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ دوران دو دولتی تمام شده است❗️ ✳️ پس از جنگ 12 روزه میان ایران و محور اسرائیلی-آمریکایی، ایده و راه‌حل‌های مختلفی از سوی جریان‌های مختلف درون و بیرون ایران ارائه و مطرح شده است. بیشتر ایده‌ها بر یک محور اصلی یعنی تغییرات اساسی استوار است. 🔴کلیدواژه‌ای که نشان می‌دهد علی‌رغم تأکید بر پیروزی و دستاورد مهم عبور از بحران و ناکامی دشمن در جنگ 12 روزه، اما خطری احساس شده و برای جبران و عبور از این خطر تغییراتی لازم است. این تغییرات از سوی شخصیت‌ها و جریان‌های مختلفی مطرح شده است؛ برخی عیان‌تر و برخی غیرمستقیم‌ترند، برخی مبنایی‌تر و برخی تکنیکال‌تر. ⏺در این طرح‌ها ادبیات‌ها و کلیدواژه‌های مختلفی از رفراندوم و تغییر، گشودن باب تعامل با جهان، عبور از تکرار الگوی ۲۲ سال گذشته؛ مذاکره تاکتیکی برای خرید زمان، بی‌آنکه ریشه بحران‌ها درمان شود تا گوساله سامری و ... دیده می‌شود. ❗️یکی از مشترکات نسبی همه جریان‌ها در ارائه طرح‌هایشان برای عبور از شرایط کنونی و جلوگیری از جنگ و حفظ قدرت‌های ملی، دست گذاشتن بر رفتارها و سیاست‌های دهه گذشته است و جالب است که بیشتر جریان‌ها رفتار سیستم و نظام جمهوری اسلامی را آنی می‌دانند که مسیر پیشنهادی جریان خودشان نبوده و گویا سیستم به رفتار رقیب عمل کرده است! اتفاق جالب و عجیبی که موجب شده کمتر کسی این‌روزها به دفاع از سیستم بپردازد و انگار که حاکمیت و جمهوری اسلامی تا اینجا هیچ پیروزی‌ای کسب نکرده است و مدعیان سهمی در آنچه هستیم ندارند. ✅بگذریم و به اصل یادداشت برگردیم. روز گذشته بحثی در محافل خبری کشور درگرفت. برای عبور از شرایط فعلی، که منشأ این بحث ها انتشار بیانیه ای در این زمینه بود. در یکی از بندهای مطروحه آمده است: 🔴 «همگرایی منطقه‌ای برای ایجاد صلح پایدار و استفاده از فرصت تعامل با همسایگان، حمایت از تشکیل کشور مستقل فلسطین مطابق با خواست مردم این سرزمین و همکاری با عربستان و دیگر کشورهای منطقه برای بازسازی تصویر ایران به‌عنوان ملتی صلح‌جو و مسئول.» مشخص است که منظور نویسندگان این ایده از «حمایت از کشور مستقل فلسطین مطابق خواست مردم این سرزمین» عبور از ادبیات فلسطین از نهر تا بحر و نابودی رژیم اسرائیلی است؛ ایده‌ای که سال‌هاست از سوی طیفی و همچنین برخی جریان‌ها مطرح و دنبال می‌شود. در پاسخ به این مسأله چند نکته را می‌شود یادآور شد. 1⃣ نخست: قضیه فلسطین و ایده ممکن برای حل مسأله آن، بیش از آنکه در اختیار جمهوری اسلامی ایران و سیاست‌های منطقه‌ای آن باشد در اختیار فلسطینی‌ها و البته سوی دیگر درگیری یعنی صهیونیست‌هاست. برخی گمان می‌کنند اگر جمهوری اسلامی از ایده نهر تا بحر دست بکشد و از دو دولتی حمایت کند، معادلات تغییر زیادی می‌کند. قطعاً موازنه در فلسطین تغییر خواهد کرد اما آنچه فلسطینی‌ها تصمیم گرفته‌اند، مسیر دیگری است و دلیل این تصمیم هم رفتار آن سوی این نبرد 70 ساله است. 2⃣ دوم: حداقل سه دهه است تمامی کشورهای عربی از ایده دو دولت حمایت کرده‌اند و حتی در برهه‌ای خود فلسطینی‌ها هم این ایده را دنبال و امتحان کردند که در نهایت مجری این ایده خودش از این مسیر بازگشت و از به رسمیت شناختن صهیونیست‌ها پشیمان شد. عرفات هم متوجه شد راه‌حل دو دولتی مرده است، چون مرده متولد شده بود. 3⃣ سوم: صهیونیست‌ها هیچ‌گاه دنبال تحقق دو دولت نبوده‌اند، دهه 90 میلادی و پس از اسلو بهترین زمان تحقق آن بود که تجربه آن دوران پیش روی همه فلسطینی‌هاست. نتانیاهو چند روز پیش صراحتاً از اسرائیل بزرگ به عنوان یک مأموریت الهی و تاریخی خود نام برد. صراحت صهیونیست‌ها در سال‌های اخیر بر عدم تشکیل دولت فلسطینی تنها یک موضع سیاسی نیست. آخرین نظرسنجی مرکز مطالعات امنیت ملی اسرائیل که در یک ماه اخیر انجام شده نشان می‌دهد تنها 5 درصد صهیونیست‌ها کنار هم زندگی کردن یهودی‌ها و فلسطینی‌ها را (دو دولتی) ممکن می‌دانند. با آنکه 41 درصد مطمئن هستند که امکان ندارند. 4⃣ چهارم: ایده دو دولتی از نظر جغرافیایی و سیاسی یک ایده مرده است. شهرک‌سازی‌ها، 7 اکتبر، اشغالگری‌ها در کرانه باختری و... همگی نشان می‌دهد که اصرار بر ایده دو دولتی و دولت مستقل فلسطینی تنها افزودن بر گره امنیتی منطقه و گسترش خطر رژیم صهیونیستی برای ایران و کشورهای خاورمیانه است. راه‌حل فلسطینی حذف ایده نژادپرستی صهیونیستی است. https://irannewspaper.ir/8816/5/130749 @Thirdintifada

❌نقدی بر بیانیه جبهه اصلاحات ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ دوران دو دولتی تمام شده است❗️ ✳️ پس از جنگ 12 روزه میان ایران و محور اسرائیلی-آمریکایی، ایده و راه‌حل‌های مختلفی از سوی جریان‌های مختلف درون و بیرون ایران ارائه و مطرح شده است. بیشتر ایده‌ها بر یک محور اصلی یعنی تغییرات اساسی استوار است. 🔴کلیدواژه‌ای که نشان می‌دهد علی‌رغم تأکید بر پیروزی و دستاورد مهم عبور از بحران و ناکامی دشمن در جنگ 12 روزه، اما خطری احساس شده و برای جبران و عبور از این خطر تغییراتی لازم است. این تغییرات از سوی شخصیت‌ها و جریان‌های مختلفی مطرح شده است؛ برخی عیان‌تر و برخی غیرمستقیم‌ترند، برخی مبنایی‌تر و برخی تکنیکال‌تر. ⏺در این طرح‌ها ادبیات‌ها و کلیدواژه‌های مختلفی از رفراندوم و تغییر، گشودن باب تعامل با جهان، عبور از تکرار الگوی ۲۲ سال گذشته؛ مذاکره تاکتیکی برای خرید زمان، بی‌آنکه ریشه بحران‌ها درمان شود تا گوساله سامری و ... دیده می‌شود. ❗️یکی از مشترکات نسبی همه جریان‌ها در ارائه طرح‌هایشان برای عبور از شرایط کنونی و جلوگیری از جنگ و حفظ قدرت‌های ملی، دست گذاشتن بر رفتارها و سیاست‌های دهه گذشته است و جالب است که بیشتر جریان‌ها رفتار سیستم و نظام جمهوری اسلامی را آنی می‌دانند که مسیر پیشنهادی جریان خودشان نبوده و گویا سیستم به رفتار رقیب عمل کرده است! اتفاق جالب و عجیبی که موجب شده کمتر کسی این‌روزها به دفاع از سیستم بپردازد و انگار که حاکمیت و جمهوری اسلامی تا اینجا هیچ پیروزی‌ای کسب نکرده است و مدعیان سهمی در آنچه هستیم ندارند. ✅بگذریم و به اصل یادداشت برگردیم. روز گذشته بحثی در محافل خبری کشور درگرفت. برای عبور از شرایط فعلی، که منشأ این بحث ها انتشار بیانیه ای در این زمینه بود. در یکی از بندهای مطروحه آمده است: 🔴 «همگرایی منطقه‌ای برای ایجاد صلح پایدار و استفاده از فرصت تعامل با همسایگان، حمایت از تشکیل کشور مستقل فلسطین مطابق با خواست مردم این سرزمین و همکاری با عربستان و دیگر کشورهای منطقه برای بازسازی تصویر ایران به‌عنوان ملتی صلح‌جو و مسئول.» مشخص است که منظور نویسندگان این ایده از «حمایت از کشور مستقل فلسطین مطابق خواست مردم این سرزمین» عبور از ادبیات فلسطین از نهر تا بحر و نابودی رژیم اسرائیلی است؛ ایده‌ای که سال‌هاست از سوی طیفی و همچنین برخی جریان‌ها مطرح و دنبال می‌شود. در پاسخ به این مسأله چند نکته را می‌شود یادآور شد. 1⃣ نخست: قضیه فلسطین و ایده ممکن برای حل مسأله آن، بیش از آنکه در اختیار جمهوری اسلامی ایران و سیاست‌های منطقه‌ای آن باشد در اختیار فلسطینی‌ها و البته سوی دیگر درگیری یعنی صهیونیست‌هاست. برخی گمان می‌کنند اگر جمهوری اسلامی از ایده نهر تا بحر دست بکشد و از دو دولتی حمایت کند، معادلات تغییر زیادی می‌کند. قطعاً موازنه در فلسطین تغییر خواهد کرد اما آنچه فلسطینی‌ها تصمیم گرفته‌اند، مسیر دیگری است و دلیل این تصمیم هم رفتار آن سوی این نبرد 70 ساله است. 2⃣ دوم: حداقل سه دهه است تمامی کشورهای عربی از ایده دو دولت حمایت کرده‌اند و حتی در برهه‌ای خود فلسطینی‌ها هم این ایده را دنبال و امتحان کردند که در نهایت مجری این ایده خودش از این مسیر بازگشت و از به رسمیت شناختن صهیونیست‌ها پشیمان شد. عرفات هم متوجه شد راه‌حل دو دولتی مرده است، چون مرده متولد شده بود. 3⃣ سوم: صهیونیست‌ها هیچ‌گاه دنبال تحقق دو دولت نبوده‌اند، دهه 90 میلادی و پس از اسلو بهترین زمان تحقق آن بود که تجربه آن دوران پیش روی همه فلسطینی‌هاست. نتانیاهو چند روز پیش صراحتاً از اسرائیل بزرگ به عنوان یک مأموریت الهی و تاریخی خود نام برد. صراحت صهیونیست‌ها در سال‌های اخیر بر عدم تشکیل دولت فلسطینی تنها یک موضع سیاسی نیست. آخرین نظرسنجی مرکز مطالعات امنیت ملی اسرائیل که در یک ماه اخیر انجام شده نشان می‌دهد تنها 5 درصد صهیونیست‌ها کنار هم زندگی کردن یهودی‌ها و فلسطینی‌ها را (دو دولتی) ممکن می‌دانند. با آنکه 41 درصد مطمئن هستند که امکان ندارند. 4⃣ چهارم: ایده دو دولتی از نظر جغرافیایی و سیاسی یک ایده مرده است. شهرک‌سازی‌ها، 7 اکتبر، اشغالگری‌ها در کرانه باختری و... همگی نشان می‌دهد که اصرار بر ایده دو دولتی و دولت مستقل فلسطینی تنها افزودن بر گره امنیتی منطقه و گسترش خطر رژیم صهیونیستی برای ایران و کشورهای خاورمیانه است. راه‌حل فلسطینی حذف ایده نژادپرستی صهیونیستی است. https://irannewspaper.ir/8816/5/130749 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ 🔴آب؛ کلید واژه شورش و همدلی! با نگاهی به مواضع «آبی» اسرائیلی‌ها اعم از نتانیاهو، نفتالی بنت، وزیر انرژی و وزیر فناوری چند کلیدواژه مشترک می‌توان استخراج کرد. ❗️ ویژگی اول آنها روایتی عجیب از مسأله آب است، تصویری که روایت می‌کنند، نبود هیچ آبی در تهران، شیراز و سراسر ایران برای نوشیدن است! 🔴اشتراک دوم و مهم دیگری که در بطن همه موضع‌گیری‌ها خود را نشان می‌دهد و برجسته است، ساده‌سازی مسأله خشکسالی و بی‌آبی به یک راه‌حل ساده و فوری است. ✅اما نکته دیگری که باید به آن توجه کرد و به نظرم مسأله اصلی از موج ایجاد شده به بهانه آب از سوی مسئولین اسرائیلی است، دعوت به آشوب داخلی به بهانه مسأله آب و برق است. ✳️در پیام نتانیاهو و بنت هم مسأله شورش و درخواست به اقدام از درون یعنی اتفاقی که در جنگ 12 روزه ایران مقابل اسرائیل-آمریکا رخ نداد تکرار شده است و امید دارند به آرزوی واهی شان برپایه نارضایتی‌های اجتماعی برسند. ✅و آخرین مسأله‌ای که می‌توان از پیام و سخنان سران صهیونیستی و رسانه‌هایشان برداشت کرد، آن است که این‌بار برخلاف خط رسانه‌ای‌شان پیش از جنگ 12 روزه به جای ارعاب و تهدید بر فریب همکاری و هم مسأله‌ای دست گذاشته‌اند. اگر به یاد داشته باشید در ماه‌های اخیر اسرائیلی‌ها و رسانه‌هایشان از احتمال و تأثیرات هدف قرار گرفتن زیرساخت‌ها و پالایشگاه‌ها و... می‌گفتند و تهدید می‌کردند، اما اکنون تهدیدی بر تأثیرات جنگ بر مسأله آب و برق و هدف قرار دادن آنها نیست، بلکه سعی دارند به خیال خودشان مسأله را به همدلی جامعه ایرانی برای جنگ و میانجی فرض گرفتن آنها برای تغییر در ایران مجاب کنند. https://irannewspaper.ir/8818/5/131182 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۶ شهریور ۱۴۰۴ ❗️اسرائیلی ها و اسنپ بک 🔴سازوکار ماشه یا همان اسنپ بک از زمان تصویب برجام در سال ۲۰۱۵ از موارد مورد بحث و اختلافی در میان تحلیلگران و رسانه‌ها بود. اکنون با سررسیدن زمان ده ساله این سازوکار در اکتبر ۲۰۲۵، کمتر از چند روز دیگر تکلیف اجرایی شدن و شلیک ماشه باید مشخص شود. ✅ ابتدا این پی نوشت لازم است ذکر شود که این یادداشت توصیه‌ای به تمدید یا عدم تمدید برجام نیست و تنها روایت نگاه اسرائیلی‌هاست. ۳ کشور اروپایی فرانسه، آلمان و انگلیس از حدود چند ماه قبل موضع‌گیری شان در تهدید به اجرایی کردن اسنپ بک را شروع کردند و پس از اتفاقات جنگ ۱۲ روزه ایران با اسرائیل-آمریکا جدی‌تر و شفاف‌تر هم شد. ✅البته واکنش وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران و آقای عراقچی هم تاکنون واکنشی واضح و مشخص بوده است. اول آنکه به واسطه رفتار اروپاییان در مسأله برجام و همچنین وضعیت کنونی برجام، سخن گفتن از شلیک ماشه در حالی که برجامی در دست اجرا وجود ندارد، غیر حقوقی است و تنها یک باج‌گیری سیاسی است. 🔴در این میان از سوی برخی بازیگران از جمله روس‌ها و حتی اروپایی‌ها مسأله تمدید ۶ ماهه برجام مطرح است. براساس طرح روس‌ها پس از تمدید ۶ ماهه، سازوکار ماشه ملغی می‌شود و فرصت اروپایی‌ها برای بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل خواهد سوخت. اما سناریوی مطلوب اسرائیلی‌ها تاحدودی واضح و عیان است و آن اجرایی کردن ماشه است. دوشنبه هفته گذشته ساعر وزیرخارجه اسرائیل در حاشیه نشست وزرای خارجه اتحادیه اروپا در بروکسل با وزیران خارجه آلمان و فرانسه دیدار کرد و از آنها خواست که ماشه را فعال کنند. ✳️سیما شین مسئول میز ایران در اندیشکده مطالعات امنیت ملی اسرائیل و رئیس سابق بخش تحقیقات موساد در یادداشتی می‌نویسد: «تهران اکنون باید سیاست هسته‌ای خود را تحت فشار شدید زمانی تدوین کند - بین اولتیماتوم ترامپ و تهدید و کشورهای اروپایی برای تمدید تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل با فعال کردن بند اسنپ بک. اسرائیل ترجیح می‌دهد هیچ توافق جدیدی حاصل نشود، تا حدی به دلیل نگرانی از اینکه هر توافق جدیدی بدتر از توافق قبلی خواهد بود. با این حال، این سناریو هم اسرائیل و هم ایران را در وضعیت عدم اطمینان و بدون نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار می‌دهد.» ❗️شین در بخش پایانی یادداشتش به واقعیت و پیامدهای جنگ ۱۲ روزه هم اشاره می‌کند و در تحلیل رفتار ایران می‌نویسد: ✅ «تصمیمات مرتبط با انرژی هسته‌ای که ایران باید در ماه‌های آینده بگیرد، در منافع متعدد - و گاهی متضاد -گره خورده است. این جنگ برای ایران روشن کرد که سیاست مذاکره با واشنگتن در دوران ریاست جمهوری ترامپ یک شکست و یک تله خطرناک است. این جنگ ارزیابی دیرینه آیت الله خامنه‌ای را تقویت کرد که ایالات متحده به دنبال تغییر رژیم است نه توافق هسته‌ای. در این شرایط، دشوار است که فرض کنیم ایران درخواست دولت ترامپ برای توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران را بپذیرد.» ✅پیش از این رسانه‌های عبری از درخواست نتانیاهو از ترامپ برای مانع نشدن در اجرایی شدن مکانیسم ماشه خبر داده بودند. 🔴 آنچه از کلیات فضای رسانه‌ای و موضع گیری‌های صهیونیست‌ها برمی آید این است که آنان معتقدند مسیر کنترل برنامه هسته‌ای ایران برآمده از مجموع اقدامات سخت و تشدید فشار و تحریم‌ها با هدف آشوب و افزایش نارضایتی داخلی است. صهیونیست‌ها بازگشت تحریم‌ها را یک فرصت برای تشدید فشار اقتصادی و نارضایتی می‌دانند. هدفی که به نظر می‌رسد اکنون سناریوی اولویت‌دار صهیونیست‌هاست. تل آویو و جریان غرب یکی از خلأها و اشتباهات جدی خود را، عدم تفرقه داخلی در دوران 12 روز جنگ نظامی می‌دانند و هر پروژه‌ای را که به این مسأله کمک کند، به عنوان راه‌حل موقت و فوری دنبال و پیگیری می‌کنند. https://irannewspaper.ir/8822/5/131955 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۹ شهریور ۱۴۰۴ 🔴جدال ترکیه و اسرائیل؛ خارج از محور غزه فیدان، وزیر خارجه ترکیه در سخنانی رسمی اعلام کرد:«ما تصمیم گرفتیم روابط اقتصادی و تجاری خود را با اسرائیل به طور کامل قطع کنیم و حریم هوایی‌‌مان را به روی هواپیماهای آنها ببندیم.» این سخنان فیدان با واکنش مثبت حماس هم روبه‌رو شد. البته حماس هر اقدام دیپلماسی از جمله بیانیه کشورهایی مثل فنلاند را هم یک فرصت می‌بیند و بیانیه صادر می‌کند؛ مسأله‌ای که از ابتدای طوفان‌الاقصی و شروع نسل‌کشی اسرائیل در نوار غزه از سوی محور مقاومت مطرح و درخواست می‌شود؛ اما آیا واقعاً ترکیه به دنبال قطع کامل روابط تجاری با اسرائیل است؟ ✳️ ترکیه در طول دو سال گذشته اقدامات مختلفی از جمله کاهش صادرات به اسرائیل، اقدامات دیپلماتیک یا حقوقی علیه تل‌آویو در حمایت از فلسطینی‌ها دنبال کرده، اما هیچ‌گاه روابط تجاری و هوایی خود را کامل قطع نکرده و چه بسا در حوزه‌های مهمی مثل صنعت هواپیمایی، مسیر انتقال سوخت و... را همچنان باز نگه داشته است. ❗️ پس از سخنان وزیر خارجه ترکیه، سازمان هوانوردی و شرکت‌های هواپیمایی اسرائیلی اعلام کردند هیچ اطلاعیه رسمی درباره بستن حریم هوایی ترکیه به روی پروازهای اسرائیلی دریافت نکرده‌اند. اما مطرح شدن چنین ادعایی از سوی وزیر خارجه ترکیه چه دلیلی داشت؟  ✅اعلام تصمیم جدید که به نظر می‌رسد نوعی تهدید پیش از اجرایی شدن است، در واکنش به اقدامات اسرائیل در سوریه و تداوم تیرگی روابط سیاسی میان آنکارا و تل‌آویو در ماه‌های اخیر بوده است. ترک‌ها از رفتار و کنش صهیونیست‌ها این خطر را احساس می‌کنند که پلن نهایی آنها، بالاخص با توجه به آنچه در سوریه می‌گذرد، تجزیه سوریه و به تبع آن تجزیه ترکیه است؛ اقداماتی که به تنش‌های رسانه‌ای هم کشیده شده است. اخیراً پسر نتانیاهو در صفحه اینستاگرامش خطاب به کشورهای اروپایی که گفته‌اند فلسطین را به عنوان دولت به رسمیت خواهند شناخت، نوشته بود:«کردها با جمعیتی حدود ۴۵ میلیون نفر، بزرگ‌ترین ملت بی‌دولت در جهان و سکولار و متحد غرب هستند. قلمرو آنها توسط ترکیه، ایران، عراق و سوریه تقسیم و اشغال شده است. چرا فرانسه، اسپانیا، ایرلند، بریتانیا، نروژ، پرتغال، کانادا، آلمان، مالت و اسلوونی، کردستان را به رسمیت نشناخته‌اند؟» 🔥حملات روزهای اخیر اسرائیل به سوریه، بالاخص در منطقه الکسوه که رسانه‌های عبری از هدف قرار گرفتن سلاح‌های پنهان شده ترکیه در این منطقه خبر می‌دهند، تنش‌ها و حساسیت دو طرف را افزایش داده است. در حالی که دو هفته پیش رسانه‌های منطقه‌ای از احتمال توافق امنیتی میان اسرائیل و سوریه در هفته اول شهریور‌ماه خبر می‌دانند، اما حالا حملات اسرائیل به منافع ترکیه در سوریه شیب جدی گرفته و از خط قرمزها عبور کرده است. ❌نتانیاهو و تیم نزدیک به او و حتی لاپید از مخالفان نتانیاهو، در روزهای گذشته موضع‌گیری‌هایشان را علیه ترک‌ها دوچندان کرده‌اند. به رسمیت شناختن کشتار ارامنه توسط ترکیه در سال ۱۹۱۵ برای اولین‌بار توسط نتانیاهو در یک گفت‌و‌گو با پادکست آمریکایی، یکی از مصداق‌های مهم عصبانیت ترک‌هاست. ترک‌ها اگر به وعده داده شده‌شان در خصوص تغییر روابط تجاری‌شان با اسرائیل هم عمل کنند، در مدار سوریه و تنش دیپلماسی اقدام کرده‌اند، نه آنچه در نوار غزه می‌گذرد. ✅همان‌گونه که آقای عراقچی در یادداشت روزنامه سعودی شرق‌الاوسط اشاره کرد، کشورهای منطقه از ترکیه تا عربستان باید بدانند بعد نوارغزه نوبت آنهاست. https://irannewspaper.ir/8824/5/132331 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۱۱ شهریور ۱۴۰۴ 🔥ابوعبیده، صدای مردمی از اتاق عملیات قسام در آستانه روز هفتصدم جنگ در غزه پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، رژیم صهیونیستی از ترور یکی از محبوب‌ترین و البته گمنام‌ترین شخصیت‌های فلسطینی در یک خانه مسکونی در دل شهر غزه خبر داد. هرچند تا زمان نگارش این یادداشت (عصر دوشنبه) هنوز حماس خبر شهادت ابوعبیده را تأیید نکرده است، اما رسانه‌های نزدیک به حماس از ترور سخنگوی قسام خبر داده و اعلام شد که همسر و سه فرزند ابوعبیده هم به شهادت رسیده‌اند. ✳️ابوعبیده مانند فرمانده شهید بزرگ محمد ضیف برای فلسطینی‌ها شخصیتی بود که در عین محبوبیت و مبارزه مستقیم با اقدامات و صدایش، اما او را نمی‌شناختند. ابوعبیده از سال ۲۰۰۴ به این سو رسماً سخنگوی قسام شد و از آن زمان تاکنون تنها تصویری پیچیده شده در میان چفیه قرمز از او در دست بود و نام او هم جز در گمانه‌زنی اسرائیلی‌ها مشخص نبود و فلسطینی‌ها صدای کسی را در دو دهه می‌شنیدند که او را نمی‌شناختند. البته گمانی‌زنی‌ها درخصوص آن‌که نام او که حذیفه سمیر الکحلوت است توسط برخی رسانه‌های عبری در دوران جنگ با هدف بازخورد گیری امنیتی اتفاق افتاد. ❌اما با همه اینها تا پیش از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ هیج رد و گمانه‌زنی‌ای در خصوص ماهیت ابوعبیده رسانه‌ای نشده بود. اگر محمد ضیف هویتش مشخص بود و به عنوان نفر اول نظامی در سه دهه خود را از نهادهای اطلاعاتی مخفی می‌کرد، اما ابوعبیده بیش از دو دهه هویت خود را در حالی مخفی کرد که به واسطه سخنگو بودنش، ارتباط مستقیم با رسانه‌ها، دارای صفحات در فضای مجازی و حضور در دنیای پرریسک اینترنت بسیار در منطقه خطر و شناسایی قرار داشت. ✅ ابوعبیده که حالا مشخص شده نام اصلی او حذیفه سمیر الکحلوت است، در غزه زندگی عادی داشته است، در دانشگاه اسلامی غزه درس خوانده، دارای فرزند و همسر بوده است و این ارزش فاش نشدن هویتش در مقابل دشمنی که در حیطه‌های اطلاعاتی بر لبه فناوری و علم نشسته و در این حوزه تسلط دارد را ارزشمندتر نشان می‌دهد. 🔴پس از ۷ اکتبر چند مرتبه رسانه‌های اسرائیلی گمانه‌زنی‌هایی از ترور او بعد از حملاتی یا طولانی شدن غیبت ابوعبیده در ارسال پیام‌های تلگرامی کانالش یا انتشار کلیپ‌های تصویری مطرح می‌کردند که همه آنها خطا رفته بود. ❌ناکامی نهادهای اطلاعاتی در ترور ابوعبیده در سال‌های اخیر این گمانه‌زنی را در رسانه‌های عبری پررنگ کرده بود که ابوعبیده در نوارغزه نیست و احتمالاً در استانبول ساکن است. چیزی که مشخص شد دروغی بیش نبود و او تا روز ۷۰۰ جنگ هم در قلب غزه با خانواده‌اش در کنار مردم شهر صدای مقاومت بود. ✅اما آنچه ابوعبیده را برای مردم فلسطین  و همراهان مقاومت محبوب کرد، صراحت بیان در کنار صداقت و ابداع بود. ابوعبیده بدور از شعارزدگی با بهره‌گیری از کاریزمای کلمات بر بستر زبان پر کنایه و ایهام عربی، مقاومت غزه را برای جهان عرب روایت کرد. ✅یکی از ویژگی‌های مهم ابوعبیده دقت بر جهت دهی انتقادات و عدم تغییر جایگاه دشمن اصلی بود. ابوعبیده بر بستر ادبیات اسلام سیاسی، ضمن قدردانی و توجه به اقدامات حمایتی جریان‌ها و کشورهای حامی فلسطین بدور از تشدید تنش و اختلافات، انتقادات را مطرح می‌کرد و بیشتر هم خطاب خود را به سوی ملت‌های کشورهای عربی و اسلامی می‌گرفت. اقدام و ملاحظه‌ای که موجب شد هیچ‌گاه جریان تبعیت از اسرائیل و برخی کشورهای سازشکار نتوانند ابوعبیده را به درگیری‌های طایفه‌ای، مذهبی و منطقه‌‌ای متهم کنند و او یک چهره واضح در نبرد فلسطین- اسرائیل باقی ماند. 🔥ابوعبیده هرچند از دل اتاق عملیات و گردان‌های قسام برآمده بود، اما صدای واضح و عیان مردم فلسطین در ساختمان‌ها، سختی‌ها، آوارگی‌ها و محاصره دشمن بود. این یادداشت را با جمله ابوعبیده در سالگرد اول طوفان الاقصی تمام می‌کنیم: «ترورهای خیالی، فریبنده و کوتاه مدت، پایان نهضت‌های آزادیبخش فلسطین نیست. اگر این ترورها به منزله پیروزی بود، پس از ترور عزالدین القسام در ۹۰ سال پیش، دیگر مقاومتی وجود نداشت.» https://irannewspaper.ir/8825/5/132470 @Thirdintifada

ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران ۱۳ شهریور ۱۴۰۴ تکرار وینوگراد برای نتانیاهو؟ 🔴 نزدیک یک سال است در داخل اسرائیل بر سر تشکیل کمیسیون تحقیق برای 7 اکتبر جنجال و حرف و حدیث است. کمیسیونی دولتی که در مواقع و پرونده‌های خاص شکل می‌گیرد و به بررسی موضوعات چالشی و بزرگ می‌پردازد. جنگ 33 روزه، یوم الکیپور 1973 و ترور اسحاق رابین نمونه‌هایی هستند که برای آنها کمیسیون تحقیق شکل گرفته است. ✅ اسرائیلی‌ها بواسطه تجربه‌ای که پس از جنگ 33 روزه و دستاوردهای آن کمیسیون در اصلاح نقاط ضعف و اشتباهاتشان داشتند، اصرار بر تکرار آن برای 7 اکتبر دارند. کمیسیونی که به بررسی جنگ 33 روزه پرداخت و بواسطه شخصیت اصلی آن یعنی وینوگراد به همین نام هم مشهور شد، سال 2008 نتایج خود را منتشر کرد و باعث استعفای اولمرت نخست‌وزیر وقت به همراه وزیر جنگ و رئیس ستاد کل ارتش شد. ❌اما حالا نبرد سیاسی داخلی و طولانی مدت مخالفان نتانیاهو در 5 سال اخیر برای کنار زدن او از قدرت، حساسیت‌ها در خصوص کمیسیون تحقیقاتی 7 اکتبر را دوچندان کرده است. نتانیاهو در روزهای اخیر اقدامات زیادی برای شکل دهی به کمیسیون مدنظرش و رهایی از اتهام بزرگ مقصر بودن در بزرگترین شکست امنیتی تاریخ اسرائیل از روی پیشانی خودش انجام داده است. 🔴البته این را هم باید اشاره کرد که نتانیاهو بخوبی می‌داند اگر در شکل‌گیری کمیسیون تحقیق 7 اکتبر بیش از این به بهانه ادامه جنگ تأخیر ایجاد کند، شکل دهی و زمان انتشار گزارش این کمیسیون ممکن است در دولتی غیر از دولت خودش باشد و آنگاه قدرت تأثیرگذاری بسیار اندکی خواهد داشت. ✳️گمانه زنی‌های رخ داده در رسانه‌ها مبنی بر تلاش نتانیاهو بر تشکیل یک کمیسیون متشکل از 5 عضو دولت و یک ژنرال بازنشسته و بدون عضوی از دیوان عالی موجب شده در دو روز گذشته موضع گیری‌های گسترده‌ای علیه نتانیاهو شاهد باشیم. لیبرمن که سابقه وزیر جنگ بودن در کابینه نتانیاهو را هم در کارنامه دارد گفته است: «سال‌ها نتانیاهو هشدارها را دریافت کرد و نادیده گرفت. در سال ۲۰۱۶، من شخصاً سندی ۱۱ صفحه‌ای که به‌طور دقیق قصد حماس برای یورش به شهرک‌های غلاف غزه را توصیف می‌کرد ارائه کردم. هیچ انسان شریفی حاضر نخواهد شد به کمیسیونی سیاسی بپیوندد که هدفش سفیدشویی این شکست است. ما اطمینان حاصل خواهیم کرد که یک کمیسیون تحقیق دولتی رسمی تشکیل شود که همه آنچه دولت می‌کوشد پنهان کند را برملا سازد.» 🔴یا گانتز یکی از مهم‌ترین مخالفان نتانیاهوگفته است: «متهمان، بازجویان خود را منصوب نخواهند کرد. یک کمیسیون تحقیق واقعی درباره بزرگ‌ترین فاجعه در تاریخ اسرائیل برپا خواهد شد! یا در زمان شما، یا پس از شما!» ❗️گفتنی است در مارس ۲۰۲۵، هرتزوگ رئیس‌جمهوری اسرائیل و آمیت رئیس دیوان عالی قضایی پیشنهادی ارائه کردند که در صورت موافقت دولت با تشکیل کمیسیون دولتی-قضایی، ترکیب اعضای آن با هماهنگی آمیت و یک قاضی دیگر که نزدیک به نتانیاهو است، صورت گیرد. طرحی که برخی آن را به سود نتانیاهو می‌دانستند اما او در کمتر از یک ساعت آن را رد و باز تأکید کرد که کمیته پس از جنگ و تنها دولتی خواهد بود، نه دولتی-قضایی! ✅باید منتظر بود و دید که این چالش نتانیاهو با کمیسیون تحقیق دولتی که در تاریخ پر از کشتار اسرائیلی‌ها سرنوشت ساز هم بوده‌اند، به کجا خواهد رسید. باید دید نتانیاهو به سرنوشت وینوگراد دچار خواهد شد یا می‌تواند نام خود را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رهبران اسرائیل که بزرگترین و شدیدترین اقدامات را از تهران تا غزه انجام داده است، ثبت کند؟ https://irannewspaper.ir/8827/5/132931 @Thirdintifada